Prenataal onderzoek

De verloskundige vroeg ons aan de telefoon, om voor de tijd even op een website te kijken.

Nou dat ging dus over de mogelijke prenatale onderzoeken die je kunt laten doen, bijv. voor opsporen down-syndroom of open ruggetje.

Nu heb ik zelf zoiets van, het hoeft echt niet, stel ik doe het, en er komt uit dat er een verhoogde kans is (en kans is dus het woordje waar het bij mij om gaat), dan nog zou ik het niet weg laten halen of kunnen weg laten halen.

Min vriend is misschien wat realistischer, hij zou het ook niet gelijk weg willen laten halen, maar hij is dus van mening dat wij nooit in staat zullen zijn om de kosten van een gehandicapt kindje op te kunnen brengen. Het is ook zo dat we het niet ruim hebben en niet maar zo grote bedragen kunnen missen.

Maar nu is mijn vraag, brengt het echt zoveel kosten met zich mee, neem aan dat je toch ook een heleboel vergoed krijgt?

En mijn vriend zou willen dat ik dan zou stoppen met werken, wat dus ook niet zal gaan, maar zodat ik dan zelf alle speciale zorg zou kunnen geven.



Nou is het dus zo dat ik wel uitga van een gezonde zwangerschap, en heel graag wil hopen op een zeer gezond kindje. Het is ook niet zo dat er een verhoogde kans is ofzo, maar omdat mijn vriend en ik erover discussieren, houdt het me toch bezig.

En uiteraard heb ik jullie dan om als uitlaatklep te gebruiken :mrgreen:

ik denk altijd maar zo… Dat zien we dan weer wel…

Ik werk met verst. gehandicapten en zie dus ook dat veel van hun juist na de geboorte of tijdens de geboorte gehand. zijn geworden… Niet altijd is het aangeboren dus…



Wij hebben toen we zwanger waren niet gekozen voor een tripple test omdat je dan een kans-berekening krijgt en we daar niets mee konden…

Wel vond en vind ik nog steeds de 20-weken echo erg belangrijk omdat je daarmee al veel kan zien en je dus dingen kan voorkomen door bijv juist in het ziekenhuis te bevallen met kinderarts erbij…



Praat erover en kom er samen aan uit…



gr patricia

Vanwege mijn medicatie had ik een verhoogde kans op een kindje met een open ruggetje. Ik heb mezelf dus de eerste 20 weken af lopen vragen wat ik zou doen als het inderdaad een open ruggetje zou hebben. Mijn idee was: hoe hartverscheurend ik het ook vind, ik laat het weg halen omdat ik het niet aan zou kunnen. Zowel emotioneel niet als financieel. Ik ben alleenstaand, misschien dat ik het met een partner wel aan zou durven, dat weet ik niet goed. Maar ik heb de echte keuze gelukkig nooit hoeven maken want tijdens de 20-weken echo kreeg ik een pracht van een kind te zien, helemaal gezond. Gelukkig :). Ik denk dat je vantevoren nooit helemaal in kan schatten wat je doet als het op je pad komt.



Al die kansberekeningen (de triple-test enzo) wilde ik niet, inderdaad omdat een ‘kans’ mij niets zei. Daar kon ik niets mee, dus laat dan maar, vond ik. Ik was juist bang dat ik me druk zou gaan maken om hoe groot de kans was dan dat ik erdoor gerustgesteld zou worden.



Ik hoop dat je je niet al te veel bezig gaat houden met het ‘wat als…’-verhaal. Ik weet uit ervaring dat het een flinke domper kan zetten op de zwangerschap, en dat is niet de bedoeling. Erover nadenken en goed met elkaar praten kan natuurlijk nooit kwaad. Als je maar niet vergeet te genieten :).

Ik heb het wel laten doen omdat ik gezien mijn leeftijd (35) een verhoogde kans heb op bepaalde afwijkingen. Ik vond het erg prettig om te weten wat de kans was op iets. Ik geloof dat ik een kans had van 1 op 5000 op down syndroom. Dat stelde mij wel gerust. Als de kans groter was geweest dan 1 op 250 dan had ik ook verder onderzoek laten doen. Ik wil graag weten waar ik aan toe ben en kan dan bekijken wat ik wel of niet zou doen. (Dit wat betreft de triple test)



Bij de 20-weken echo kwamen we erachter dat ons meisje een klompvoetje heeft. Dat was even schrikken natuurlijk maar omdat we het nu al wisten zijn we op zoek gegaan naar de voor ons beste behandelmethode en komen we uit in een heel ander ziekenhuis dan waar ik onder behandeling ben. Als we dit pas bij de geboorte hadden ontdekt dan zou ze dus in hetzelfde ziekenhuis worden behandeld.

Lang verhaal, maar je moet eigenlijk doen waar je je het beste bij voelt. En waar jullie samen achter staan. Voor ons is dat dus zo veel mogelijk weten. Maar dat kan voor jou/jullie heel anders zijn.

morgen ga ik naar het ziekenhuis voor een nekplooimeting

mijn man wil graag voorbereid zijn en wil graag deze kansberekening.

Voor mij hoeft het ook niet, maar het is ook zijn kindje, dus heb ik besloten

het voor hem wel te doen.



Ik wordt streng in de gaten gehouden krijg diverse echo’s ivm erfelijke

zaken zoals, klompvoetjes, hazelipje en open rug.

Dit komt nogal regelmatig voor in mijn man zijn familie.

Wij willen weten of ons kindje een van deze of meerdere aandoeningen heeft. Wat Bambi ook al zei je bent dat al voorbereid dan kan je alvast

dingen gaan uitzoeken.

Ik kreeg alles vergoed, uit de basisverzekering.



Bij de eerste redeneerde ik: ik zou het niet laten weghalen, dus dan hoef ik het ook niet te laten onderzoeken.

Achteraf vind ik dat vrij suf geredeneerd. Als je kindje niet gezond is, is het altijd goed om dat te weten, lijkt mij. Daar heeft je kindje ook alleen maar profijt van.

Wat betreft Down krijg je alleen een kansberekening en kun je daarna kiezen voor een test die dan weer gevaar met zich meebrengt. Dat is dus een lastiger keuze.

Maar allerlei andere aandoeningen kunnen ook opgespoord wordne op een voor je kind ongevaarlijke manier. De nekplooimeting levert bijvoorbeeld nog veel meer informatie op behalve de kans op Down.



Als je weet dat er iets aan de hand is, kun je je daar zowel in mentale als in praktische zin op voorbereiden. Dat vind ik dus wel verstandig.

Idd besloten om het niet te doen.

Ik wilde het al niet, mijn vriend nu ook niet.

Wel goed dat nu de twintig weken echo er is, mocht er wat zijn, dan weten we het iig voor de geboorte en kunnen we de beste hulp zien te regelen.

Alhoewel we nog steeds voornamelijk uitgaan van een gezond kindje hoor.

@lena3 wrote:

Ik kreeg alles vergoed, uit de basisverzekering.




Ik denk dat ze bedoelt de kosten van een kindje met een handicap niet de onderzoeken zelf.

Geen idee als dat je vraag is - het kan zijn dat je een bepaald bedrag aan de awbz moet betalen waarvanuit dan de rest vergoed wordt. Ik denk dat het in nederland vrij goed geregeld is hoor.

Maar over de onderzoeken - heb zelf geen metingen en puncties laten doen ook al was ik bij lasse 37 en nu 40. Mongooltje en open ruggetje was voor ons geen reden geweest het weg te laten halen ofzo. WEl doe ik de 20 weken echo - om voorbereid te zijn.

Ik heb erg veel bewondering voor de vrouwen die hun kindje uitdragen ookal zijn de kansen slecht of nihil en het leven van het kindje op z'n beloop te laten na de bevalling en zelf te laten sterven enzo.
Ik zal het dan ook niet snel weg laten halen.

Ik ga ook uit van een gezonde zwangerschap deze keer net als bij lasse maar vind het wel spannend de echo volgende week.

Vooral ook omdat dit ws hoe dan ook mijn laatst mogelijke zwangerschap is.