Mijn dochter ging altijd netjes op tijd naar bed toe en lag weleens te huilen maar ze legde zich erbij neer. Nu krijgen we binnenkort een 2e en is ze verhuisd naar een grotere kamer waar ze zelf alle spulletje voor heeft mogen uitzoeken en ze vond het geweldig! Ze heeft zelf ook haar stickers mogen opplakken en kon niet wachten tot ze in haar kamer mocht slapen.
Eindelijk was het zover en mocht ze slapen. Echter sliep ze om 11 uur nog niet en kwam maar steeds uit bed. We zeiden niks, werden soms kwaad maar niks hielp. Dit is zo 3 nachten door gegaan en daarna gingen we op vakantie en sliep ze weer normaal.
Nu zijn we weer thuis en is het wederom hetzelfde liedje. Constant met smoesjes uit bed komen en maar niet willen slapen. Het is nu al half 10 en nog ligt ze niet te slapen. We hebben al verduisterende gordijnen gekocht maar dit helpt ook niet want die doet ze zelf open. Pas als het nacht is valt zij eindelijk eens in slaap als het aan haar ligt. Mijn vriend was van de week zo kwaad dat hij haar een flinke klap op haar achterwerk heeft gegeven en toen ging ze wel slapen. Maar zo wil ik het niet oplossen!!!
Wie heeft dit ook meegemaakt en heeft de tip??
Ik blijf nu op zolder zitten en zeg niks als ik haar naar bed breng. Nu ligt ze te zingen maar om nu de hele tijd op zolder te bivakkeren… 
Ik lees mee.
Mijn zoontje ligt nog in een ledikant maar in September gaat hij over naar en groot bed.
Nooit geen problemen gehad met inslapen, maar de laatste week is het drama. Steeds huilen en schreeuwen mama mee. Ben dus ook erg benieuwd hoe het gaat als hij in een groot bed ligt.
Lees dus even mee voor tips.
Is er niemand die de gouden tip heeft?
Vervelend hoor Ariska. Ik weet nu eindelijk hoe het voelt om een kind te hebben die niet wilt slapen. Hiervoor ging ze graag naar bed :think:
Ik heb weleens gelezen dat je het bed op een andere plaats kan zetten,
ik weet niet of het werkt, maar proberen kan altijd.
(iets met aardstralen ofzo)
suc6, want lijkt me een lastig iets.
Ariska, als er verder niks veranderd is, dan zal het wel een fase zijn.
Olivia heeft dat soms ook. Wij negeren dat en gaan elke x-aantal minuten (zeg 10) naar binnen om haar weer toe te dekken. Blijven volhouden.
Niet boos worden, eigenlijk zo weinig mogelijk zeggen.
Na een tijdje (kan lang duren) gaat het weer beter.
Of anders middagslaapje korter maken, hebben we hier ook gedaan.
Is je dochter vervelend als ze niet gaat slapen, of blijft het alleen bij zingen???
Als ze verder niet vervelend is, dan zou ik het gewoon laten. Hoe ga je slapen afdwingen? Dat ze op haar kamer moet blijven en liefst in haar bed vind ik begrijpelijk. Maar als ze verder niets raars doet en overdag ook nog gewoon te genieten is, zou ik er geen probleem mee hebben.
Femke heeft het ook een hele periode gehad. Van ong. 1.5 tot 2 jaar en 8 maanden. Die lag luid te zingen, hele gesprekken te voeren met haar knuffels, stond voor het raam te zwaaien naar buren en auto’s die langskwamen. Als ik haar vroeg op bed legde, was het probleem dat ze halverwege de nacht klaar wakker was, dus iets later naar bed, dan lag ze nog wakker tot ong. 0:00 uur, maar overdag was ze altijd vrolijk.
Ze sliep overigens niet meer overdag, maar anders zou je haar middagslaap eraf kunnen halen.
Succes en laat je niet gekmaken.
Die smoesjes gebruikt Joost ook HIer werkt volgende:
Eerste keer eruit: vraag ik nog wat er aan de hand is. Daarna -wanneer meneer er weer uit is_- werkt het om echt niets te zeggen, ook geen oogcontact te maken, hem vriendelijk aan zijn handje te pakken en hem mee te voeren naar bed, hem erin te leggen, kus geven en de kamer uit gaan.
Alle keren dat hij er daarna nog utkomt hetzelfde ritueel, (Maar dat gebeurt hier dus niet want hij heeft inmiddels geleerd dat er niets meer mee te winnen is.)
Misschien is het nog iets om de dag door te nemen in bed voor ze echt moet gaan slapen. ik zing meestal een zelfverzonnen melodietje waarin ik alles bezing wat we vandaag gedaan hebben, dan kun je er nog even over kletsen en dan is het slapen
Of even benadrukken dat je het bijvoorbeeld een gezellige dag hebt gevonden,of dat je haar heel lief vind, beetje een goed gevoel achterlaten zeg maar.
-Meehelpen "dag maken "en "nacht maken"Joost helpt 's ochtends mee de gordijnen opendoen en de luxaflex optrekken en 's avonds kijk ik of hij wil helpen en zo niet dan doe ik het
hm verder , moet ik nog ff denken, maar misschien un je hier al iets mee
niet leuk he, als het zo moeilijk gaat met het bedje?! :hug:
Tsja…of, heel praktisch… toch weer het ledikantje neerzetten. Gezien je zwangerschapsduur nu, heb je die mogelijkheid nog toch?
dametje is 2… dus goed in staat te beseffen dat ze in het ledikantje gaat als ze uit bed komt.
Uit bed komen is een absolute “no”., het ledikantje de consequentie.
Bij Wessel is het geen probleem geweest, maar dit had ik wel op deze manier aangepakt, en consequent. Niet boos, maar constaterend dat het nog niet gaat… later maar weer (de volgende dag b.v. :lol: ).
Hier kijk ik vooral hoe moe dochter is voor ze naar bed gaat. We hanteren geen vaste bedtijd maar een min of meer vaste tijd met een uiterste grens. Ik merk vaak al wanneer het niet wil lukken, dan is ze te rusteloos, te stuiterig. Dan laat ik haar nog even uitstuiteren en op een gegeven moment mag ze nog opblijven maar dan moet ze wel rustig naast mama komen zitten. Als ze dan begint te ontspannen is het meestal snel bekeken, vaak slaapt ze dan al binnen tien minuten en dan wordt ze naar bed gedragen. En soms wordt het gewoon een half uur later, en met enige regelmaat een kwartiertje. Of eerder.
Er is hier overigens wel een verschil tussen een heel moe meisje dat dat niet aan zichzelf toe wil geven en zich door druk doen ‘overschreeuwt,’ en een meisje dat nog even niet toe is aan slapen.
Voor onszelf doen we het ook zo. Min of meer vaste tijden maar we houden wel in de gaten hoe moe we zijn en of we al toe zijn aan slapen. En als we dat niet zijn, dan gaan we dus later. Of wel eens eerder.
Preggie…
Mirjam ken ik nog van zwanger zijn van Aniek… haar meisje word bijna 4 
Dus die leg je niet meer zo makkelijk in een ledikant.
Mirjam, ik lees het nu pas, maar Aniek is net zo hoor. Die gaat elke avond standaard om 19.30 naar bed, verhaaltje lezen, hele rituelen en toch… ze kwam er steeds uit, stond dan op de trap, soms merkten we het niet eens en zat ze gewoon een uur boven aan de trap naar de tv te staren terwijl wij met onze ruggen naar de trap toe op de bank zaten.
Hier is de oplossing een beetje zoals ik al wel ergens las, niet te veel problemen mee hebben.
We hebben haar nu “toestemming” gegeven om op haar bed nog even te spelen. Ze wil dan met Dora’s paardenstal en haar barbie spelen.
De deur moet dicht anders word Peter er wakker van en we spreken af dat ik roep als ze echt moet gaan slapen.
De eerste paar keer moest ik ook daadwerkelijk roepen, dan bleef ze echt op. Maar nu is het eigelijk elke avond zo dat ze zelf gaat slapen en tegen de tijd dat ik dan ga kijken, ligt al het speelgoed op d’r bed, maar zij slaapt.
Het is gewoon een behoorlijk eigengereid dametje die het gevoel wil hebben dat ze dingen zelf mag beslissen. Nu beslist ze zelf dus wanneer ze gaat slapen en dat gaat goed.
Een klein beetje vrijheid dus, maar onder de strikte voorwaarde dat ze op haar kamer blijft, de deur dicht is en ze gaat slapen als wij dat zeggen.
Misschien werkt dat voor jou meisje ook wel, zelfde lichting he :mrgreen:
Nou, gisteren is het geloof ik wel gelukt na 4 keer al! Ik zou er ook geen probleem mee hebben als ze lief gaat spelen/ lezen maar ze komt er steeds uit en komt dan naar de woonkamer toe en dat vind ik erg vervelend.
Zoals Cell al zegt, ze is bijna 4 jaar en past niet meer in het ledikant helaas haha. Maar ik ben iedereen wel zeer dankbaar voor de tips.
Hoe ik het gisteren gedaan heb? De eerste 2 keer zeggen dat het bedtijd is en dat ze moet gaan slapen en daarna aan haar handje meenemen en in bed leggen en dan weer weg gaan. Ze schreeuwde eergister dat ik moest zingen maar ik negeerde haar (volgende ochtend: mama je moest een liedje zingen, zo kan ik toch niet slapen :mrgreen: ) en gisteren moest ze een vissenboekje. Nu heb ik dat beide genegeerd en is ze in haar boekjes gaan lezen en in slaap gevallen. Dus die methode van negeren werkt echt!
Alleen ziet ze het af en toe als een spelletje en komt niet meer bij als ik haar steeds naar bed breng. Heel moeilijk om dan niet boos te worden!! Maar gisteren is het met gelukt. Vandaag is het erg warm dus hoop dat het lukt. Het is nu 8 uur en dat vind ik een mooie tijd.
Duimen jullie???
Wij hebben een traphekje voor mees zijn deur gedaan zodat hij er niet uit kon,dan is de lol er gauw vanaf als er niet gereageert wordt.
Gisteren of eergister de nanny gezien? :thumbup:
Die zei: de eerste keer zeg je nog : het is bedtijd , lieverd
de 2e keer : “het is bedtijd”
en vanaf de derde x niets meer.
En wat was ik blij dat ik het gezien had. Voelde als een bevestiging dat het goed is hoe we het doen en laat meneer nu nét besloten hebben eens wat flinker uit te pakken. Zo hebben we vanavond onder andere gehad:
“kijk mama , post voor je” (en dan een boek tussen het traphekje doorsteken)
zijn knuffels naar beneden gooien op de trap
zijn dekbed uit de hoes halen en die op de trap gooien.
"mamma"roepen en als je hem naar bed komt brengen gauw op de grond gaan liggen.
etcetcetect…
Etterbuil :mrgreen: , en het ging echt uit-steeeeekend de laatste maanden, Dit is echt weer een nieuwe fase ,
maar inderdaad als je het maar consequent toepast dan lukt het ook wonderwel ontzettend goed om niet geirriteerd te raken.
hoe is het bij jullie?
Dit is niet aanvallend bedoeld, en ik ben heel bij voor iedereen die nu iets heeft dat werkt. Maar ik wil het toch even zeggen. Ik herinner me nogal wat van toen ik klein was. En daar was bedtijd dus ook heilig. Of ik nou moe was of niet, of ik nou aan slapen toe was of niet, bedtijd was bedtijd. En ik herinner me dus ook - zeker in de zomer - het wakker liggen, het woelen en draaien en de verveling. Maar ja, slapen was goed voor me, en ik mocht er niet uit, dus ik had het maar uit te liggen tot ik eindelijk in slaap viel. Dat zijn niet de beste herinneringen. Vandaar dat wij voor een andere aanpak gekozen hebben. En ik merk echt, dat dat halve uurtje extra opblijven als het nodig is, zo’n verschil maakt.
OH absoluut met je eens hoor , hij hoeft van mij ook niet “dagelijks om 7 uur naar bed” maar wel ergens tussen 7 en 8 ligt eraan of hij op het kdv geweest is bijvoorbeeld, of op een verjaardag zoals vandaag, of het warm is, of hij smiddags lang geslapen heeft.
Voor mijn part ligt ie tot 21.00 te klooien of lezen, maar dat gefreubel bovenaan de trap dáár heb ik geen trek in. Ik zing en lees elke avond bij het bed en daarna is het gewoon klaar.
Er bestaat voor mij wel een kinderbedtijd en grote mensen bedtijd.
Het naar bed gaan levert ook geen problemen op het op bed blijven momenteel wel. maar dat zal weer overwaaien. Het is een kwestie van grenzen opzoeken nu,. Hij is er overdag ook veel mee bezig.
Nu jij het schrijft komt er een enorrrm deja vu naar boven trouwens zeg :mrgreen: warme dagen , met alleen een lakentje, wat óók nog te warm was, roepen om glaasjes water enzo en dan bijijijijija in slaap vallen maar dan lukte het tóch niet haha oh wat een ellende was dat he!
tyg slaapt nu pas :oops:
als ik niet hoef te werken, hoeft hij niet zo vroeg naar bed.
vind het wel gezellig… en hij slaapt ook nog 's middags, dus dan rust ie ook goed uit.
als ie naar de creche is geweest gaat ie weer vroeger.
Hij gaat eigenlijk altijd zonder mokken naar bed, komt er alleen uit als er echt iets is.
Maar als ie er te vaak uitkomt en ik het idee heb dat ie de boel in de maling neemt, dan pas ik ook die regel toe:
1x zeggen dat ie naar bed moet, met het hele rattaplan erbij
2e keer zeggen dat ie moet slapen
3e keer zonder woorden naar bed brengen.
meestal is het genoeg
Hier ook echt draaaamaa… wordt er helemaal gek van 
Hier komen dus 2 mannen naar beneden… en ze zijn nu onderdehand kapot en ik dus ook.
Wat moet ik hiermee, want alles wat ik hier lees (behalve traphekje maar denk dat daar ook gewoon overheen geklommen wordt) is geprobeerd…
@preggie wrote:
Tsja…of, heel praktisch… toch weer het ledikantje neerzetten. Gezien je zwangerschapsduur nu, heb je die mogelijkheid nog toch?
dametje is 2… dus goed in staat te beseffen dat ze in het ledikantje gaat als ze uit bed komt.
Uit bed komen is een absolute “no”., het ledikantje de consequentie.
Bij Wessel is het geen probleem geweest, maar dit had ik wel op deze manier aangepakt, en consequent. Niet boos, maar constaterend dat het nog niet gaat… later maar weer (de volgende dag b.v. :lol: ).
Ik vond dat heel moeilijk maar heb dit toch gedaan ja… ledikant terug… ze is nu 2,5jr en kwam er telkens uit… vreselijk… soms wel 20 terugleggen en mevrouwtje is een doorzetter… pfff… de avonden waren gewoon niet leuk meer… dus ledikant gekocht (goedkoop dingetje van Ikea maar wel met fijn matras) en nu zit ze erin… (ja ik zeg dit met smile op mijn gezicht) het gaat niet van harte, ze krijst zich ellendig maar soms laat ik haar gewoon huilen… soms een half uur… soms een kwartier… ze heeft ook al eens bijna een uur gehuild… maar ik merk nu wel dat als ik er na 10 min naartoe ga, even slokje water geef… en aai over de bol, een knuffel (in bed) dat ze dan gaat liggen en het gewoon goed is… :thumbup: