Plassen om mamma boos te maken

De kleine druif gaat zich de laatste tijd steeds meer misdragen :frowning: De post versnipperen als ze haar zin niet krijgt, gillen, krijsen, lachend wegrennen als je haar aan wil kleden. Ik kom overal standaard niet op tijd omdat ik een dochtertje heb die er alles aan doet om mamma kranjorem te krijgen…



Ik ga er maar vanuit dat het de leeftijd is, ze is toe aan school. Voorlopig kijk ik met smart uit naar de dag dat ze gaat…had ik nooit van mijzelf gedacht.



Straffen helpt niet, praten ook niet. Hoe we ook ons best doen, ze wil niet luisteren. Ik zit op mijn hurken, op ooghoogte met haar te praten, op een rustige toon en mevrouwtje draait haar hoofd weg en gaat erdoorheen neuriën. En dat lachje… :evil: :think:



Ik zie af en toe echt een klein boosaardig twinkeltje in haar oogjes als ze de boel weer eens door de war heeft gegooid…



Naja… het zal wel weer een fase zijn. Ik besteed er maar zo min mogelijk aandacht aan. Soms hoorde ik mijn gemopper 's-avonds als ik op bed lag nog door mijn hoofd heen spoken. De sfeer in huis werd er zo slecht van.



Dus nu besteed ik geen aandacht aan haar slechte gedrag. Het gekke is dat complimentjes ook niet in goede aarde vallen. Als ze erg lief is en ik zeg tegen haar dat mamma het zo fijn vind dat ze bijvoorbeeld haar speelgoed zo goed opruimt, dan kijkt ze opeens heel erg boos, en gooit ze het speelgoed weer over de grond…waarom ze dat nou doet…geen idee… :think:

@Happy mommy wrote:

De kleine druif gaat zich de laatste tijd steeds meer misdragen :frowning: De post versnipperen als ze haar zin niet krijgt, gillen, krijsen, lachend wegrennen als je haar aan wil kleden. Ik kom overal standaard niet op tijd omdat ik een dochtertje heb die er alles aan doet om mamma kranjorem te krijgen…



Ik ga er maar vanuit dat het de leeftijd is, ze is toe aan school. Voorlopig kijk ik met smart uit naar de dag dat ze gaat…had ik nooit van mijzelf gedacht.



Straffen helpt niet, praten ook niet. Hoe we ook ons best doen, ze wil niet luisteren. Ik zit op mijn hurken, op ooghoogte met haar te praten, op een rustige toon en mevrouwtje draait haar hoofd weg en gaat erdoorheen neuriën. En dat lachje… :evil: :think:



Ik zie af en toe echt een klein boosaardig twinkeltje in haar oogjes als ze de boel weer eens door de war heeft gegooid…



Naja… het zal wel weer een fase zijn. Ik besteed er maar zo min mogelijk aandacht aan. Soms hoorde ik mijn gemopper 's-avonds als ik op bed lag nog door mijn hoofd heen spoken. De sfeer in huis werd er zo slecht van.



Dus nu besteed ik geen aandacht aan haar slechte gedrag. Het gekke is dat complimentjes ook niet in goede aarde vallen. Als ze erg lief is en ik zeg tegen haar dat mamma het zo fijn vind dat ze bijvoorbeeld haar speelgoed zo goed opruimt, dan kijkt ze opeens heel erg boos, en gooit ze het speelgoed weer over de grond…waarom ze dat nou doet…geen idee… :think:




Jee, lijkt wel steeds erger te worden dan :think:

je geeft haar een compliment, waarop ze eigenlijk een reactie maakt dat ze dat dus niet wil, ze is je duidelijk aan het treiteren :hug:



Wat ik lees is alleen maar goed, op ooghoogte praten, complimentjes bij goed gedrag :think:

Je zou info in kunnen winnen bij het cb, dit word zo echt een strijd en het word er ook niet gezelliger op .



Sterkte en een knuf voor jou :hug: :-*

Als het alleen maar erger wordt zou ik zo snel mogelijk contact opnemen met het CB… Die kunnen je echt goed helpen!



Want, zoals ze nu doet… dat kan ze zelf toch ook niet leuk vinden… maar misschien weet ze gewoon niet meer hoe het anders moet (?).



Moeilijk, pfoee… :hug: