…hoe doen jullie dat met de kleine, laten jullie de kleine (van ong. 11 mnd.) al volop kruipen op de harde vloer? uiteraard zullen ze dan ook wel eens vallen…hoe gaat dat bij jullie. :think:
Wij zijn nl. zo bang dat ie op z’n hoofdje zal vallen (als ie valt 
)
Maar ik zit echt in dubio, ik kan m moeilijk tot z’n 20e in de box laten spelen :mrgreen: , hij vind het nu nog wel leuk, maar heeft volgens mij ook momenten dat hij graag er uit wil (af en toe nl. al geprobeerd).
Nu hebben wij zoiets van: zolang hij het nog leuk vind blijft hij in de box, uit veiligheid. Maar eens moeten we toch de stap aan durven om hem buiten de box te laten spelen.
Dus ben zeer benieuwd naar reactie’s, misschien stelt het mij dan ook gerust…,
Groetjes van Mij
benthe tijgert bij oma ook al gewoon over de tegelvloer…
Geen problemen mee ze tijgert zelf van dr kleed af …
en je kan dr moeilijk de hele tijd terug ophet kleed zetten !! Toch ?!?!
:-*
ik hield destijds mijn hart ook vast (en later nog wel veel vaker :mrgreen: ), maar het ging best goed
eerst een groot kleed neergelegd, maar toen ie daarvanaf kroop, toen kroop ie ook meteen goed. we hebben het kleed toen weggelaten.
tuurlijk viel ie weleens
en nog
maar ze kunnen toch wel veel hebben hoor, die koppies.
als ie moe wordt, dan haalt ie helemáál rare stunten uit, dus dan ging ie even in de box ter bescherming
maar da;s nu niet meer nodig.
hier ook plavuizen en ja ik vond dat en vind dat nog soms best eng…
Hij is dan ook al een paar keer hard achterover gevallen maar daar kan je niet altijd wat aan doen…
Even troosten en dan is het snel weer goed…
Ze worden groot door vallen en weer opstaan…
gr patricia
Juul zit al maanden niet meer in de box. Wij hebben dan wel geen plavuizen, maar laminaat, maar toch…
En toen ze de bank op en af ging klimmen, vond ik het wel een beetje eng. Ze heeft inderdaad wel eens een flinke smak gemaakt, met bult en blauw oog en al, maar dat hou je toch niet tegen. Ik wil er ook niet constant omheen draaien met het gevolg dat ze straks hartstikke onzeker is.
Nu heeft ze het allemaal aardig onder de knie en valt ze veel minder. Meestal geeft ze trouwens geen kik als ze valt; ze is natuurlijk wel wat gewend, hahaha! :mrgreen: (net als haar moeder overigens, die valt nu zelfs nog regelmatig…)
…onze angst is niet helemaal ongegrond, onze oudste heeft nl. iets aan zijn hoofdje gehad waardoor hij nu gehandicapt is.
Ik ga maar niet in detail treden, dat vind ik niet prettig.
Dus ik ben zeer gebaat met andere ervaringen, dat kan ons wellicht helpen om die angst een beetje te overwinnen.
Thnx, en tot dusver bedankt voor de reactie’s hoor!
Groetjes van Mij
ow 
dat wist ik niet
Jeetje wat erg van je oudste zoon!
Maar ik denk dat dat dan toch meer pech is geweest. Iets dat buiten ook kan gebeuren. Of bijvoorbeeld op een vloerbedekking maar tegen een kast of tafel aanvallen oid.
Er groeien zo vele kinderen op, waaronder die van mij, die in hun huis steen oid hebben en dit gaat eigenlijk altijd goed. Wel heel erg dat t bij jullie dan net anders is gelopen kan me je angst dan wel voorstellen!
Joy viel trouwens eerste maanden dat ze liep echt erg vaak. En het is eigenlijk altijd goed gegaan. Op wat kleine dingen na (blauwe plekken hier en daar, tand door lip maar ook maar 2x in totaal dus valt echt mee) … Ze heb eigenlijk ergere dingen gehad door andere ongelukjes en dus niet door de vloer. (zoals laatst baksteen pakken als mamma paar meter verderop staat en m vervolgens op dr teen laten vallen :roll: )
Maw. ongeluk zit zoiezo in een klein hoekje en dat is denk ik niet meer of minder met t soort vloer.
ja dat vind ik wel mooi gezegd…
ik denk ook dat je ook op een vloer met vloerbedekking ongelukkig terecht kunt komen
tis alleen het idee…
en daarbij heb jij dan ook nog een nare ervaring
Jeetje… Ja, dan kan ik me voorstellen dat je angst hebt!
Kan me jullie zorgen voorstellen hoor! Hier ook een stenen vloer, Jim is al wel tig keer gevallen, met kruipen voorover aan de tafel staan en dan boem met een saltootje achterover… en gillen alsof ie alle botjes in zijn lijfje net gebroken heeft… bijna altijd is het na een knuffel en aai weer over. Het is denk ik moeilijk om dat los te laten, maar het hoort wel bij de ontwikkeling en dat gaat helaas met vallen en opstaan. :hug:
Bedankt voor jullie antwoorden!
Ik moet me er waarschijnlijk toch overheen zetten, hoe moeilijk dat ook af en toe is.
Groetjes van Mij
Ik kan me je angst helemaal voorstellen.
Hier ook een stenen vloer en tig keer gevallen, en net als bij de anderen is het na een knuffel en een aai weer goed. Ik kan me wel voorstellen dat het soms anders afloopt, maar dat is met een tafel of ander meubel ook zo. Het blijft eng.
Wat misschien wel een idee is, is een groot kleed aanschaffen, zodat de kleine zich wel op de grond kan ontwikkelen. Als je dan uiteindelijk ziet dat de kleine wat meer zelfvertrouwen heeft en minder “wiebelt”, het zelfvertrouwen bij jullie ook groeit, je jezelf er overheen kunt zetten.
Veel succes.
:-* Steph.