Pfff...

zwanger-worden-2 wanneer-zwanger-worden-langer-duurt
#1
Hallo Allemaal,

Ik ben "Pinkie" en sinds een jaar proberen mijn vriend en ik een kindje te krijgen. Vorig jaar september heb ik een miskraam gehad en bleek ik een cyste te hebben in mijn linker eierstok. Deze is d.m.v. een kijkoperatie weggehaald, maar niet helemaal omdat ze de eierstok wilde sparen. Hij was iets meer dan 10 cm groot en is nu nog 2,8 cm.

De vruchtbaarheid is zoals ze netjes in het ziekenhuis zeggen verminderd, dus elke maand is het weer spannend.

Ik ben hier vooral om contact te hebben met lotgenoten.

Dus tot forums!



Ik heb vandaag een dipje dus ik hoop dat het het helpt om hier mijn ei te leggen! Ik heb ook een vraag.

Ik ben heel gevoelig en ik voel altijd mijn eisprong en 6 dagen voor ik ongesteld moet worden krijg ik pijn in mijn borsten en een paar dagen voor dday beginnen de pijntjes in mijn buik. Mijn cyclus is gemiddeld een dag of 29 maar ik heb sporadisch ook wel een een cyclus van 36 of 27 dagen. Nu zit ik op dag 33 en ik voel nog helemaal niets. geen pijnlijke borsten en geen ongi-pijntjes. En dat is rete irritant! :evil:

Een test durf ik niet te doen om de teleustelling te voorkomen en eerlijk gezegd denk ik ook niet dat ik zwanger ben. Wel heb ik het gevoel dat ik geen eisprong heb gehad, dus het kan ook nog wel eens heel lang duren voor ik ongesteld wordt.

Het is vooral vervelend dat op dit soort dagen iedereen om me heen zwanger lijkt. En opmerkingen als "het komt heus wel" en "je moet gewoon blijven hopen" en ook "mijn vriendin/zus/nicht is na 3 jaar toch zwanger geworden, dus het kan wel" komen me hoe lief bedoel mijn neus uit. Ik weet het kan altijd erger en zoals een vriendin zei "zo is het leven" :x maar ik heb gewoon ook verdriet en onzekerheid, het is door zulke opmerkingen net als of dat niet mag.
#2

Ik begrijp geheel hoe je je voeld :hug: . Voel mijn ongi ook altijd 6 dagen van te voren aankomen dmv pijnlijke borsten. Deze maand ben ik ook totaal weer verrast door het op dag 27 (normaal 31) zonder pijntjes te worden.



Mijn beide zussen waren binnen een zucht en een scheet zwanger (beide niet gepland) dus daar ben ik ook erg verdrietig door geweest.

Maak je vooral niet druk over de opmerkingen, je mag je terecht verdrietig en onzeker voelen.

#3

Meid hier ook iemand die heel goed weet wat je voelt. Mensen die het niet meemaken kunnen zich er gewoon geen voorstelling van maken.Wij hebben 4 jaar in de medische molen gezeten en ons er uiteindelijk bij neergelegd dat het niet zou gaan. 1% kans gaven de artsen in het zkh vanwege een ernstige vorm van endometriose, maar wonderen gebeuren echt.



ik weet dat je er nu niet op zit te wachten op weer iemand die zwanger is, wat ik wil zeggen meid die dipdagen zitten ertussen en laat ze lekker komen. Ga ze niet uit de weg, dat brengt een hoop opgekropte verdriet en woede mee.

Blijf ook van kleine dingen genieten, en verwen jezelf lekker. :hug:

#4

Mijn zus was ook na jaren de pil de eerste maand zwanger. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er ook altijd vanuit ben gegaan dat ik snel zwanger zou worden.



Dat was ik ook, helaas eindigde die zwangerschap in een miskraam. Toen ik heel jong was ben ook een keer zwanger geweest en ook die zwangerschap eindigde in een miskraam, ik was toen 20 weken zwanger. Nu het steeds langer duurt voor ik zwanger wordt denk ik daar ook steeds vaker aan. Maar goed nu ben ik door het hele gebeuren toch al erg emotioneel en kan ik om het minste geringste enorm huilen…



@Juudje, zou je iets meer willen vertellen over jou endometriose? De cyste die ik heb is ook een endometriose-cyste. De laatste keer dat ik op controle was, was ik niet bij mijn eigen gynaecoloog. Zij vroeg waarom ik nog geen medicatie kreeg tegen de endometriose. Waarop ik zei dat ik dat niet wilde omdat ik graag zwanger wil worden. Op 8 juli heb ik weer een afspraak met mijn eigen gyn om te kijken hoe nu verder.



Een fertiliteitsonderzoek hebben we al gehad en dat was gelukkig uitstekend.

#5

Pinkie, je hebt verschillende soorten endometrioses. Bij zijn het vooral verklevingen die her en der verspreidt zitten, maar er dus ook voor zorgen dat mijn eileiders niet geheel open staan.

Verder kan je weinig met medicatie als je zwanger wilt worden, het enige zijn pijnstillers.

De cyste die ze bij zagen, was er volgens mij een die ook weer verdween als ik mijn periode had gehad. Nu hebben ze in het zkh bij de eerste echo er ook een gezien, maar kan geen kwaad. Geen idee of hij er nog zit.

#6

Vandaag dag 40… van mijn toch meestal 28 a 29 dagen durende cyclus. Ik heb al een test gedaan vorige week en die van totaal niet verrassend negatief. Morgen belt mijn gynnaecoloog om te overleggen.



@ Juudje, ik heb een laparoscopie gehad om de grote cyste aan mijn linkereierstok te verwijderen. Ik neem aan dat ze toen ook gekeken hebben of er meerdere ‘haarden’ zaten en of mijn eierstokken toegankelijk waren. Ik zal het morgen voor de zekerheid aan de gyn vragen. Heb je nu je zwanger bent nog last van de endometriose eigenlijk?



Ik word er echt vreselijk moedeloos. Ik ben zo teleusgesteld in mijn lichaam, zo onzeker en verdrietig. Af en toe heb ik helemaal geen hoop meer…

#7

Wat een herkenbare gevoelens allemaal!



Het is zo confronterend al die zwangeren! En het lijkt wel of iedereen zo makkelijk zwanger wordt!



Ik weet ook niet meer hoe ik me moet voelen; aan de ene kant is positief denken waarschijnlijk het beste, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan!



Kan iemand me vertellen hoe je die leuke “tijdsbalkjes” onder je bericht kan plaatsen?! Is wel zo leuk (ik ben blijkbaar niet zo handig, want heb het nog niet kunnen vinden hoe dat moet…)!



Sterkte allemaal!



En fijn om te horen dat er ook nog wonderen gebeuren! Daar moeten we op positieve momenten maar over fantaseren!



Groetjes!