Aniek heeft bijna 3 maandenlang nachten doorgetrokken vanaf ong. 14 maanden. Ik ben uiteindelijk na allerlei dingen geprobeerd te hebben, bij een pedagoog terechtgekomen die me aanraadde om haar in een peuterbed te laten slapen. Ik heb dezelfde dag nog een peuterbed bij een vriendin geleend en vanaf die dag sliep ze weer normaal. Een kussen kan idd ook helpen :thumbup:
Dag dames bedankt voor jullie reacties.
Een kussen kan dat geen kwaad bij een 1,5 jarige. Ik bedoel wiegedood?
Een pueterbed is inderdaad misschien wel iets wat we kunen proberen.
Heb net zijn kamertke helemaal prikkel vrij gemaakt, ja je probeert wat haha.
Zaterdag gaat hij even een nachtje logeren, ik kan daar nu al naar uit kijken, somns voel ik me daardoor wel een beetje een slechte moeder.
Maar soms verlang je zo naar een nachtje goed slapen.
Wel fijn om te lezen dat we niet de enige zijn en het dus niet alleen aan ons ligt.
Wij hebben Xander ongeveer 2 maanden terug in een peuterbed laten slapen… Het ging even goed, konden echt verbetering zien. Dit was namelijik bij merijn destijds ook de oplossing.
Maar nu al weer een aantal weken spoken enzo, dus hier was het niet de definitieve oplossing die het bij Merijn wel was…
ik haal dit topic eens omhoog.
ons jongste meisje is ook 3 a 4 x per nacht wakker.
en dan ook nog eens 2x in de avond.
we hebben van alles al geprobeerd, de slaaptraining van het cb, laten huilen (tot anderhalf uur lang), vast ritme gebruiken we al, bedje op een andere plek, bij ons op de kamer in een campingbedje.
mijn man en ik zijn helemaal op, en de hele dag chagrijnig tegen de kinderen en elkaar. ook heb ik concentratieproblemen en ben ik vergeetachtig.
nu ben ik eens aan het zoeken of er hier in de buurt (twente) ook slaapcentras zijn voor baby,s / kinderen.
misschien dat iemand hier het weet.
tja… hier gaat zoonlief naar beneden in het campingbedje als hij giga bezig is en er medisch geen oorzaak is. Ik ga er zelf dan bijna aan onderdoor, in het campingbedje staat hij midden in de kamer, dus er kan niks gebeuren.
het is niet anders, eerst heb ik liggen huilen van ellende dat ik dat als enige uitweg zag, er niet voor mijn kind kn zijn, ga maaar door. Huisarts dringend aangeraden het wel te doen, want als ik zelf doorsloeg, dus over vermoeid zou raken zouden er nog meer problemen ontstaan.
hij isnu ook weer behoorlijk aan het spoken. Al mijn avonden en nachten gaan op in M.arijntje… pffff. maar hij is bezig met kiesjes, dus kan ik hem ook niet laten huilen.
sterkte meis!! pfff… weet na ongeveer 1 nacht doorslapen vanaf zijn geboorte wel wat het is, en heb behoorlijk hefitge nachten gehad van amper 2 uur slaap en dan bleek hij weer een giga oorontsteking te hebben als manneke van 3 maand
hier de oudste ook vreselijke nachten. Nu gaat het sinds een jaar ofzo wel redelijk goed. De nachten slaapt ze gelukkig wel door, maar ze is onwijs vroeg wakker (tussen 4/5 uur) en slaapt dan niet meer. breekt haar helemaal op maar ze slaapt gewoon niet meer. Nu ligt ze in bed, heb haar thuis gehouden van school omdat ze helemaal op is, wat ligt ze te doen? Niet slapen iig, maar verder alles wat je je maar kunt verzinnen. Ze duikelt nog net niet vant bed af, maar zo lijkt het af en toe wel (heb de camera boven haar bed aan gedaan zodat ik haar kan zien)
Heb geen tips, maar melatonine werkte hier wel om een ritme te krijgen. Volgens mij werkt het wel of niet en kun je er dan ook meteen mee stoppen. Maar dat zou je toch na moeten vragen aan iemand die er meer verstand van heeft.
we hebben een tijdje promethazine gehad voor de hoest, daar werd ze wakker van, maar echt werken doet het niet vind ik.
De tweede is ook zo’n spook wat gerust 2 of 3 uur wakker is snachts. Echt om aandacht. heel frustrerend, maar gelukkig niet iedere nacht. En tussenin is ze vrijwel altijd snel rustig, al is ze dan ook gewoon wakker, zolang ze mij maar laat slapen :shifty:
Sterkte!!
(ik hoop dat de derde ook weer snel doorslaapt, dat was het geval tot hij ziek werd en nu komt hij snachts om de 3 uur )
@Maxime wrote:
Aniek heeft bijna 3 maandenlang nachten doorgetrokken vanaf ong. 14 maanden. Ik ben uiteindelijk na allerlei dingen geprobeerd te hebben, bij een pedagoog terechtgekomen die me aanraadde om haar in een peuterbed te laten slapen. Ik heb dezelfde dag nog een peuterbed bij een vriendin geleend en vanaf die dag sliep ze weer normaal. Een kussen kan idd ook helpen :thumbup:
Het is wel lang geleden, maar dit was te optimistisch. Tot ong. 10 weken geleden sliep ze amper meer, haalde het op 2 tot 4 uur slaap per nacht. Nu zit ze aan de melatomine en het gaat fantastisch. Ze slaapt 10-12 uur per nacht en je merkt het in alles terug. Zij zit zoveel beter in haar vel nu. Nu moet ik mijn slaapritme weer helemaal aanpassen en ik ben er moe van (van doorslapen)…
hoe kom je aan melatomine
@knollie1 wrote:
ik haal dit topic eens omhoog.
ons jongste meisje is ook 3 a 4 x per nacht wakker.
en dan ook nog eens 2x in de avond.
we hebben van alles al geprobeerd, de slaaptraining van het cb, laten huilen (tot anderhalf uur lang), vast ritme gebruiken we al, bedje op een andere plek, bij ons op de kamer in een campingbedje.
mijn man en ik zijn helemaal op, en de hele dag chagrijnig tegen de kinderen en elkaar. ook heb ik concentratieproblemen en ben ik vergeetachtig.
nu ben ik eens aan het zoeken of er hier in de buurt (twente) ook slaapcentras zijn voor baby,s / kinderen.
misschien dat iemand hier het weet.
Wat gebeurt er precies die 3 a 4 keer dat ze wakker wordt? Gaat ze huilen, is ze overstuur, wordt ze rustig als je haar bij je neemt, etc?
ze wordt huilend wakker.
als we er niet heen gaan, wordt dit huilen steeds harder, tot ze echt onbedaarlijk huilt.
als we erheen gaan, huilt ze op de arm ook nog even door, dan wordt ze stil. maar leg ik haar weer neer (ook op aankleedkussen) dan begint ze weer. meestal doen we haar wat pap, maar dat moet niet de bedoeling zijn 2 a 3 keer per nacht. ze drinkt dit overigens wel op.
we doen dit nu, omdat we zelf slaap nodig hebben.
als we haar laten schreeuwen dan houdt ze het echt een uur vol.
vannacht ben ik gewoon boos op haar geworden, en tja dat maakt het alleen maar erger.
bij ons in bed is ze wel rustig, maar slaapt ze ook niet echt.
en dat wil ik ook niet, mijn man en ik hebben ook nog een ‘samen’
@knollie1 wrote:
ze wordt huilend wakker.
als we er niet heen gaan, wordt dit huilen steeds harder, tot ze echt onbedaarlijk huilt.
als we erheen gaan, huilt ze op de arm ook nog even door, dan wordt ze stil. maar leg ik haar weer neer (ook op aankleedkussen) dan begint ze weer. meestal doen we haar wat pap, maar dat moet niet de bedoeling zijn 2 a 3 keer per nacht. ze drinkt dit overigens wel op.
we doen dit nu, omdat we zelf slaap nodig hebben.
als we haar laten schreeuwen dan houdt ze het echt een uur vol.
vannacht ben ik gewoon boos op haar geworden, en tja dat maakt het alleen maar erger.
bij ons in bed is ze wel rustig, maar slaapt ze ook niet echt.
en dat wil ik ook niet, mijn man en ik hebben ook nog een ‘samen’
Bij jullie is ze wel rustig. Ik denk dat ze 's nachts liever bij mama en papa is dan alleen in haar bedje.
ja maar in een camping bedje bij ons op de kamer werkt ook niet helaas
en ik wil gewoon geen kind tuusen ons in in bed.
@knollie1 wrote:
ja maar in een camping bedje bij ons op de kamer werkt ook niet helaas
en ik wil gewoon geen kind tuusen ons in in bed.
Jij wil geen kind in bed. Maar jouw kind geeft aan dat ze je nabijheid nodig heeft. Wat weegt zwaarder?
ja aan de ene kant zeg ik kind in bed dan, natuurlijk.
maar ook dan slaap ik niet of nauwelijks, ben bang dat ik op haar draai of dat ze onder de dekens schiet.
en dat ze hier aan gaat wennen.
nu ze ziek is geweest, dan ligt ze wel af en toe bij ons in bed, maar dat is meer dat ik haar dan in de gatwen kan houdenivm benauwdheid
Knollie en als jij op een matras naast je bed gaat slapen? Of naast haar bed. Wel je nabijheid maar niet de angst om boven op haar te gaan liggen? Ik heb Casper wel eens bij ziekte bv tussen ons in gehad maar dan in zijn slaapzakje en niet onder onze dekens maar tussen onze hoofdkussens. Zo kon ik nl zelf ook nog slapen.
Hier ook een spookje, welliswaar niet in de nacht maar meer het inslapen. Zolang het bij het inslapen blijft, en hij overdag niet extra vervelend is ed. het ritme zal wel weer terugkomen en gek genoeg gaat hij meestal na even spelen zelf rustig in zijn bed liggen om te gaan slapen. Als hij in de nacht wakker wordt dan loopt hij zelf (lang leve het grote mensenbed) naar ons bed en kruipt tussen ons in. Slaapt daar ook rustig verder overigens. Mss de aard van de mama of zo want ik kan ook echt niet in bed gaan liggen en hop slapen. Ik lees wat of ik DS wat en dan lukt het wel en het lijkt alsof zoonlief hetzelfde ‘probleem’ heeft. :oops:
Hier was het hetzelfde liedje. Ook al 2 jaar lang en ok wij waren radeloos.
Ik ben vorige maand naar een osteopaat gegaan en vanaf die dag slaapt hij wonder boven wonder prima.