ik ben bijna 15 weken zwanger, maar waarneer vertel je een kind van 2 zoiets, en hoe reageerd een kind van 2 daarop. Heeft iemand hier ervaring mee? En wat als het kindje geboren is, hoe reageerd een kind van 2 daarop? Het zijn een beetje veel vragen, maar ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
groetjes Merel
Jesper was het zich niet echt bewust toen ie een zusje kreeg (hij was 23 maanden oud). Wel keek ie af en toe in de box en vroeg zich af waar ze was (2 x in korte tijd in ziekenhuis opgenomen vlak na de geboorte). Dat vond ik toen echt zo sneu voor hem. Hij is geen moment jaloers geweest en nu is ie gek op z;n zus. Betrekt haar overal in.
mijn zoontje was een stuk jonger toen zijn zusje geboren werd net geen 16 mnd) , maar merkte niet echt verandering aan hem…hij was erg lief voor haar …niet echt jaloers.
Wel was het een situatie waar hij niet echt wist wat hij er mee aanmoest…nieuw zusje…kraamzorg in huis…papa thuis…hoop visite…etc hij heeft toen een tijdje met zijn hoofdje ergens tegen aan gebonkt…niet al te hard gelukkig en maar 1 of 2 keer ergens tegen als hij zn zin niet kreeg of als hij zich onbegrepen voelde denk ik.Hij kon natuurlijk nog niet praten en zich duidelijk maken dus dit was zijn manier van uiten.
ik weet niet of jouw oudste kindje al kan praten tegen die tijd maar dat scheelt misschien wel…ik denk vooral dat het belangrijk is dat je in grote lijnen alles het zelfde houd…zelfde ritme…en niet al te veel visite tegelijk , zodat het voor jullie maar vooral voor je kindje een rustige kraamtijd is.zodat jullie langzaam kunnen wennen aan de nieuwe situatie.
fijne zwangerschap verder…
:-* inge
Stan was 4 dagen twee jaar toen Mirthe geboren werd. Was wel keizersnee in ziekenhuis, dus dat was vooral raar: dat mama in het ziekenhuis lag met een nieuwe baby erbij. En toen kwam mama naar huis, en die baby ook :mrgreen: . Maar het heeft nooit problemen gegeven. Hij is dol op z’n zusje. Alleen als zij te veel (dus hij te weinig :mrgreen: ) aandacht krijgt, gaat ie weleens negatief aandacht vragen. Maar z’n zusje is echt heilig voor 'm, daar mag niemand aan komen, dat is zÃjn Mirthe :inlove: .
Ik heb wel een boekje in huis gehad om peuter op komst broertje of zusje voor te bereiden, maar Stan was daar nog te klein voor. Vooral steeds gezegd dat er een baby in m’n buik zat (toen je het kon zien), en toen ze geboren was dat de baby er uit was.
Voor peuters is de hele wereld iedere dag weer nieuw, ze maken zoveel nieuwe dingen mee, leren zo veel…zo’n broertje of zusje is gewoon één van de vele dingen en in no time weten ze niet meer beter dan dat die er altijd geweest is.
Sebastiaan wist het al vanaf de 1e echo (daar was hij bij namelijk), dus met ongeveer 11 weken.
We hebben hem verteld dat er een baby in mama’s buik zat, eigenlijk de hele zwangerschap door. Hij wist het ook precies.
Annemieke ligt ook bij hem op de kamer, dus we hebben ruim van te voren de kamer al in orde gemaakt, zodat hij er langzaam aan kon wennen. Dat hebben we eigenlijk met alles gedaan.
Toen ze werd geboren, had hij een dubbele oorontsteking… was dus niet echt happy (zacht uitgedrukt). Maar ondanks dat was hij direct helemaal weg van haar. Wil alleen maar knuffelen en kusjes geven, vraagt ook vaak of hij haar vast mag houden. We betrekken hem ook bij alles, ik denk dat hij daarom ook niet jaloers is. Zolang je er zelf ook maar op een rustige manier mee omgaat, dan komt alles goed :thumbup:
Groetjes,
Heleen
Sen is 2 dagen voor de 2e verjaardag van Sas geboren.
Sas is meegeweest naar de VK, maar eigenlijk denk ik dat ze het allemaal nig niet echt begreep. Ze wilde wel de buik een kusje geven, maar ze begreep er niet zo veel van hoor.
We hebben rr zelf ook maar niet te krampachtig over gedaan en het gewoon laten gaan toen Sen er eenmaal was. Sas was de dag erna jarig en dus werd ook overspoeld met kadootjes. Zo was er dus genoeg aandacht voor haar.
Als er geen visite was lagen we met z’n viertjes op het grote bed en mocht ze uitgebreid naar haar zusje kijken. Ze mocht aaien en voelen en ruiken en op de derde dag naam de kraam haar mee in het badritueeltje van Sen. Zo mocht Sas haarlotion in het haar van Sen doen.
Weet je, de kraam (als je een goeie hebt) zal daarin ook een rol spelen. In de interactie tussen de kindertjes. Het loopt wel los. Verwacht niet te veel van je oudste en laat hem zelf het tempo bepalen. Als hij geen kusjes of knuffels wil geven, dan niet. Het komt wel!
Geniet van je zwangerschap!
wij hebben het milan niet verteld…milan heeft het ons verteld… al voor dat ik wist dat ik zwanger was, kon milan het mij al vertellen :lol: 
:inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove:
o ja, bij ons heeft het wel een week of 4 geduurd voor Stan Mirthe een kusje durfde te geven. Maar verder ging het dus prima.
ik betrok senna veel met de nieuwe babykamer
ik nam hem ook altijd mee na de vk
ik weet niet of hij het bewust door had hij was namelijk 18 maanden toen maris geboren werd
hij was wel heel trots toen een vriendje kwam spelen heeft hij wel een uur lang maris vast gehouden zo van zij is van mij :inlove:
Ik denk dat het erg aan het karakter van je kind ligt en aan het leeftijdsverschil.
Mijn ervaring is dat het tot een jaar of 2 niet zo uitmaakt.
Maar hier… hier is de baby op komst dus wel een probleem bij peter.
Hij is nogal een onzeker jongetje met veel angsten en verlegenheid.
Hij leeft nogal zorgelijk. Dat hoort wel bij zijn karakter, maar maakt het nu wel moeilijker.
Ook zal hij straks 2 jaar en 10 maanden zijn en maakt alles dus veel bewuster mee dan Aniek toen met de zwangerschap van hem.
Maar waar Aniek het geweldig vind dat ze een broertje krijgt en prima snapt dat de baby in mijn buik zit en straks geboren word. (Kijkt ook zonder angst of verdriet naar de bevalling of kraamafdeling en zegt dan, kijk, een kindje geboren, met bloed en de mam heeft au maar is niet erg want de baby maakt mama weer blij)
Maar Peter… oh nee hoor, die roept steevast… er zit een baby in mama’s buik, maar de baby mag niet komen want jij bent MIJN mama!
Hij gaat ook over de rooie als er vreemde babietjes op schoot zitten, dus dat zal nog wat worden straks.
We doen ons best, praten er juist over om hem toch duidelijk te maken dat het niet zo zal gaan als hij wil.
Afgelopen weekend voor het eerst iets positiefs. De kinderwagen kwam en hij wilde duwen en toen ik vroeg of hij er even in wilde zitten zei hij, nee want dat is voor de baby in mama’s buik, niet voor grote jongens :inlove:
Kindfahankelijk dus, de meeste kindjes tot 2 jaar zullen er niet altijd zo een moeite mee hebben, ze herinneren zich later ook nog niet alles van die leeftijd en voor hen zal de baby er al gauw altijd al zijn geweest.
Waar Peter en Aniek nu echt wel meemaken dat er een kindje bij komt.
Vanaf het begin vertellen wij Anoek (net 2) dat er een baby in
mama d’r buik zit. Ze gaat ook altijd mee naar de vk en
weet dat die mevrouw aan mama dr buik gaat voelen en gaat
luisteren. Ze is er erg bij betrokken en wil alles zien.
Ze aait heel vaak m’n buik en geeft er kusjes op. Zo liefff :inlove:
(kwam ze zelf mee!)
Tja verder weet ze niet wat er komen gaat, dat ziet ze vanzelf.
Mijn zoontje is nu 2,5 jaar en ik ben nu 5,5 maand zwanger en hij heeft nu wel door dat er een baby in mama’s buik zit. Elke morgen krijgt de baby een kus van hem via mama’s buik en roept hij in mama’s navel dat de baby wakker moet worden, want dan kunnen ze voetballen, met de auto’s spelen, tikkertje doen.
Hij vindt het ook allemaal reuze interessant, mama’s dikke buik en het kamertje waar geverfd en behangen wordt. Dat hij een nieuw bed krijgt weet hij ook al en dat moet iedereen weten.
Hoe het straks gaat weet ik niet. Ongetwijfeld zal er jaloersheid om de hoek komen kijken, maar nu vindt hij het allemaal wel spannend en moet hij elke kinderwagen even van binnen bekijken om te zien of daar ook een baby in ligt.
bedankt voor de reacties! De nieuwe baby komt bij Lot op de kamer te liggen. Over een paar weken gaan we aan het kamertje beginnen en dan vertellen we denk ik ook dat er een baby in mama’s buik zit. Ik ben benieuwd hoe ze reageerd, maar we zien het allemaal wel.
groetjes
Cell: dat ‘mijn mama’ is herkenbaar hier, maar het gaat verder:
Ik ben niet alleen ‘zÃjn mama’ (en ‘écht niet’ die van Mirthe… :mrgreen: ), maar Mirthe is ook ‘zÃjn Mirthe’ en ‘zÃjn zusje’…dus wie weet wordt dat ook wel zo met Peter’s brusje 
.
Leuk om de ervaringen te lezen :thumbup:
Amy wordt volgende week 2 en wij krijgen er 2 babytjes bij :inlove: Eigenlijk zijn we het vrij snel gaan vertellen aan haar. Echt snappen doet ze het volgens mij niet, al geeft ze af en toe wel mijn buik een flesje
Vandaag riep ze nog in de supermarkt, tegen een vrouw met een baby, Mama baby buik! Dus ze weet wel dát er iets gaan de is, maar dat het er 2 zijn, krijg ik er niet echt in.
Verder probeer ik het er niet zo heel erg met haar over te hebben. Haar tijdsbesef is er natuurlijk nog niet en de komende 20 weken duren nog lang zat voor haar.
Na de bevalling willen we haar ook gewoon 3 dagen naar het kdv laten gaan. Dit geeft ons even wat rust en zij blijf in haar bekende ritme. Hopelijk werkt het!
Joost kan er niet zo heel goed mee omgaan. Hij snapt het concept gewoon niet zo goed volgens mij Hij is wel meegeweest naar de verloskundige ed.
Ziet ook mama’s dikke buik en weet dat mama een baby in haar buik heeft en dat dat ene kamertje het kamertje voor de baby is.etcetc
We hebben het er met mate over, want ik merk dat er veel andere mensen zijn die het er met hem over hebben en dan met name hoe "leuk"dat wel is zo’n baby. Mensen vragen of hij al een broertje of zusje heeft gekregen en of hij eenbroertje of een zusje wil.
Ik merk vooral dat hij over ander ondewerpen begint als "men"het er weer eens over heeft. hij kán er gewoon niks mee.
Hij ziet eruit alsof hij weet dat hem iets boven het hoofd hangt maar hij weet niet precies wat. Ik vind het zo sneu af en toe en probeer maar vooral te benadrukken dat wij hem hardstikke lief vinden, en dat we dat als die baby geboren is dat nog steeds vinden! En geef hem ff wat extra knuffelaandacht, want dat heeft ie echt even nodig merk ik.
Sja en de praktijk??? dan kan ik je over eenpaar weken vertellen! Komt vast uiteindelijk goed.