Piepen, zeuren, zaniken

Sinds een paar weken is Mats zo aan het “piepen” en “zeuren”. Ik weet zeker dat hij nergens last van heeft maar hij is dan gewoon echt sjaggie. Hij kan bijvoorbeeld prima lopen en doet dat ook bij iedereen maar als ik met hem loop dan wil hij altijd gedragen worden. Als ik dat niet doe dan begint hij altijd direct te piepen. We zijn nu op vakantie en ik loop dus de hele dag met een (nep)jankende peuter achter me aan. Als iets hem niet bevalt dan begint hij weer. Ik ben al boos geweest, heb het al geprobeerd te negeren, heb hem terug in bed gelegd, het maakt geen donder uit. Ik begin me bijna te schamen voor zijn gezeur. Mijn zus is hier ook met haar kindjes (ongeveer even oud) en die zijn lekker vrolijk, kunnen zich vermaken en lossen dingen zelf op maar Mats gaat bij elk “ruzietje” meteen huilen.

Het zal wel een tijdelijke fase zijn hoop ik? Hebben jullie tips?

Herkenbaar hoor, en idd een fase. Al heeft mn dochter die wel erg lang volgehouden…

Wij zeiden altijd heel duidelijk geen gepiep, zo kan ik je niet helpen. En dat ze woorden kunnen gebruiken/moeten praten.

Was het heel erg dan heb ik ze ook weleens naar hun kamertje gestuurd (waren ze ietsje groter wel dan jouw mats), niet boos, maar onder het mom iedereen heeft er last van als jij heel de tijd piept dus dat mag je daar doen.

lev heeft het ook een tijd gehad. doodvermoeiend voor hemzelf en voor ons. niks was goed, steeds verdrietig en boos, en maar piepen/huilen/duwen/opgepakt willen worden pffff. ook het kdv signaleerde dat hij niet goed in zijn vel zat. het is uiteindelijk ‘vanzelf’ een stuk beter geworden. toch een soort ontwikkelingsfase ofzo had ik het idee. hij kan nu ineens beter praten, meer verbanden leggen en is zelfstandiger.



proberen positief en consequent te benaderen en niet te boos te worden. is mij niet altijd gelukt :oops:

sterkte ermee! :-*

Een vriendin van mij kreeg haar 2e kindje en haar oudste begon zich ook anders te gedragen de eerste maanden. Hij wilde hetzelfde voor elkaar krijgen als de baby; begon weer te kruipen terwijl hij allang kon lopen bijvoorbeeld.

Het zal misschien een manier van aandacht vragen zijn :think: … ?



Lijkt me wel erg vermoeiend en moeilijk :hug: … succes!



Groetjes, Anne

gaat allemaal over voor hij een meisje is :wink:

Maar leuk is anders als je er midden in zit (en ik negeer nu even het feit dat onze jongste nog door die fase heen moet :shifty: ).