Ik heb al eerder een onderwerp geplaatst over mijn dochtertje die niet wil slapen in haar bedje.
Annika wil sowieso nergens slapen behalve in onze armen.
's-nachts kan ze wel een paar uurtjes in haar bedje slapen, zo rond de klok van half 2.
Tot die tijd zit ik met haar op. Drie uurtjes later is ze weer wakker voor een voeding waarna ze niet meer wil slapen. De rest van de dag loop ik met haar op mijn arm. Bij alles wat ik doe, want ze barst meteen in huilen uit als ik haar even neerleg.
Nu heb ik van het cb een boekje over rust en regelmaat gekregen. Volgens dat boekje moet ik de kleine meid op haar bedje neerleggen, een tijd afspreken met mijzelf waarop ik wwer ga kijken als het huilen aanhoudt.
Volgens dat boekje gaat die tijd (bijvoorbeeld een kwartier) weer opnieuw in als Annika een halve minuut stopt met huilen.
Vandaag de proef op de som genomen. En na een minuutje of 10 hartverscheurend huilen stopt ze gemiddeld elke keer weer even.
Dus gingen de 15 minuten elke keer weer opnieuw in. Zo is het 2 uur lang doorgegaan. het huilen werd wel minder passievol, maar het bleef.
Toen ik na 2 uur in haar kamertje kwam lag ze helemaal krom in haar bedje. met haar achterhoofdje op het matras, maar haar ruggetje los. Overstrekken is dat geloof ik.
Toe ik haar optilde klampte ze zich zo heftig aan me vast 
Ik kon wel janken, ik voelde me zo’n slechte moeder…
Haar flesje kolkte ze naar binnen, waarna ze de helft weer teruggaf. Haar ademhalng is nog zeker een half uur heel snel geweest.
Na een uurtje begon ze weer te gapen, dus (volgens het boekje) heb ik haar weer wakker in haar bedje gelegd. Ze huilt nu alweer een half uur (met tussenpozen)
Doe ik hier nu goed aan?
Moet ik consequent vol blijven houden, zoals het boekje zegt?
Ik weet het ook niet meer.
Ik hou de oude manier in ieder geval ook niet meer vol. Ik moet meer slaap gaan krijgen dan de magere 3 a 4 uur van de afgelopen weken…
Ik ben nu contant duizelig en huil om alles.
Mijn man laat het nu helemaal afweten, die weet het helemaal niet meer. We hebben constant ruzie. Mijn andere dochtertje is ook helemaal murw en wordt zelf ook helemaal verdrietig van haar gehuil.
Ik weet het allemaal niet meer…
hoe oud is jullie dochtertje?
Jullie verhaal is zo herkenbaar.
Bij onze oudste hadden we dit ook, en hebben we ook die methode gevolgd, verschrikkelijk vond ik het, en zijn er op een gegeven moment ook mee op gehouden.
Y. sliep ook pas door toen hij bijna 3,5 jaar was. na het bezoek aan iemand die negatieve energie omzet in positieve energie dmv cranio sacraal therapie, en ik ben ervan overtuigd dat dat heeft geholpen.
T. begon ook dit gedrag te vertonen toen ze 6 wkn oud was.
Ik heb haar toen echt nooit langer dan een 15 minuten laten huilen, en ooooooooh wat voelde dat stukken beter. wat een fijn gevoel.
We hebben T op een gegeven moment ingebakerd, dit was alleen de 1e dag een drama, omdat ze er natuurlijk aan moet wennen en je haar dan dus wel moet laten huilen.
Daarna hadden we RUST!!
Dit kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.
Ik zou zeker aan de bel trekken dat je je zorgen maakt, desnoods bij de HA. En evt. een osteopaat laten kijken oid ivm het overstrekken.
Een draagdoek nog een idee? dan hoef je niet met baby in je armen te lopen maar hangt de kleine tegen je aan en heb je je handen vrij.
En misschien vragen of iemand een paar uur op wil passen zodat je even bij kunt slapen? Slaapgebrek maakt je gek op den duur!
Beste Happy,
Weet je zeker dat ze huilt omdat ze bij jullie wil zijn of kan het ook zijn omdat ze pijn heeft.
Met Stijn hadden wij hetzelfde, en wat bleek, zijn nek zat helemaal vast en moest daardoor dus zo huilen.
Ook deed hij, als hij in slaap viel, hazeslaapjes.
Erg frustrerend…en een uitgeput kind.
Om een lang verhaal kort te maken…Stijn is nu onder behandeling bij een fysiotherapeute en het gaat super.
Dus misschien is er wel iets met jullie meisje aan de hand.
Suc6 met het hele slaap probleem, hoop dat jullie er snel vanaf zijn.
Groetjes Nathalie
Oh Happy toch. Meid… ben je al bij de huisarts geweest? Heb je al contact opgenomen met een osteophaat?
Volgens mij heeft je meissie gewoon pijn en huilt ze niet omdat ze bij je wilt zijn. Ja dat doet ze trouwens wel, maar dat komt omdat ze pijn heeft. En waar ben je dan het liefst? Juist bij je moeder, het vertrouwde gevoel.
Meid, bel toch de ha! Die kan je zoveel op weghelpen. Maar ik denk echt dat jouw meissie pijn heeft.
Het ongelofelijke is gebeurd… toen ik mijn verhaaltje gisteren klaar had en ik overtuigd was dat mijn leven op het ultieme dieptepunt terecht was gekomen, was het opeens stil in haar kamerje. De babyfoon ging opeens niet meer in het rood. Doodstil…
Eerst was ik blij, maar later maakte ik me toch zorgen, ze zou toch niks gekregen hebben van het gegil? Idioot, ik weet het maar ik was als de dood dat er wat mis zou zijn.
Ik ben naar boven geslopen en daar lag mevrouwtje heerlijk te slapen in haar bedje. En ze heeft geslapen!!! 5 1/2 uur achter elkaar!!! Waarna ik haar een flesje heb gegeven en ze daarna weer 4 uur geslapen heeft. Vanmorgen eventjes in bad gedaan, toen kwam opa om op te passen (wij gingen de Sint verwelkomen) en die heeft bijna 3 uur lang met een slapend meisje op zijn schoot gezeten. Eenmaal thuis heb ik een flesje gegeven en haar weer op bed gelegd. Geen kik gehoord en meteen weer diep in slaap.
Het meisje haalt in één keer alle slaap die ze de afgelopen weken tekort is gekomen in…
Als ze wakker is kijkt ze zo rustig, haar armpjes zijn niet meer zo verkrampt en ze maaien ook niet meer in het rond. (ze sloeg zichzelf constant in haar eigen gezicht in haar frustratie) ik ben zo blij!
Ik heb vanacht bijna 8 uur gemaakt!!! :dance: 
:lol: 
Nu maar duimen dat het zo goed blijft gaan…
Heeeeeeee Happy dat is super om te lezen!!!
Wow en nu zet het zich ook door!!!
Hou nu vertrouwen hoor! Ook als het een keer even weer wat minder gaat, de moed niet laten zakken dan!
Nou wat super om te lezen…hopelijk houd ze dit vol!!!
Veron had dat ook… Ik heb idd ook toch dat rust en regelmaat er in gemaakt. verschrikkelijk de eerste paar keer maar ook hier hielp het wel na een paar dagen had ook ik een ander kind.
Hoop voor je dat het zo blijft :-*
Ik hoop voor je dat het blijft.
Maar… als het weer gebeurt zou ik toch de HA inschakelen.
Fijn dat het goed gaat! Is alleen maar goed om te horen.
Houd het wel in de gaten.
Echt heel fijn dat het zoveel beter gaat en dat jullie aan je rust toekomen!
Gisteren had Annika om half 10 haar flesje melk gekregen. Ik had me erop ingesteld dat ik 's-nachts eruit zou gaan voor een voeding.
Vanmorgen werd ik om half 6 wakker! En de kleine tuttebel lag nog steeds diep te slapen!! :shock:
Ik heb haar toch maar wakker gemaakt voor haar flesje. Ik vind 8 uur lang geen drinken erg lang voor zo’n klein urretje.
Niet te geloven wat een verschil!!
Ik heb zo heerlijk geslapen! :thumbup:
Volgens het principe rust en regelmaat kan je nog eventjes spelen en knuffelen met de kleine zodra ze het flesje heeft gehad. Daarna nog eventjes spelen in de box en bij de eerste tekenen van vermoeidheid gaat ze weer wakker haar bedje in.
Nou, dat lukt niet echt want ze wordt nu wakker voor een schone luier en haar flesje. Spelen op schoot is er niet bij, want daarna valt ze alweer als een blok in slaap.
Ze haalt haar tekort echt in van de afgelopen dagen…
@Happy mommy wrote:
Ik heb al eerder een onderwerp geplaatst over mijn dochtertje die niet wil slapen in haar bedje.
Annika wil sowieso nergens slapen behalve in onze armen.
's-nachts kan ze wel een paar uurtjes in haar bedje slapen, zo rond de klok van half 2.
Tot die tijd zit ik met haar op. Drie uurtjes later is ze weer wakker voor een voeding waarna ze niet meer wil slapen. De rest van de dag loop ik met haar op mijn arm. Bij alles wat ik doe, want ze barst meteen in huilen uit als ik haar even neerleg.
Nu heb ik van het cb een boekje over rust en regelmaat gekregen. Volgens dat boekje moet ik de kleine meid op haar bedje neerleggen, een tijd afspreken met mijzelf waarop ik wwer ga kijken als het huilen aanhoudt.
Volgens dat boekje gaat die tijd (bijvoorbeeld een kwartier) weer opnieuw in als Annika een halve minuut stopt met huilen.
Vandaag de proef op de som genomen. En na een minuutje of 10 hartverscheurend huilen stopt ze gemiddeld elke keer weer even.
Dus gingen de 15 minuten elke keer weer opnieuw in. Zo is het 2 uur lang doorgegaan. het huilen werd wel minder passievol, maar het bleef.
Toen ik na 2 uur in haar kamertje kwam lag ze helemaal krom in haar bedje. met haar achterhoofdje op het matras, maar haar ruggetje los. Overstrekken is dat geloof ik.
Toe ik haar optilde klampte ze zich zo heftig aan me vast
Ik kon wel janken, ik voelde me zo’n slechte moeder…
Haar flesje kolkte ze naar binnen, waarna ze de helft weer teruggaf. Haar ademhalng is nog zeker een half uur heel snel geweest.
Na een uurtje begon ze weer te gapen, dus (volgens het boekje) heb ik haar weer wakker in haar bedje gelegd. Ze huilt nu alweer een half uur (met tussenpozen)
Doe ik hier nu goed aan?
Moet ik consequent vol blijven houden, zoals het boekje zegt?
Ik weet het ook niet meer.
Ik hou de oude manier in ieder geval ook niet meer vol. Ik moet meer slaap gaan krijgen dan de magere 3 a 4 uur van de afgelopen weken…
Ik ben nu contant duizelig en huil om alles.
Mijn man laat het nu helemaal afweten, die weet het helemaal niet meer. We hebben constant ruzie. Mijn andere dochtertje is ook helemaal murw en wordt zelf ook helemaal verdrietig van haar gehuil.
Ik weet het allemaal niet meer…
aah meid wat vervelend en verdrietig voor je, is heel naar om je kindje zo in paniek en verdriet te moeten zien…
en ook rot dat je man er niet voor je is in deze toestand…
herken wel een deel van je verhaal… toen alissa net was geboren huilde ze ook altijd als ze in haar eigen bedje moest liggen… ik heb mijn poot stijf gehouden en mijn man ook… we gingen omste beurd naar boven voor een speentje en een dikke knuffel, liedjes zinge, tegen haar praten, over haar hoofdje aaien… ook huilde ze onze oudste dochter wakker die vervolgens heel chagerijnig wakker werd doordat ze weinig slaap had gehad… dit heeft 2 weken geduurd en telkens als ze huilde hebben we gewacht en dan weer naar boven… nu is ze helemaal gewend en gaat direct slapen en soms huilt ze 10 min… het vergt veel van je om dit vol te houden… het is wel hartverscheurend om je kleine meisje zo te moeten horen huilen maar ze wordt er zelf beter van hoor… een goede nachtrust en regelmaat is heel belangrijk… als ze steeds over de slaap heenkomen kunnen ze ook erg huilerig worden…
zou proberen haar overdag niet in bed te leggen maar alleen savonds…
tenminste zo hebben wij het gedaan… nu weet ze als het donker is dat ze de hele nacht hoort te slapen… overdag slaapt ze in een campingbedje in een andere kamer achterin het huis… ik laat dan de rolgordijnen open en vaak speelt ze dan wat met haar handjes of zit ze bij me op schoot of in haar wipstoeltje naar haar grote zus te kijken haha…
het komt echt wel goed, het vergt even veel energie en doorzettingsvermogen… enne misschien heeft ze meer honger?
sinds wij de ml hebben verhoogd slaapt ze ook langer tussen de voedingen door…
een badje voor het slapengaan wil ook weleens helpen, of samen gaan douchen, liedjes zingen…
succes met je kleine meid :-*
Even van me af schrijven…
Het ging even goed, maar de laatste paar dagen is het weer terug bij af. Mijn kleine draak gilt en huilt weer net als voorheen. Laten huilen wordt een beproeving. Ze houdt het gewoon zo idioot lang vol. 2,5 uur lang ligt ze nu al te huilen. Heel erg boos… ze is echt boos.
Als ik haar kamertje inga is het meteen over. Ik gaf haar net haar flesje en ze viel daarna meteen als een blok in mijn armen in slaap. Maar zodra ik haar in haar ledikantje neerleg vliegen die oogjes meteen weer open. Alsof het bedje onder stroom staat!!!
Af en toe wordt ik nu echt nijdig… Ik hoor zoveel mooie berichten van een vriendin van mij. Ze is net bevallen en haar zoontje slaapt nu (na 3 weken) al de hele nacht door.
Mijn meisje is nu 5 weken oud en ziet wit, bleek met roodomrande oogjes omdat ze slaap tekort komt. Maar slapen??? Ho maar.
Pappa en mamma zijn aan het eind van hun latijn. En haar grote zus ziet er regelmatig zo verdrietig uit. Ze doet haar best en blijft lief voor haar zusje. Af en toe zou ik willen dat ze boos werd en lelijk deed tegen haar zusje. Juist nu ik zie dat ze het zo moeilijk heeft en toch zo lief blijft, voel ik me dubbel zo schuldig
Misschien moet je eens wat gaan lezen over inbakeren met de doek van Pacco of een bakerzak.
Of naar een osteopaat?
Ook al snap ik best dat je moe bent, ze is pas 5 weken en heeft mama-liefde nodig!
Tja, daar ben ik weer. Bel eens de osteophaat of de huisarts :hug:
Wat ontzettend moeilijk meis. Ik heb ook goede verhalen gehoord over het inbakeren met de Pacco!!! Wie weet biedt het mogelijkheden en op kok heb ik regelmatig de Osteopaat langs zien komen.
Sterkte en ik hoop dat jullie snel weer wat energie kunnen opdoen.
Liefs Laura
Ik ben ook met mijn 5 weken oude zoontje naar een Osteopaat geweest.
Hij huilde de hele dag door en wilde ook niet slapen.
Rust en regelmaat en laten huilen zoals jij, vreselijk, en het hielp hier niets.
We zijn maar 2 x bij de osteopaat geweest en dat is de beste stap die we ooit hebben kunnen nemen.
Ons ventje is inmiddels 5 maanden en sindsdien echt het zonnetje in huis. Hij huilt alleen maar als er iets is en dan nog zet hij het niet zo op een schreeuwen zoals hij het in het begin deed.
Blijf er niet mee lopen, zoek hulp voor je kleintje.
En heel veel sterkte hiermee. :hug: Ik weet helaas ook hoe het is.
amy was 5 weken oud toen ik met haar naar de osteophaat ben geweest en na 2x zag je al resultaat ben er totaal 5x geweest en heb er een engeltje voor terug gekregen als je het gaat doen wel 1 zoeken die met kids werkt niet geschoten is altijd mis toch sterkte ermee
Wat zegt de huisarts?
:hug: