Devano kan s avonds soms wel uren achter elkaar huilen in bed, ik krijg hem dan niet stil en hij krijst echt heel hard.
maar zodra ik hem oppak slaapt hij. dat is nog geen probleem maar als ik hem terug leg begint het overnieuw .
zodra hij voelt dat ik hem neerleg.
als ik een uur met hem blijf zitten dan is hij diep genoeg in slaap en kan ik hem in bed leggen.
maar ben niet van plan iedere dag een uur met hem te gaan zitten.
Hij doet dit ook alleen s avonds
s middags en s morgens slaapt hij rustig een uurtje soms 2 uur.
hij valt dan ook rustig in slaap soms moet ik 3 x lopen om hem een speen te geven maar dat vind ik nog niet zo erg.
alleen s avonds dus dan blijft hij huilen ik weet me er geen raad meer mee.
Tsja, ik kan je niet echt tips geven. Ik ben niet van het laten huilen, een kindje huilt niet voor niks, hij is nog maar klein en wil gewoon graag bij je zijn. Heb je een duidelijk ritueel 's avonds voor het slapen gaan?
Mijn dochter doet dit ook. s’avonds is het een drama om haar op bed te krijgen. Ontzettend huilen en hard ook. Het maakt niet uit of we een drukke dag hebben gehad of niks hebben gedaan, ze blijft huilen als ze s’avonds moet slapen. Nu duurt het huilen bij haar een uur ongeveer.
Ik ben er ook mee bezig om uit te zoeken wat ik eraan kan doen. Bij ons op schoot valt ze niet in slaap, eerst een badje helpt niet, muziekmobiel wel of niet boven bed maakt geen verschil, inbakeren helpt niet, licht aan of uit maakt ook geen verschil, bij haar blijven zitten heeft ook geen zin.
Ik weet het ook even niet meer, dus ik blijf dit topic volgen 
ja iedere avond zelfde en hij gaat ook eerst wel slapen en na 20 min begint hij dan te krijsen.
ik ben alleenstaand en zit al de hele dag in mijn uppie met 2 kids en is dan ook fijn als ik savonds dan ff tijd voor mezelf heb.
wil ook wel eens graag douchen of het huishouden doen of gewoon eens even lekker op de bank liggen.
inbakeren heb ik gedaan tot een maand geleden en als ik hem nu inbaker word hij alleen maar nog bozer…
Mijn dochter doet dit ook. s’avonds is het een drama om haar op bed te krijgen. Ontzettend huilen en hard ook. Het maakt niet uit of we een drukke dag hebben gehad of niks hebben gedaan, ze blijft huilen als ze s’avonds moet slapen. Nu duurt het huilen bij haar een uur ongeveer.
Ik ben er ook mee bezig om uit te zoeken wat ik eraan kan doen. Bij ons op schoot valt ze niet in slaap, eerst een badje helpt niet, muziekmobiel wel of niet boven bed maakt geen verschil, inbakeren helpt niet, licht aan of uit maakt ook geen verschil, bij haar blijven zitten heeft ook geen zin.
Ik weet het ook even niet meer, dus ik blijf dit topic volgen
Hier is dat rond die leeftijd ook geweest. NIet zo erg als bij jou/julie. Hier wilde meneer niet meer slapen (terwijl hij moe was) tussen 5 en 7. Hij werd pas stil na de fles. :think:
Misschien dat dat een oplossing is? De laatste fles eerder geven :think:
hij krijgt rond 18.00 /19.00 een fles en gaat rond 19.00/19.30 naar bed en dan begint het gehuil. tot een uur of 21.00/21.30 dan is hij stil.
dan maak ik hem rond 22.30/23.00 wakker voor een fles en slaapt hij tot 06.00.
voorheen kwam hij ook snachts en ging dan weer slapen als ik hem de fles gaf moest er soms wel om het uur uit vanaf 03.00.
gelukkig doet hij dat nu niet meer.
Het is hier ook zo, me meisje slaapt wel en dan wordt ze krijsend wakker of het is drama om in slaap te komen. Ik neem haar bij me en wieg haar en leg der dan na 15 min terug en tja soms ben ik wel een uur bezig… SOms twee… Het heeft ook te maken met deze leeftijd en sprongetje. Ik snap dat het druk voor je is meis, :hug: Ik zal hem gewoon lekker bij je nemen!
Hier een mama die heilig overtuigd is van de gave van babies om stress aan te voelen bij ouders.
Je hebt de laatste tijd enorm veel voor je kiezen gehad en nog aan het herstellen, je grip weer krijgen. Wat nu als devano dat aanvoelt? Ze hebben rond die leeftijd ook door dat de nacht intreed, dat er “iets” anders dan het slapen wat ze overdag doen.
Als hij het gevoel heeft dat hij bij je moet zijn, dat dit zijn veiligheid waarborgt, dan kan ik me voorstellen dat hij de longen uit zijn lijf brult als hij wakker word en jij er niet bent.
Misschien is het wel de moeite waard om hem gewoon “devano” tijd te gaan geven. Charity op bed en jij dan even lekker met devano op de bank. Lekker cosy en knus en dan iets eerder dan normaal zijn laatste fles en dan te slapen leggen. Misschien zelfs bij jou op de slaapkamer of met de deuren open zodat hij je aanwezigheid opmerkt?
Wij hebben met Michel ongeveer hetzelfde gehad, maar hij was goed een half jaar toen wij midden in verhuis stress zaten en ik was aan het eind van mijn tandvlees. Hij voelde dat aan als geen ander en we zijn toen ook bewust s’avonds met hem tijd gaan doorbrengen, hem weer even bij ons op de kamer gaan laten slapen.
Hij werd zienderogen rustiger en na ongeveer 5 weken kon hij weer terug naar zijn eigen kamer.
Nog steeds is het zo dat als ik een dag rot in mijn vel zit, hij onrustig is, meer huilt, diarree heeft en het liefst in me zou kruipen (iets wat ik op die dagen juist erg irri vind :oops: ) Maar blijkbaar is Mies mijn co-eenheid als het op emotie aankomt.
Jemig… waar Devano staat, kun je ook Arielle invullen :shock: Hier dus ook zo’n meisje die 's avonds niet in haar bedje te krijgen is, maar wel bij mama op de arm heerlijk slapen.
Sterker nog; vanavond precies zo’n avond gehad. En precies die ene keer dat ze WEL bleef slapen, vonden de buurkinderen het leuk om te deurtjebellen. @*(#^koters!!! :evil: :evil: :evil:
Nu ben ik helemaal vóór kinderen voorzien in hun behoefte. Maar waar ik instort, daar houd het voorzien in de behoefte op sommige punten wel behoorlijk op. Arielle heeft dan helemaal niets aan mij als moeder…
Ik heb ook behoefte aan een rustige avond voordat ik naar bed ga, want Arielle komt in de nacht ook nog 3x om voeding en ik geef BV. Ik heb op het moment niet eens puf om veel te kolven overdag. Het lukt me maar net om tussendoor 1 voeding af te kolven zodat ik ook eens weg kan uit huis. Meestal zijn dat tripjes naar de huisarts (zit ik elke week nu te praten), de werk coach (om mijn werk weer op te pakken) of naar de fysio (tegen de stress-spanning in mijn nek, schouders en rug), dus ook nog niet eens tripjes voor mezelf.
Ik doe heel erg mijn best (en Rudie ook) om een vaste bedtijd routine aan te houden, maar het gebeurd echt vaak dat deze uitloopt naar 3,5, 5 uur ipv een uurtje. Badje, borstje, bedje wil soms wel lukken, maar net zo vaak ook niet. Ik heb vanalles al geprobeerd. Routine op een andere tijd doen, haar beneden in een wiegje leggen ipv in haar ledikant (die staat bij ons op de slaapkamer), haar in slaap wiegen en dan wegleggen (wordt ze de helft van de tijd weer wakker), haar laten dommelen of wakker wegleggen (wil ze de helft van de tijd niet in slaap vallen, gaat alleen maar huilen en harder huilen).
Ik word er echt totaal gek van. Dus Charity; je zit niet alleen in het schuitje (en ik ook niet! 
) Is ergens toch een beetje een opluchting.
Maar wat Cell zegt, daar zit vast wat in… Babies hebben ook een ‘gave’ om stress aan te voelen bij hun ouders. Maar ik zou niet weten hoe ik dit 1, 2, 3 kan wegnemen. Ik loop behoorlijk op mijn laatste tandvlees, Rudie en ik hebben het behoorlijk voor onze kiezen gehad de afgelopen 1,5 jaar. De gebeurtenissen bleven maar stapelen.
Een huilend en niet willen slapen-kind draagt alleen maar bij aan die stress en zo kom je in een vicieuze cirkel. Hoe kom je hier nou uit??!!?!
Ik wil graag een optie nemen op het verlossende antwoord op dit probleem. Maar ik ben bang dat dit er niet is… Dus we blijven maar aanmodderen…
Erg herkenbaar dit!
Hier ook overdag prima gaan slapen, maar 's avonds huilen, zelfs krijsen.
De laatste week gaat het echter veel beter.
Ik heb een vast ritueel, praat zachtjes tegen haar en vertel alles wat ik doe. Kleertjes uit, luiertje veschonen, slaapzakje aan, muziekdoosje aan doen, knuffelen, in bedje leggen, knuffelpopje erbij geven, kusje en nog een keer muziekdoosje aan.
Soms blijf ik nog even boven rommelen, soms ook niet.
Ik breng haar nu wel wat sneller na de fles naar bed, misschien dat dat ook van invloed is. Ook is ze anderhalve week geleden begonnen met omrollen van rug naar buik en is ze veel meer bezig haar handjes te gebruiken om speeltjes te pakken. Ook is ze beter (sterker) geworden in het opdrukken en hoofdje hoog houden bij buikligging.
Ze heeft dus een flinke sprong gemaakt en ik denk dat ook zeker te maken heeft gehad met de huilbuien.
Hier is het dus overgegaan, ik hoop dat het voor jullie ook niet lang meer duurt 
Cell ik weet dat Devano mij heel goed aanvoelt als ik een me weer een dag minder voel is dat heel goed te merken aan hem.
Als ik overstuur ben dan huilt hij, hij is heel gevoelig voor mijn emoties en dat is soms wel lastig maar ik vind het ook iets speciaals.
Zo merk ik toch dat hij dicht mij staat en dat geeft me een goed gevoel juist door wat we hebben moeten doorstaan de laatste tijd.
Maar de laatste tijd ging het juist zo goed hier hij slaapt door en ging zo makkelijk slapen.
Ik vind het ook heel zielig als hij zo huilt en soms pak ik hem bij me omdat ik het niet aankan hem te laten huilen.
Maar soms sta ik net te douchen of lig ik net in bed omdat ik ook doodmoe ben en dan begint hij te huilen en danwil ik ook wel een even tijd voor mezelf.
dat vind ik dan zo moeilijk.
Ik kan het me zoooooo goed voorstellen, geloof me 
Bij Mies wist ik echt dat het ws wel weer over zou gaan omdat hij verder eigelijk nooit huilt.
Maar Peter was een huilbaby, die huilde 18 uur per dag. Dus ik weet hoe je kan verlangen naar even een moment voor jezelf, even rust, even geen gegil van je kind waardoor je buik samentrekt en je denkt… neeee, niet nu, niet weer… zucht, pak hem maar weer op want wat moet je anders. :hug:
Heb(ben) jij (jullie) ook niemand die, al is het maar 1x per 2 a 3 weken es een nachtje als logeeradres kan fungeren?
Ik geloof werkelijk dat ik het anders toen niet had getrokken. Peter is al vrij snel af en toe een nachtje bij opa en oma gaan slapen.
Met Bv zal dat moeilijker gaan natuurlijk, maar toch…
Ik wilde dat ik de ultieme oplossing wist. Babymassage? samen in het grote bad of onder de douche, rustgevende lavendelolie op een doekje sprenkelen en naast hun ledikantje? muziek bij het slapen? (dat had Aniek wel nodig trouwens, die kon zonder muziek niet inslapen)
In elk geval dikke knuf :hug: :-*