Ik heb zonet een heel vreemd gesprekje met mijn dochtertje gehad.
Ik zal proberen het een beetje duidelijk neer te zetten, maar ik vind het erg oeilijk goed onder woorden te brengen.
Ze kwam de afgelopen tijd regelmatig 's-nachts bij ons bed staan en zei dan dat ze “dingen” zag. Eerst alleen als ze haar ogen dicht deed, maar nu ook als ze ze open heeft…
Ik dacht er niet over na, ging ervan uit dat dat die kringeltjes zijn die je wel vaker voor je ogen ziet als je erg moe bent bijvoorbeeld. Of dat ze had gedroomd.
Maar ze wordt nu boos op me als ik haar dat vertel… ze is heel stellig dat dat het niet is.
Vandaag nam ze me in vertrouwen, “ik zie plaatjes van de tv mama” en “het is een beetje gek, ze bewegen niet en het is de tv alleen niet dat ding wat erom heen zit”
Ik heb haar eerlijk verteld dat ik dat niet heb, maar dat ik mijn best zou doen om erachter te komen wat het is.
Ze vertelde daarna ook nog dat het af en toe enge plaatjes zijn, maar soms ook gewone leuke plaatjes. Maar zelfs die leuke plaatjes vind ze niet leuk… ze is er angstig voor.
Het zijn altijd tekenfilmplaatjes.
En daarna zei ze ook nog eens dat ze geen televisie meer wilde kijken omdat dan die plaatjes altijd komen als ze naar bed gaat en het donker wordt.
Ik heb haar daarna nog zoals altijd een verhaal voorgelezen en opeens midden in het verhaal wees ze naar het plafond. “kijk mama, daar is er één, zie je die poezen?” En terwijl ik in de richting keek waar het was draaide ze mijn hoofd met haar handen in de richting en bleef maar dringend vragen of ik het zag. Toen ik haar vertelde dat ik het niet kon zien werd ze boos en huilde dat ik ook niet snel genoeg keek.
Wat zou dat kunnen zijn?
Ik denk eigenlijk dat ze gewoon erg gevoelig is voor de tv.
We hebben nu ook afgesproken dat we voorlopig even geen tv voor haar aandoen, om zo te kijken of de “plaatjes” verdwijnen.
Heeft iemand van jullie dit soort ervaringen?
ja, je hebt pb.
en nog even; als dat hetzelfde dochtertje die zo druk doet, dan zie ik nog meer herkenning!
Ja, het is hetzelfde dochtertje. 
…Maar je pb-tje is toch niet aangekomen hoor… :think:
ach… ja ik herken het ook. Hier ook een ws hooggevoelig kindje dat eens zei ‘mama kan die tv in mijn hoofd uit’.
Ik zou idd eens zien of minder tv kijken zin heeft, met name omdat het tekenfilmplaatjes zijn die ze ziet. En verdere prikkels ook reduceren.
Als ze echt hallucinaties zou hebben, zouden, zeker angstige heel echt zijn en niet duidelijk een plaatje, dus ik denk niet dat je je daar zorgen over hoeft te maken (al zou ik zeker ook alert blijven hoor!).