Mijn dochtertje zet sinds gisteren ineens achter veel woordjes een N. “Mama mag ik een slokjen drinken?” (bij drinken zegt ze N nog eens extra nadrukkelijk). Ook bij de de namen van mijn oppaskindjes zegt ze er een N achter. Meike wordt dan ineens Meiken.
Is dit een fase? Hoort het er bij? Gaat het vanzelf weer over?
Ik vind het zo apart. Zo van de één op andere dag zegt ze al die woordjes anders dan dat ze deed. Ik hoor graag van jullie of er meer kindjes zijn die dit doen of gedaan hebben.
Mijn eigen kinderen hebben het nooit gedaan maar ik heb een bandje van mijzelf van toen ik zo klein was en ik doe het daar ook! Is vanzelf goed gekomen :mrgreen:
@Fleur wrote:
Mijn eigen kinderen hebben het nooit gedaan maar ik heb een bandje van mijzelf van toen ik zo klein was en ik doe het daar ook! Is vanzelf goed gekomen :mrgreen:
:lol: Dat is wel goed nieuws, was al bang dat ze de rest van haar leven zo zou blijven praten.
Aidan doet dat nu ook sinds kort, bij werkwoorden een extra -en achterplakken. Drinkenen, kopenen etc.
Ik denk dat het een fase is, ik verbeter hem wel zodat hij weet dat het niet het juiste woord is.
Mijn nichtje in Engeland had een tijdje dat ze achter werkwoorden een extra -ed plakte. Eated, walkeded etc. Die doet dat nu ook niet meer.
Ik herken het ook van hier, gaat vanzelf over.
Mijn dochter en zoon hadden het bv over 1 vark en 2 varken :mrgreen:
kopjen, bootjen, is soms ook omdat ze dat leuk vinden klinken hoor
hier sinds we op reis zijn gegaan ook. niet zoals de voorbeelden van esther en nims, maar gewoon opeens abnormaal abn praten, met echt een heel overdreven uitgesproken n op het eind.
Oja, ik was t vergeten maar Nina heeft ook een hele tijd die extra n overal achter gegooid :mrgreen: ! Ze was toen net drie (zomer 2007) en het heeft een maand of 3 geduurd.
Hieke doet het ook, maar dan anders. Als er woorden zijn met een dubbele l in het midden spreekt ze die heel overdreven uit. belllllllllennn. Volgens mij gaat het vanzelf over…
Emma is ook 3-en-een-beetje en die doet dat ook opeens, zo’n overdreven n aan het eind. Maar alleen als die er ook daadwerkelijk hoort, dus ook overdreven abn. Het klinkt erg maf moet ik zeggen…
Ja mijn dochter doet dat dus ook de N waar die hoort op het eind van een woord heel nadrukkelijk uitspreken maar ze zet de N dus ook achter woorden waar het niet hoort. Gisteren tijdens het fietsen was het echt heel erg. Huisjen, lammentjen, koetjen :eh: Ik verbeter haar wel maar dan zegt ze het nog steeds verkeerd.
Maar goed, ik ga er maar vanuit dat het vanzelf over gaat als ik de verhalen zo lees. Maar ik blijf het apart vinden dat een kind zo ineens van de één op andere dag zo anders praat.
@purpled82 wrote:
Ik verbeter haar wel maar dan zegt ze het nog steeds verkeerd.
Niet bewust verbeteren hoor!
Gewoon lekker laten gaan en de taal zelf gewoon goed blijven aanbieden.
Dat zijn inderdaad fasen. Ze zijn aan het leren dat er regelmaat zit in taal, maar dat dat niet voor alles geldt. Toch proberen ze het op alles uit.
Gaat vanzelf weer over.