dit hebben wij thuis ook en herken dus veel onze oudste begint zich thuis te vervelen en is dus ook echt aan school toe nog even en ze kan heen ze zegt de hele tijd ik ben groot en kan het zelf wel en als we helpen wordt ze boos heel boos dus wij hebben nu de manier geintroducieerd van jij bent groot dus als ze iets doet wat niet mag vragen we aan haar of dat verstandig is en als grote mensen dat ook doen en papa en mama dat goed zouden vinden en dan is het zo afgelopen dit vragen we ook bij dingen wat wel mag en we niet erg vinden om haar het zelf bewust te geven van de dingen wat wel en niet mag zelf kan inschatten.
ook met de dingen die ze zelf wil doen en nog niet lukken laten we haar gaan en dan komt ze wel vragen of we willen helpen want ze kan het toch nog niet zegt ze dan. heel van en toe wordt hier nog wel de mand gebruikt daar moet ze dan even op zitten en na denken over dat wat ze gedaan heeft en dus absoluut niet kan en dan komt ze ook praten over de dingen die ze fout heeft gedaan en praat daar dan over met ons uitzich zelf en zegt dan ook sorry hier werkt het echt super maar ja elk kindje is anders bij de ene werkt dit goed en bij de andere misschien weer niet
Ik heb gister een gesprek met de peuterjuf gehad en zij heeft een mailtje naar de pedagoog gestuurd, de juf vind het ook een zeer gevoelig jongetje maar hij doet wel goed mee.
Vanmiddag moeten we naar het cb en daar moest ik het ook aangeven dat we hulp moeten krijgen. Dat horen jullie snel van me.
Oja, en ik zal ook even vragen of hij ook iets kan krijgen om rustig te worden, hij is wel weer veranderd nu zijn zus weer naar school is en hij weer wat regelmaat heeft.
Kom er later nog even op terug…
en… wat werd er op cb gezegd meis ???
Trek je het allemaal nog een beetje…???
:hug: :hug: :hug:
liefs
Gerda
Het gaat eigenlijk wel weer iets beter, komt ook omdat hij weer naar de peuter mag en Charelle naar school is… de regelmaat is er weer.
Op het cb konden ze me niet zoveel helpen, ze nemen contact op met de pedagoog maar dat had de peuterleidster ook al gedaan.
Vandaag een brief gekregen dat we op de wachtlijst staan.
Toch heb ik sterk het idee dat hij een Sensitieve kind is, ik heb nu een boek daarover en er staan zoveel punten in die hij ook heeft.
En even mijn verhaal kwijt aan jullie doet me ook goed, zo voel je je niet zo alleen hé?
:-*
Toch heb ik sterk het idee dat hij een Sensitieve kind is, ik heb nu een boek daarover en er staan zoveel punten in die hij ook heeft.
tipje: ga een googelen op Nieuwetijdskinderen.
vind je wellicht nog heel veel herkenningspunten en wie weet nog nieuwtjes om het allemaal wat leefbaar te houden.
:hug:
:-*
liefs
Gerda
Allereerst ook van mij dikke :hug: en supergoed dat je in elk geval ondersteuning zoekt, dat doet lang niet iedereen in dezelfde omstandigheden!
Ik kan vanaf hier niet beoordelen of er iets extra’s aan de hand is of dat het peutergedrag ‘gewoon’ uit de hand gelopen is. Wel herken ik het ‘naar bed gaan is de druppel’ gevoel. Toch kan ik je alleen adviseren om daar de tijd voor te nemen. Ook hier is het soms drie, vier keer ‘nog een kusje’ nadat we ook al rustig even in bed liedje gezongen hebben ('ik ga slapen, ik ben moe…") en knuffel-kus-aai ritueel hebben afgewerkt. Ik geef er aan toe, maar de grens ligt wel bij die drie á vier keer. Bij drie zeg ik laatste keer en bij eventuele vier zeg ik ‘aller aller aller aller laatste keer’ en dat is het dan ook, dat weet hij.
Vervolgens komt ie nog vaak uit z’n bed. Dat geef ik zo min mogelijk aandacht, stuur 'm gewoon rustig terug, soms zelfs toch nog met een kusje. Over het algemeen werkt dat goed, een enkele keer moet ik na twee keer dreigen dat ik bij de volgende keer ‘echt heel boos word’ en dan is ie ook stil en gaat slapen. Over het algemeen is ie met dit alles binnen tien minuten stil, en als ik de strijd aan ga, dan kan het een half uur duren. Voor mij werkt dit dus, het is ook heerlijk om de dag gewoon positief af te sluiten met je kind.
Ik had paar weken terug een dag dat het allemaal helemaal uit de klauwen liep en dat ik die dag wel twee of drie keer een kind nét iets te hard beetpakte, wat uiteraard geen enkele zin heeft, maar ja, soms halen ze het bloed onder je nagels vandaan… Meteen die avond had ik zoiets van ‘dit wil ik niet’ en ging meteen googlen op opvoedcursussen. Dat is uiteindelijk niet nodig geweest; ik kwam iets tegen over de Gordon methode en dat gaf me genoeg handvatten om weer wat geduldiger met de kinderen om te gaan. De link: http://www.kinderopvangharen.nl/2gob/Gordon.doc
Ik heb er gewoon voor mezelf uitgepikt wat me aansprak, en sommige dingen die ik te ver vond gaan, die neem ik niet over. Misschien heb jij er ook wat aan.
Hey meis,
Sorry helaas heen tips, maar ik wil je wel even een dikke knuffel geven en niet aan jezelf twijfelen hè :hug: :hug: :hug:
Liefs Bianca
http://www.nieuwetijdskinderen.org/
meid kijk hier is naar miss heb je er wat aan
past wel in je profiel denk ik
xx[/color]
Als ik dat zo lees dan zijn er veel dingen die Jay ook heeft maar dan meer naar de kant van het Hoog sensitieve kind, als hij 13 of meer met het antw. ja heeft van de vragen lijst dan is hij zeer waarschijnlijk Hoog sensitieve en Jay scoort 15!!
Hij is vaak ook zo lief… en zorgzaam over mij, het is heel erg maar hij kan mij gewoon troosten.
Ik probeer idd om het naar bed brengen zo ontspannen mogelijk te doen want als dat niet zo is dan duurt het idd een half uur langer 
Half jaar terug bracht ik hem boos naar boven en daar begon de ellende en dat duurde een half uur, hij begon te schreeuwen / slaan / bijten / schoppen omdat hij zo boos was dat hij naar bed moest en vooral omdat ik stil voor de deur ging zitten en niet reageerde (wel op zijn kamer)
ik heb harde klappen van hem gehad en als hij uit geschreeuwt was dan was het weer een lief mannetje die sorry zei :eh:
Nu is het meer tijd rekken.
Ik ga de link even bekijken, bedankt.
Bianca, bedankt voor de :hug:
We staan weer op de wachtlijst bij de pedagoog.
:-*