Ik denk dat ik een beetje een overbezorgde mama ben maar ik vind het dus doodeng om naomi stukken groenten of stukken fruit te geven.
Vaak bijt ze er veel te grote stukken vanaf en slikt ze dan in en vervolgens gaat ze kokhalzen en komt het weer terug.
Omdat ik het zo eng vind maak ik het dan maar klein of prak het.
Koekjes krijgt ze wel maar dan maak ik er kleine stukjes van.
Ze moet natuurlijk wel een kans krijgen om het te leren dus eigenlijk ligt het ook wel een aan mezelf.
Zijn er meerdere die het zo ervaren (hebben)?
Hebben jullie misschien tips hoe ik het aan kan pakken?
Misschien is het een idee een ehbo cursus te doen?
Mij gaf dat veel rust, gewoon de wetenschap dat je weet wat je moet doen als het ze echt niet zelf lukt. Maar ik maak me niet zo snel zorgen dus dat scheelt natuurlijk ook 
ik durf het ook niet, en doehet dus ook niet
en ik heb een EHBO cursus en werk op een kdv, maar durf het niet
ben echt panisch voor verslikken en stikken en benauwde kindjes
Dat kokhalzen is normaal rond die leeftijd. Juist omdat ze moeten leren te gaan kauwen en slikken!
Katie heeft het ook gehad en daarom prakte ik alles in het begin… Nu ben ik nog steeds als de dood dat ze erin verslikt want ze is vorig week nog in een party knackworstjes verslikt waaruit ik op haar kont moest kloppen om het stukje uit haar keel te krijgen. Het was gelukt maar BAH… Krijg er nu nog kippenvel van…
Maar ik heb wel vertrouwen in haar maar angst is er nog steeds…
Je mag overbezorgd zijn maar jouw meisje weet heus wel dat ze moet gaan kauwen om door te kunnen slikken.
Succes!
het blijft eng om je kind zich zien verslikken maar blijf het toch wel aanbieden. ik zorg er wel voor dat de groente goed gaar gekookt is zodat het vrij zacht is en alleen met fruit zoals appel of een hardere peer let ik er wel goed op.
nee hier niet zo ervaren.
Tenminste… ik niet.
Mijn man vond het toen we bij nummer 2 alla Rapley gingen best eng in het begin.
Het wende trouwens snel.
Ik vind het ergens juist wel mooi om te zien hoe zo’n kindje het helemaal zelf oplost. Is het teveel dan verslikken ze zich, maar kokken het zelf ook terug.
Het is hier (gelukkig) in elk geval nog nooit mis gegaan dat ik moest helpen. Ik zit er wel altijd dichtbij in die beginfase. Mocht het nodig zijn, dan wil ik wel direct kunnen helpen natuurlijk.
Hier ook een kindje aan de Rapley. Nooit zorgen gemaakt eigenlijk over het kokhalzen. Sommige mensen verklaren mij echt als gek en zeggen dat ik mijn kind gewoon expres laat stikken ofzo :wall:
Als er hier bezoek zit als Jenna eten krijgt dan zeg ik altijd van te voren om vooral niet te schrikken als ze zich verslikt of zit te kokhalzen. Wij raken helemaal niet in paniek, het is gewoon een teken dat ze het zelf oplost om het stukje uit haar keel te halen.
We zijn met 6 maanden begonnen met bijvoeding, en de 1ste 3 weken moest ze totaal niets van eten hebben. Ze ging al kokhalzen als ze het tegen haar lip had. na 1,5 begon ze het eten wel leuk te vinden om wat te sabbelen etc. Nu 3 maanden later kan mijn meisje echt al flinke stukjes weg werken, maar krijgt absoluut nog niet veel bijvoeding binnen. Maar toch in elke luier zit wel wat bijvoeding.
Het verslikken kokhalzen vind ik echt reuze mee vallen, ze kokhalzen echt niet bij elke maaltijd. Hier misschien van de 10 maaltijden 2 x ofzo.
2 x in 3 maanden tijd dat ze echt rood aan liep en dat het wel even moeite koste om het eruit te krijgen ( ik was toevallig aan het filmen toen dat gebeurde :shock: )
Maar ik zou niet anders willen, vind het echt makkelijk :thumbup:
Misschien moet ik mijn meisje gewoon vertrouwen.
Bij brood eten ging het eerst ook zo en dat gaat nu ook heel goed.
ds we blijven gewoon proberen.
Heeft ze eerder gewoon stukjes in het handje gekregen, of ben je daar net mee begonnen ?
Het verslikken/kolhalzen hoort er bij 
Maar das het mooi eraan, ze kunnen het zelf weer om hoog halen zodat ze er niet in stikken.
Ik werk zelf op eeen kdv heb een ehbo diploma, en wat ik daar geleerd heb is dat de meeste kinderen zelf weer omhoog krijgen. of er moet zon groot stuk/ raar stuk in zitten. maar omdat ala rapley de kinderen zelf de grote bepalen wat ze afkauwen gebeurt het eigenlijk niet dat er in stikken zeg maar.
En wat mijn ehbo docent zei: je kan pas wat doen als ze stikken, als ze echt zelf er niet uit krijgen. maar dat gebeurt haast niet.
Maar als je het heel eng vind zou je toch ook bv een ehbo cursus kunnen doen? dan weet je precies wat je moet doen mocht het wel gebeuren toch
@romata wrote:
Heeft ze eerder gewoon stukjes in het handje gekregen, of ben je daar net mee begonnen ?
Ze heeft al wel vaker stukjes gekregen maar omdat ik het danzo eng vond prakte ik het maar weer.
Maar vind wel dat ze de kans moet krijgen om het te leren.
en de tips om een ehbo cursus te gaan doen daar ga ik zeker wat mee doen.niet alleen om het eten natuurlijk
Je moet het denk ik inderdaad een kans geven.
Echter moet je bij jezelf ook ten rade gaan, waarom je het zo eng vind en wat jij er voor jezelf aan kan doen om het meer te vertrouwen.
Anders heeft het nog geen zin natuurlijk, jij moet er wel geheel achter staan
Succes meid :hug:
@Angela_84 wrote:
@romata wrote:Heeft ze eerder gewoon stukjes in het handje gekregen, of ben je daar net mee begonnen ?
Ze heeft al wel vaker stukjes gekregen maar omdat ik het danzo eng vond prakte ik het maar weer.
Maar vind wel dat ze de kans moet krijgen om het te leren.
en de tips om een ehbo cursus te gaan doen daar ga ik zeker wat mee doen.niet alleen om het eten natuurlijk
Ik zou dan nu gewoon geprakt en ala rapley gaan aanbieden, als je nu opeens alles ala rapley gaat aanbieden zal ze het waarschijnlijk niet mee eens zijn ze hapt waarschijnlijk al flink wat weg geprakt, misschien al wel een hele maaltijd zodat je geen fles meer hoeft aan te bieden.
Wij zitten nog op 4 flessen van 200cc
Of om te beginnen haar avondmaaltijd gewoon even prakken (niet pureren) en het fruit uit het handje geven, en dan om te beginnen een banaan/zachte peer/gekookt appeltje/mango dat soort fruit, dan krijgt ze niet direct een hard stuk appel/druiven ofzo in haar keel.
Heb bij nr 2 en 3 a la Rapley gedaan, maar vond het nooit eng. Had me er toch in verdiept, en wist wat ze konden. Dus nooit wat in hun mond doen, maar het ze zelf laten doen. Hier hebben ze weleens gekokhalst, maar dat was echt maar heel weinig. Ik zat er ook altijd naast, en mijn vriend ook vaak (met avond eten dus altijd samen). Mijn vriend schrok er dan meer van, en wilde gelijk helpen, maar 2 keer kokhalsen en het was al opgelost…
Ik vond het juist zo mooi om te zien wat er daarna gebeurde. Die verbazing dat het dus niet ging, en dat wat zorgvuldiger afhappen. Of nog sterker: mijn jongste was zo eigenwijs (nu nog trouwens) dat ie je dan ging aankijken en nóg een keer dat zelfde stuk in zijn mond deed… Liet hem maar begaan, en meestal kreeg ie het nog voor elkaar ook, dat hele stuk fijn te maken en weg te werken… Soms moest ie het toch uitspugen en wat kleinere stukjes ervan maken…
Ik maakte wel alles beetgaar, dat ze het goed kunnen vastpakken zonder fijn te knijpen (hoewel dit ze ook wel lukt als ze het proberen hoor, das natuurlijk leuk…) Appel schijfjes heb ik met een maand of 9 gegeven, en daar ben ik altijd het alertst op geweest. Nu nog steeds, wand de jongste die toch al 2 is, wil nogal eens proppen en das met een harde appel gewoon niet zo slim…
J. eet ook gewoon alles in stukjes. vind het dus ook erg mooi om te zien dat hij zelf te grote stukjes weer terug haalt.
ik heb begin is het ook gewoon even wennen, ik blijf nu nog steeds bij hem zitten als hij iets eet. gewoon voor de zekerheid.
oma daarentegen, die krijgt iedere keer als ze blijft eten een hartaanval. ik denk dat zij zijn eten blijft prakken/pureren tot hij 14 is :wall: :mrgreen:
ik raak ook echt in paniek, als ze dat heeft
zelfs met erg hoesten en verslikken in geprakt eten heb ik dat.
bij mij komt het ws door ervaringen met pseudo kroep, dan lijkt het ook net of ze stikken en onze oudste 2 hebben er zelfs een keer mee in het zhuis gelegen