Na 4 uurtjes slaap vannacht, toch maar eens neerzetten hier…
J is een schattig lief makkelijk ventje (laat ik dat even voorop stellen :lol: ).
Hij heeft al maanden last van zijn tandjes. Dat hebben alle kindjes natuurlijk, maar meneer is rijkelijk laat met zijn tanden en broedt gerust 2 weken (vooral 's nachts) op 1 tandje.
De nachten zijn eigenlijk gewoon hmmppfff :roll: .
Hij huilt meestal 2 keer per nacht. Als ik meteen reageer en ernaar toe ga, speen in zijn mondje geef en een aai over zijn bol, slaapt hij over het algemeen weer verder.
Als ik denk “Doehoei” gebeurt het wel dat hij 2 uur wakker is. Huilen…kwartier stil… huilen. Als ik in zijn kamer sta is alles goed.
Ik wil eigenlijk gewoon slapen!
Vannacht heb ik hem eens laten huilen een paar minuten. Daarna speen erin maar ik was te laat volgens meneer zijn planning. 3 uur lang aan het feesten geweest. Nouja, huilen… kwartier stil… huilen.
En sluit maar eens uit of het nou zijn tandjes zijn of niet :think: . Al snel Dentinox erop, hielp niks. Matras op de grond en ernaast liggen (want we willen uiteindelijk allemaal gewoon slapen :shifty: ): stil.
Op een gegeven moment begon hij weer te jammeren toen ik naast hem lag. Ik ben een positief ingesteld mens, en benader J graag positief. Maar toen ik nijdig zei “Hou nou maar eens even je mond” gaf hij nog 1 krijs en bleef toen stil. Ik wil niet nee-en en Houd je mond-en , maar het werkt wel :roll: .
Ik ben er van tussen gegaan, kussen over mijn hoofd, hij heeft gejammerd en is uiteindelijk in slaap gevallen.
Als ik niet ga checken of er iets is als hij huilt voel ik me een ontaarde moeder.
Als ik wel ga checken heb ik het idee dat ik dit gejengel helemaal zelf in de hand werk.
Nog tips?
Misschien kun je eerst wat het nou is. Of je kunt uitsluiten of het lichamelijk is. Je zou hem een zetpil kunnen geven en kijken of hij dan met een half uurtje wel kan slapen.
Zo ja, dan heeft hij echt pijn en zou ik wel naar hem toe gaan. maar als hij dan nog door blijft gaan, kan het ook gewenning zijn.
In dat geval zou ik hem lekker laten en maar af en toe naar hem toe gaan om hem wel te laten weten dat je er voor hem bent.
Succes!
:hug:
Liefs Suzanne
Hier heb ik er nog eentje. Dean is ook bijna iedere nacht wakker. :?
Als je zeker weet dat er echt niets met je kindje is, zou ik hem laten huilen. (maar je moet echt zeker weten dat er niets is met hem)
Ik ga altijd bij Dean kijken, maar als er echt niets is vertel ik hem dat we gaan slapen, dat zijn knuffel al slaapt en dat het echt klaar is en mama niet meer komt kijken. Dat werkt hier in ieder geval. Huilt hij daarna weer, ga ik niet kijken. In het begin voelde ik me vreselijk schuldig, maar als ik moet werken moet ik om 6 uur op en wil ik 's nachts gewoon slapen!
Oh lekker idd. Meneer heeft dat hier ook een tijdje gehad. Ik ging eigenlijk altijd kijken, meestal idd ook even de speen teruggeven. Zelfs de knuffel je speen geprobeerd maar ook dat hielp nix. Tandjes waren er wel maar een paracetamol hielp niets tegen het ‘gedrag’ ondanks dat er eigenlijk verder niets was. Uiteindelijk hadden wij het vermoeden dat hij meer en meer aan het dromen was. Ik ging er dan heen, speentje terug aai over de bol en zeggen dat het klaar was want papa en mama gingen ook slapen. Als hij daarna weer ging huilen, kwartiertje laten huilen ging hij door dan ging ik erheen. Dit heeft ongeveer een weekje geduurd, daarna begon hij ineens met woordjes!! Tja achteraf was het ‘makkelijk’ te concluderen dat hij midden in een sprongetje zat. Toen de eerste woordjes kwamen was het daarna ook gelijk weer klaar met de nachten en sliep hij weer door! :dance: En dan hadden we ook nog de luxe dat hij er niet lang last van heeft gehad. Kortom, eigenlijk is er maar erg weinig wat je kunt doen wat helpt. Er zijn is fijn voor hem, maar bagger voor je eigen nachtrust. Hier trouwens ook nog zo’n nachtlampje geprobeerd maar ook dat was niet de oplossing. Heel soms helpt het met tandjes overigens om wat neusspray te geven. Klinkt vreemd maar het CB gaf me dat aan, door de tandjes kan hij wat last van zijn oortjes krijgen en neusspray kan dan helpen (zoutoplossing). :thumbup:
Heel veel succes en sterkte met je nachtrust (doen jullie wel een soort ‘wisseldiensten’? Dat heeft mij iig wel enorm geholpen want behalve een slechte nachtrust werd ik overdag chaggie door het slaapgebrek. :oops: ) hopelijk is hij snel zijn slechte slaapperiode door!
Als hij weer gaat slapen na een aai over zijn bolletje en het geven van zijn speen, dan denk ik niet dat hij pijn heeft…
Wij slapen al 20 maanden niet door, Luc en Stan worden meestal 2 tot 10 keer per nacht wakker en dat dus elke nacht voor 20 maanden. Ik hoor aan hun huiltje dat ze pijn hebben en als ik ze uit bed haal dan voel je vaak dat ze hun buik aanspannen en hun benen willen optrekken. Vaak moeten ze dan een boertje of windje laten en slapen ze weer verder.
Afgelopen maandag zijn we naar het CB gegaan voor hun verlate 18-maanden controle en daar kwam dit ter sprake. Zij vertelde dat er misschien wel een lichamelijke oorzaak is, zoals een koemelkallergie of reflux. Vandaag heb ik eindelijk de stap genomen om naar de huisarts gegaan, dus hopelijk gaat het nu snel beter worden.
Misschien een lang verhaal, maar ik denk dat als hij echt pijn heeft, dat hij niet snel verder zal slapen en dat je wel aan zijn huiltje hoort of het echt pijn is.
Volgens Google is er met 75 weken / 17 maanden een sprongetje, dus dat zou de oorzaak kunnen zijn. Ik weet niet hoe lang dit al aan de gang is? Een sprongetje kan een paar dagen duren, maar ook een paar weken.
Succes ermee.
Tes is ook va haar geboorte regelmatig wkker snachts, momenteel is ze veel aan het dromen, schrikt dan wakker en huilt even. Als ik naar haar toe ga dan word ze pas echt boos, weert mij af, schreeut: NEE MAMA! dus de laatste tijd ga ik er niet direct heen en meestal slaapt ze binnen 5 minuten weer. I k kan inmiddels wel horen of het huilen zich doorzet ( en dan ga ik dus wel) of dat ze binnen een paar minuten weer slaapt.
Nadeel blijft dat ik er wakker van word en weer moeilijk in slaap kom…