C. heeft het geregelt over dood gaan en gaat dan soms op de grond liggen en zegt: ik ben dood! :roll: Vindt dit niet erg prettig. En ik vraag me nu af of dit komt dat ze laatst naar een herdenkingsdienst in de kerk zijn geweest voor een overleden gymleraar van de school, waar ik trouwens en met mij andere moeders heel boos om zijn geweest aangezien ze dit zonder overleg/mededeling vooraf met de ouders hebben gedaan! Er waren diverse kinderen overstuur snachts en jij als ouder wist echt niet wat er was en dat ze dus naar zo,n dienst waren geweest!! :wall: Pas de volgende dag op school gehoord hoe of wat! En sinds die tijd heeft c. het over dood gaan en dat dood gaan er bij hoort enz. Nou vraag ik me af zijn er meer 4 jarigen hier die zo met de dood bezig zijn en hoe ga je als ouder daar mee om?? Als ik het had geweten dat ze van plan waren naar zo,n dienst te gaan met de klas, dan had ik haar thuis gehouden! Vindt haar nog veels te klein om met de dood geconfronteerd te worden! :evil: Er zaten juffenen meesters te huilen in de kerk, de kinderen van die man die emotionele speeches hielden enz.
Je kunt dat toch niet maken als school om de kleine kinderen zonder toestemming mee te nemen naar zo,n zwaar emotionele toestand of zie ik dat verkeerd? Al met al moet ik dat nu al 2 weken horen en zien van c.
Jaimy weet wat doodgaan is. Mijn oom is nog niet zo lang geleden overleden en heb haar globaal uitgelegd wat het inhoud. Ze wist al wel dat dieren doodgaan maar dat mensen op een gegeven moment ook overlijden wist ze nog niet. Ze begrijpt het nu een beetje maar heb haar zeker niet geconfronteerd met emotionele diensten en het verdriet.
Ik zou er zelf helemaal niet blij mee zijn als haar school dit had gedaan en vind het totaal niet gepast voor een kind van 4.
Maar goed jij zit nu met een kind dat er zodanig mee bezig is dat het niet leuk is. Hoop dat het snel overwaait en dat ze er voorlopig niet meer mee bezig is.
hier is het hetzelfde liedje hoor , sil zegt ook ik ben dood of ik schiet jou dood ,ik vind je niet lief ga maar dood… 
het is iets vreselijks maar ze beseffen echt niet wat dood zijn is, en ook wij hebben het hem toch echt wel duidelijk genoeg gemaakt ,(we zijn niet van die dralirige typjes) en toch toen laatst ons konijn doodging en we hem wilden begraven gebeurde er iets raars.
mijn man haalt het konijn uit de doos waar we haar in hadden vervoerd naar het bos en hij legt haar op de grond.
sil die zegt he joh papa zet dibbes eens op haar pootjes joh!
dus wij maar zeggen lieve schat dibbes is toch dood? dan kan ze toch niet meer op haar pootjes staan?
en sil zei… oh… zijn de batterijen op?
dus de conclusie ze snappen er echt geeen bal van hoe duidelijk je het ook uitlegt…
en voor jou… schenk er maar inderdaad niet te veel aandacht aan ,en blijft ze het er toch over hebben , ga dan eens naar de bieb. ze hebben daar erg goede boekjes voor kleine kinderen over doodgaan en dood wezen,en praat er met haar over , hoe zij het vond dat ze op die begravenis was en hoe ze zich toen voelde… kids verwerken dingen makkelijker als ze het er over kunnen hebben, en laat haar alles maar gewoon in haar eigen woorden vertellen…
heel veel sucses!
dood is/was bij emma ook erg interessant… speelt ook wel eens dat ze sterft en dan is een vriendin vanhaar haar enige redding…
ik ben de oudste dus ik ga het eerste dood… maar eerst gaat die dood want die is nog ouder
oude oma is al heel oud waarom is die nog niet dood…dat soort dingen… het hoort er een beetje bij.
Wat betreft die dienst op school vind ik het heeeel raar dat ze dat niet overleggen. Bij emma op school is vorig jaar een docente na ziekte overleden, alleen de leerlingen die met haar te maken hadden zijn daar bij betrokken, emma had haar nooit gezien want die zat toen net in groep 1, in die groepen is er verder weinig aandacht aan besteed.,
dit jaar is een leerling in groep 2 overleden en daar hebben we als ouders van leerlingen in groep 2 een brief van gehad met wat ze gingen doen. er was een herdenkingshoek ingericht en zijn klas is naar de begrqfenis gegaan. ook leerlingen die hem kenden enzo…
emma kende hem niet… maar alles ging in overleg met de ouders en ouders hebben ook allemaal een nummer gekregen van de ggd waar ze contact op konden nemen… etc… ik vind het heeeeel raar dat de school de leerlingen zomaar naaar zo’n dienst laat gaan… of was het een herdenking op school?
jan heeft dat ook heeel lang gehad.
het hoort erbij denk ik .
maar wel heeeeeel raar dat de school dat gedaan heeft zonder ouders in te lichten/toestemming te vragen.
ik vind dat je als ouder beter kan inschatten of jou kind daar aan toe is.
neem het wel serieus en ga er op in.
je kan ook aangeven dat je er verdrietig van word dat ze speeld dat ze doodgaat.
volgens mij moet ik nog wel iets over rouwverwerking op mn pc hebben staan.
want dat is wel waar ze nu eigenlijk mee bezig is.
de dood van die leraar.
als je wil wil ik wel even graven op mn pc.
dan moet je dat zeven zeggen
er bestaat ook een prentenboek van max verldhuis: kikker en het vogeltje.
erg goed boek met het onderwerp ‘dood’.
ik merk dat ze pubers (verstandelijk gehandicapten) op mijn werk ook graag over de dood praten momenteel… zij zitten op een verstandelijke leeftijd van een peuter, dus dat kan wel kloppen
wel heel raar ja, dat de school daar vantevoren de ouders niet over in licht!
Het rare is dat die leraar niet eens les gaf aan haar groep, oftewel de kids konden hem niet eens! :roll: Had dan de klas vrij gegeven als de juffen toch graag naar die dienst in de kerk wilden. Maar ik ga het zekers kortsluiten met de directeur van de school, ben het er nl nog steeds niet mee eens dat ze dat doen zonder toestemming van de ouders, met 4 jarigen. Wij zitten nu met een iets verdraaid kind opgezadeld. 
dat is helemaal raar zeg!
ben benieuwd hoe of wat ze zeggen hier over…
Ik vind het idd raar dat ze dat zonder overleg hebben gedaan.
Maar van de andere kant, hoort doodgaan wel bij het leven. Waar Judith het over heeft, dat kleine ventje in groep 2, dat heeft hier wel parten gespeeld. Tiemen kende hem wel. Soms zegt hij nu nog “Daniel kan niet naar school he, Daniel is dood”
Zo heb ik avonden gesprekjes met Tiemen gehad over doodgaan. Wanneer je doodgaat enzo. Ik vertelde hem dat we nog lang niet doodgaan, pas als we heel erg oud zijn. Maar dat het wel kan gebeuren dat je heel erg ziek wordt of een ongeluk krijgt en dat je daardoor dus dood gaat. Een kind kan namelijk best angstig zijn als een leeftijdsgenootje doodgaat.
School ging hier trouwens uitermate goed mee om vond ik, ook de ouders van het kindje, zeer indrukwekkend allemaal. Het is besproken op een heel kinderlijke manier in de klas en er zijn witte balonnen opgelaten op schoolplein en alles, in de speelruimte was een soort altaartje waar kinderen naar toe konden of een tekening wilden neerleggen enzo.
Maar goed, wat jouw school betreft, dat had in overleg gemoeten, maar een kind krijgt te maken met de dood en dan is 4 jaar zelfs niet te jong
ik vind het echt raar dat de school de ouders niet op de hoogte heeft gesteld… overal waar ik met de dood te maken heb gehad waar de kinderen waren… ( leidster bij BSO van Emma verloor haar kindje , marielle mama van de maan) daar kregen we ook een brief over en kregen we ook een nummer volgens mij mochten de kinderen met vragen enzo komen…
een leerkracht op school, deze was al ziek voordat emma op school kwam dus emma kende die leerkracht niet. er is wel aandacht aan besteed in het gebed en we hebben er ook een brief over gehad, en dus dat jochie wat overleed in de kerstvakantie… de dood maken ze wel mee maar ik vind het wel belangrijk dat er met de ouders over gesproken wordt wat ze doen…
emma kon ook naar de dienst van dat jongetje maar die zag dat als een feestje… ze kende hem eigenlijk niet… pas toen ze zijn foto zag in het speellokaal had ze zoiets van ooh hij…en ze heeft ook wel een tekening enzo gemaakt voor daniel en ze stelde toen ook wel vragen enzo erover,
maar wij hadden als ouders allemaal al een stuk informatie gehad. En de ouders van zijn klasgenoten zijn zelfs allemaal in de kerstvakantie opgetrommeld voor een speciale infoavond.
het was wel heel bedreigend dat een kind zo dichtbij zoiets overkomt… voor mij en jan en ook voor emma… dat een kind ook dood kan gaan vond ze heel gek.
ja natuurlijk is het heel bedreigend, voor een kind, maar ook voor ons. Omdat het je kwetsbaar maakt ook, het kan je allemaal overkomen.
Ik vind het juist enorm belangrijk om dan alle vragen die ze hebben op een begrijpelijke manier uit te kunnen leggen, vaak neemt het best veel angst weg en gaan ze er heel natuurlijk mee om.
Tiemen had opmerkingen zoals "stoppen ze Daniel nu onder de grond dan? "
En (jajaja christelijk onderwijs) “misschien zit ie in een grot en staat hij weer op, net als Jezus” :shifty: Nou sta je dan als ouder…
Wat raar dat ze die kinderen zonder overleg hebben meegenomen naar een herdenkingsdienst…
Bij Ruben komt ook regelmatig de dood naar voren in zijn spel…
Ook hij gaat dan op de grond liggen en zegt dat ie dood is…
Ik ga hier heel luchtig mee om…
Dan zeg ik bijv…Is dat zo? Dan kun je ook geen snoepjes meer eten…of dan kun je ook niet meer naar de speeltuin…
Vaak is het dan direct klaar en gaat hij weer iets anders doen…
Inderdaad raar dat school zonder overleg naar een herdenkingsdienst gaat :think:
Hier komt de dood regelmatig ter sprake. We hebben de afgelopen jaren al aardig wat (jonge) familieleden verloren. Een vriend van ons is ernstig ziek. Hij heeft 2 kinderen, allebei in de leeftijd van mijn kinderen. Het komt dan heel dichtbij. We gaan er maar zo open mogelijk mee om. De dood hoort bij het leven, je kan ze er niet voor weg houden. Zeker niet als het zo nu en dan dichtbij komt. Een paar weken geleden zijn er 3 jonge meisjes uit ons dorp met een ongeluk om het leven gekomen. En een paar maand geleden een moeder van een meisje uit een hogere groep. Gelukkig praat Yoni er ook makkelijk over en zo komen we ook achter de vragen en angsten die ze heeft. Want als een andere moeder kan overlijden kan ik het ook. En als jonge kinderen overlijden zou zij dus ook dood kunnen gaan. Door er met haar over te praten, hebben we wel een stuk angst weg kunnen nemen. Maar het blijft een moeilijk onderwerp. En dan is het wel goed dat ze dingen verwerken in hun spel. Hoe ‘eng’ het voor ons soms lijkt.