Vanmiddag kwam A terug toen hij Sas.cha van school haalde. De juf had hem nog even aangesproken want het buiten spelen gaat bij Sas.cha nog helemaal niet goed. Ze blijft steeds maar wat aan het handje van de juf staan en speelt totaal niet met andere kinderen. De juf dwingt haar nu om met tenminste 1 ding te gaan spelen en ook moet ze samen met een ander kindje gaan spelen. Gevolg: janken, janken, janken. Dat dwingen is overigens niet erg. De juf is eigenlijk ‘geselecteerd’ voor Sas, want ze heeft duidelijk zo nu en dan wél een dwingende hand nodig. Als we haar niet hadden ‘gedwongen’ had ze nooit leren lopen en leren fietsen (dat laatste ging echt gillend van de paniek, totdat A doorzette en nu vindt ze het geweldig). Ik denk dat de juf het wel goed aanpakt hoor, maar ik vind die uitersten in het gedrag van Sas zo raar.
A heeft niet gevraagd of dat binnen, in de klas, ook zo is maar dat kunnen we wel raden natuurlijk.
Ze geeft ook helemaal geen antwoord als een ander kind haar aanspreekt.
Ik vind het zo vreemd dat ze zo doet. Thuis is het zo’n ander kind. Dan neemt ze initiatief, wil ze áltijd samen spelen, is ze vrolijk en vindingrijk. En gewoon kind eigenlijk! En dan op school zo anders…
Binnenkort is er een info avond waar ouders van rugzak kindjes en ouders van kinderen zonder rugzakje bij elkaar komen.
Het blijft maar door mijn hoofd spoken; wat als ze een aan autisme verwante stoornis heeft? Een heftige stoornis kan het niet zijn omdat ze thuis eigenlijk áltijd normaal gedrag vertoont. Omdat ze zonder paniek naar school gaat. Maar ik weet niet hoe ze zich gedráágt op school. Of ze sociaal is, initiatief toont, überhaupt wel praat… Ze zit er natuurlijk ook nog maar 4 weken, maar ja… Verdorie, waarom maak ik me nou meteen weer zorgen?
Ik denk ten eerste dat het pas 4 weken is en dat ze nog even moet wennen.
Echter denk ik ook dat ze niet zomaar zo doet en dat daar wel enigsinds aandacht aan moet worden gegeven. Heb je het er al met haar over gehad?
En totaal offtopic, maar je schrijft Sas.cha overal met een puntje ergens, in het onderwerp en je onderschrift, maar niet in de tekst zelf. Als je niet wil dat mensen op die naam in combi met jouw naam op googelen moet je dat even veranderen lijkt mij.
Zorgen maken is een natuurlijke reactie, als ouder wil je dat je kind het fijn heeft op school. Net wat Madre al zegt, volgens mij is bij haar de wenfase nog steeds bezig. Is ze voor de vakantie al naar school geweest? Want beginnen na de grote vakantie is ook wel heel erg wennen.
Probeer het niet te veel te dwingen, want dat kan in deze fase ook nog verkeerd uitpakken, dat ze nog angstiger wordt misschien.
Plus dat ze misschien ook gewoon nog erg moe is, Yannick is ook net bezig op school en die is ook 's avonds helemaal afgebrand.
Ga met een open vizier naar die avond en laat vooral merken dat je er voor haar bent.
Succes ermee.
@Madre wrote:
Ik denk ten eerste dat het pas 4 weken is en dat ze nog even moet wennen.
Echter denk ik ook dat ze niet zomaar zo doet en dat daar wel enigsinds aandacht aan moet worden gegeven. Heb je het er al met haar over gehad?
En totaal offtopic, maar je schrijft Sas.cha overal met een puntje ergens, in het onderwerp en je onderschrift, maar niet in de tekst zelf. Als je niet wil dat mensen op die naam in combi met jouw naam op googelen moet je dat even veranderen lijkt mij.
Proest! Niet aangepast in mijn kopie. Thanks!
Sas heeft het heel erg moeilijk gehad op de peuterspeelzaal. Ze kon maar niet wenenn. HIER had ik al eens uitgelegd hoe Sas in elkaar steekt. Een zorgenkindje op dat gebied. En dus blijft ze voor ons wel een kindje dat we goed in de gaten moeten houden.
A heeft vanochtend op mijn verzoek nog even met Sas’ (andere) juf gesproken. Die vond het allemaal niet zo zorgelijk. Ja ze blijft buiten wat in de schaduw van de juf, maar dat heeft gewoon even tijd nodig. In de klas is Sas, zodra de papa’s en de mama’s weg zijn een hartstikke gezellige meid. Ze is niet iemand die vooraan staat qua initiatief nemen, maar ze speelt zeker wel samen en kletst ook wel met de andere kinderen. Ze geeft ze gewoon antwoord en stelt zelf ook vragen. Ze raakt alleen wat geïntimideerd als de klas vol staat met volwassenen.
Ik ben zo opgelucht om dit te horen! Ik moet je eerlijk zeggen dat het me dan ook weinig meer interesseert dat ze niet zo graag bij andere kinderen thuis speelt. Daar was ik vroeger ook geen held in. En nog ben ik een huismusje. Ik ben gewoon weer rete trots op mijn wijffie en dat ga ik haar dadelijk zeggen ook!
Dat bij anderen spelen komt vanzelf wel!
Je kunt inderdaad trots zijn…
En natuurlijk zo vaak mogelijk knuffelen.
je maakt je zorgen omdat het om jou kind gaat en omdat andere mensen dingen zeggen die jij heel anders ziet, gevolg daarvan is dat je gaat twijfelen. ik herken veel dingen uit je verhaal met betrekking tot levi iedereen maakt zich zorgen om hem behalve ik (althans ik vind hem nog te jong om er over te oordelen) thuis is hij heel vindingrijk en vermaakt zich super en is heerlijk hyper. terwijl ik van de psz juf andere dingen hoor.
sascha is ook nog jong en er kan nog van alles gebeuren en wie weet als ze de juiste begeleiding krijgt voor haar ontwikkeling dat er dan hellemaal geen sprake is van autisme.
er kunnen zoveel andere dingen zijn waardoor de ontwikkeling anders loopt.
levi krijgt as maandag een psychologische test ze kunnen zo wie zo nog niks zeggen van autisme want dat mogen ze pas officieel diagnosiseren op 6jarige leeftijd.
als jij je vast houd aan je moeder gevoel dan zit je er echt niet naast.
ik heb tot nu toe altijd er naar geluisterd en heb altijd gelijk gehad nooit 1x er naast gezeten. en nu ook weet ik zeker dat levi geen autisme heeft en ik hoop dat ik er nu ook weer niet naast zit.
meis heel veel sterkte me het hele gebeuren want is niet makkelijk allemaal.