Mijn beste vriendin heeft een dochtertje van bijna 3 jaar. Haar vriend zit bij de marine en is dus regelmatig een lange tijd weg. Zodra hij weg is haar dochtertje moeilijk in haar gedrag. Niet luisteren naar haar moeder, haar uitlachen als ze straf krijgt, bijten, slaan, tot extreme toe. Van een hulp instantie moest ze haar maar een half uur laten zitten op “het strafbankje” Nou weet ik niet hoeveel invloed het overlijden de moeder de vriend het dochtertje heeft.
Ze weet het echt niet meer, was een afspraak als het echt uit de hand gaat lopen dat de vriend terug gevlogen wordt maar daar zijn ze niet zo happig meer op
Hebben jullie nog tips voor haar
Ik zou als ik haar was echt hulp van bv. bureau opvoedhulp inschakelen.
Het lijkt erop dat je vriendin veel heeft meegemaakt en dat er vanuit het kindje geen of weinig respect voor de moeder is. Dit zal ze terug moeten verdienen. En niet alleen als papa weg is maar ook als hij er is.
Zij heeft op deze leeftijd donders goed door dat papa wel gezag heeft en mama dus niet. (althans daar lijkt het op he)
ik vind een half uur op een strafbankje zetten bij een kind van nog geen 3 belachelijk lang, 1 minuut voor elke leeftijd en vol blijven houden, bij weglopen opnieuwe beginnen tellen. Bij sommige kinderen duurt het even voor dit systeem werkt.
Daarnaast een positief systeem gaan invoeren voor goed gedrag, overdreven belonen, met stickers gaan werken.
En praten met haar over dat ze papa wsl. mist. misschien een foto sealen die ze bij zich kan dragen?
En een aftelkalender waar ze iedere dag bv. een kusjes sticker op kan zetten zodat ze weet wanneer papa terug komt.
Kan ze al een beetje praten, want daar kan ook een deel van het probleem inzitten, niet goed kunnen uiten op die leeftijd geeft ook vaak zulk gedrag.
Succes voor je vriendin!
natas
oja ik vergat nog te zeggen dat ik het terugvliegen van papa wel een heel vergaande optie vindt,dat lost toch helemaal niets op? Hij moet een keer weer weg en dan weer terugvliegen?
natas
ben het hellemaal eens met natas.
hier werkt het nu ook bij de jongste, die was een half jaar geleden veel moeilijker. het was mijn eigen schuld daar ben ik zeker van overtuigd.
met heel veel dissipline en structuur van mijn kant gaat het stukken beter.
overgens doe ik ook een cursus trippele p
succes voor je vriendin
Mijn broer is leidinggevende bij de rode baretten…en is nu 2x naar Afgahnistan geweest…de eerste keer was hun dochter een jaar of 2…ook zo vreselijk dwars en moeilijk als hij weg was…
Wat bij haar heeft gewerkt is consequent zijn…dus niet de ene keer dit doen en de andere keer dit…nee,als ze iets deed,even op de trap,daarna praten waarom ze daar zat…en niet pas na een aantal keren maar strak blijven…dit heeft wel een tijdje geduurd hoor maar op den duur ging het werken,ze wist waar ze aan toe was…
helaas,toen mijn broer terug was ging het een andere kant op…ze bleef achter hem aan lopen,hij mocht niet alleen naar de wc of winkel zo bang was ze dat hij weer lang weg ging…dat heeft ook heel lang geduurd…