Ik ben op zoek naar tips en beetje steun om deze periode door te komen.
Onze dochter wil sinds de baby er is (en ik in het ziekenhuis heb gelegen) niet meer goed slapen, inslapen is een ellende (was ervoor nooit) doorslapen ook, slaapt erg licht.
Ze slaapt nu ook veel bij ons snachts omdat we natuurlijk ook wel een beetje moe zijn enzo.
Tegenover de baby is ze erg lief aaien en kusjes enzo.
Haar gedrag is echt als een stuiterbal, doet alles wat niet mag en is totaal buiten haar zelf gekeerd.
Hoe kunnen we nu het beste hiermee omgaan? ben op zoek naar bruikbare tips.
Wil ook niet continu met het vingertje zwaaien en dat alles zo negatief is.
Wij betrekken haar zo positief mogelijk bij de baby, luiertje weg gooien, aangeven etc, ga ook regelmatig ff de baby bij haar houden en dat vind ze ook erg leuk.
Hoelang duurde deze periode bij jullie?
Heel erg herkenbaar helaas. Alleen was onze peuter op den duur ook niet meer lief voor zijn zusje :shifty: Onze zoon was ruim 1 jaar ouder dan jouw dochter, dus ik denk niet dat je wat hebt aan mijn tips. Ik ga ze je toch geven 
Als eerste heb ik geprobeerd hem overal bij te betrekken. Dus bij de verzorging enzo. Dit ging echter averechts werken en daarom ben ik toen zo min mogelijk over zijn zusje gaan zeggen.
Toen dat ook niet leek te werken ben ik met een beloningssysteem gaan werken. Hij kreeg een cadeautje als hij lief was geweest voor zijn zusje als die aan het drinken was. En dat hebben we zo een paar dagen volgehouden en toen ging het beter. Dacht ik…
Toen zuslief 11 weken was gooide hij een beker naar haar hoofd. Toen ben ik even heel erg boos geworden en heeft zoonlief een tijdje op zijn kamer door moeten brengen. Dat bleek de toverformule, want daarna was hij een stuk rustiger en leek hij haar te verdragen. Nu is hij overigens dol op haar en totaal niet jaloers meer Hoewel dat wel weer terug kan komen als zusje met zijn speelgoed gaat spelen over een half jaartje :shifty:
Regelmatig een moment alleen voor je oudste met jou… Dat je meiske doorheeft dat niet alles om de baby draait, maar dat zij ook nog steeds heel belangrijk is voor je.
Hier was er na de geboorte van de kleine dame ook een periode dat de oudste onrustiger was, slechter sliep, dat duurde misschien een week of 6 en toen kwam ze weer tot rust. Het was ook een drukke periode, met extra visite en vreemden over de vloer. En dan nog een baby erbij die veel van mama’s aandacht opslokt.
Sterkte, het hoort er gewoon echt bij. Voor een kind is de geboorte van een broertje/zusje niet vanzelfsprekend iets leuks, het kan een soort van traumatische gebeurtenis zijn. Dus er is tijd nodig om het te verwerken en aan de nieuwe situatie te wennen.
:hug:
Bedankt voor jullie antwoorden, probleem wat hier ook is dat ik een keizersnee heb gehad en dus ook niet zoveel kon in het begin, begint nu wat beter te worden.
Wil idd nu ook meer tijd met haar door brengen en kijk uit naar de momenten dat ik haar ook weer zelf in bad kan doen en op bed kan leggen denk dat dat nu ook wel iets is wat ze mist.
Hopenlijk word het snel wat beter want vind het ook sneu dat ze niet lekker in haar vel zit.
En het drankje Junior van Sleepzz?? Kan het iedereen aanbevelen, hier een totaal ander rustig kindje, wat heelijk slaapt!
Tijd doet een hoop. Jesse was niet te genieten tussen de tijd dat Thijs 8 dagen was en ongeveer een week of 6-7. Hij was erg jaloers en ging krijsen als Thijs de borst kreeg, hij ging thuis slaan, riep weg, weg, enz.
Met wat 1 op 1 tijd met Jesse, hem aandacht geven, Thijs wegleggen en een hoop gewenning is het een stuk beter geworden. Thijs krijgt nog regelmatig een wat overdreven aai ( is geen slaan, want hij zegt aai en bedoelt het ook goed, maar hij is nog vrij klein dus kan zich niet goed uiten daarin)
Sterkte ermee :hug:
Niet gek toch? Ik zie dat je jongste net een week oud is.
Het is anders dan anders, dus daar reageert je kindje op.
Geef het tijd. Het komt wel goed.
Als de baby slaapt, schenk dan wat extra aandacht aan de oudste. Als het lukt, doe dan wat dingen alleen met oudste, al is het bijvoorbeeld maar even een boodschapje doen samen of een boekje lezen.
Ik weet niet of je bv geeft, maar bij fv kan dit natuurlijk ook: maak een doos met leuke speeltjes/kadootjes. Elke keer als je aan het voeden bent mag oudste hiermee spelen. Of tijdens het voeden anders maar even de tv of dvdspeler aan. Zodat je oudste dan even rustig is.
Verder is er nu natuurlijk kraamhulp en veel aanloop van familie en andere visite, kortom, alles even anders dan anders. Als straks de rust weer wat terug is, dan wordt je kindje ook weer wat rustiger.
En dat je vanwege de ks niet alle zorg die je normaal geeft kunt geven is ook lastig. Kun je dat aan je kindje uitleggen? En kan papa dit tijdelijk overnemen?
Erg herkenbaar. Mijn dochter was superdol op haar broertje maar moest toch wennen aan de nieuwe situatie, nieuw broertje en mamma alleen boven (had etagerust) en reageerde dat op ons af. Mijn tips: 1 op 1 tijd, de baby ook eens laten wachten, regelmaat en rust en haar ritme aanhouden.
Naast de gegeven tips hielp het hier ook om er niet teveel aandacht aan te schenken. Aan mensen vragen of ze alsjeblieft niet allemaal wilden vragen of hij een lief zusje had, hoe zijn zusje dan heette, hoe het is om grote broer te zijn. Daar had hij duidelijk echt geen zin in.
Daarnaast ook niet pushen of hij wilde helpen met haar in bad doen enzo, als hij het aangaf het te willen, helemaal prima, en anders niet.
En soms met hem alleen weg, al vroeg hij die enkele keer dan meteen waar zijn zusje nou was en waarom die niet mee mocht 
Voor hem was het op deze manier al zo snel gewoon.
Maar de eerste week is het ook onrustig, al die mensen die langskomen, mama in een hoog bed, papa die druk is. Daar kun je denk ik weingi aan doen.
er zijn al wat tips gegeven maar wat hier het beste hielp was om echt tijd voor haar te maken. al is het maar 10 minuutjes. en goed uitleggen dat je nog net zoveel van haar houdt en dat jullie hart groot genoeg is voor beide kindjes.
Elize vond het erg moeilijk dat ze niet meer alle aandacht kreeg en was daardoor jaloers en niet altijd even lief voor haar broertje. dit heeft vrij lang geduurd (zeker wel een jaar) en het werd wel steeds beter. maar zelfs nu nog is ze wel eens jaloers en boos. (en niet altijd lief voor haar broertje :shifty: )
maar het zal ook per kind verschillen of en hoe lang ze jaloers zijn.
veel sterkte en succes met deze tips. ik weet dat het niet echt leuk is :hug:
En hoe gaat het nu de eerste drukte wat voorbij is en de kraamhulp ook weer de deur uit? Alweer een beetje tot rust gekomen? Of nog steeds moeilijk?
Onze oudste was vooral in de kraamweek dwars, de tweede week was het al wat minder. Ik had de kraamverzorgster gevraagd om iedere dag even met haar een stukje buiten te wandelen, dat vindt ze heerlijk. En later zelf ook steeds even wat met haar doen als de jongste sliep of in de draagdoek lag. Als ik ging voeden zat ze vaak naast me met haar pop (ook bv geven) of met een boekje; als ik de jongste ging verschonen wilde zij ook een schone luier!
Grr heel stuk getypt kreeg ik een foutmelding :evil:
Maar goed het gaat hier al wat beter, wel is ze nog snel van slag en extremer in haar gedrag, meer grenzen opzoeken enzo.
Ze was altijd al pittig maar nu nog even meer.
Wel ben ik erachter dat het toch belangrijk is de grenzen goed aan te geven ook al geeft dat meer confrontaties en strijd.
Het slapen gaat ook al wat beter, niet meer huilen met inslapen en geeft zich ook gewoon over.
snachts ook niet meer zo vaak wakker, vanmorgen was het 5.00 dus heel erg netjes.
De tip om leuke dingen met haar te doen, ik geef zelf wel aan boekje te lezen maar ze is momenteel ook een stuiterbal dus dat is dan eventjes en dan gaat ze weer wat anders doen, ook nog niet echt de leeftijd om heel geconcentreerd iets te doen, alles is eventjes en dan is het niet meer interessant, maar straks wil ik met haar gaan zwemmen als ik weer wat mobieler ben en ook langer van huis kan als ik voorraadje melk heb.
Bij mijn dochter hielp het grenzen stellen heel erg. Je dochter heeft nu ook de leeftijd dat ze grenzen gaan opzoeken en ze echt nodig hebben.
Steven had het vorig jaar ook even heel erg moeilijk, kwam nog bij dat hij ook ineens weigerde te lopen en dus getild wilde worden, maar dat kwam misschien meer door de sneeuw.
Tijdens voedingsmomenten zette ik vaak even de tv aan, en gaf Steven eerst een beker drinken en wat lekkers erbij en dan kon ik Dennis voeden.
Ik heb toen ook heel veel gespeeld met Steven, soms lag Dennis er dan gewoon naast op de grond of te kijken vanuit de box. Dat hielp vaak heel goed. Eerst samen drinken Steven drinken en Dennis drinken, en daarna wist hij dat mama altijd even met hem ging spelen. Vooral kleuren vond hij op die leeftijd erg interresant. (1 jaar, 6 maanden) verschonen deed ik vaak eventjes beneden. En als Steven tussen de middag sliep dan had ik even alle tijd voor Dennis.
Na een poosje werd het weer even heel moeilijk, want Dennis ging kruipen en zat aan Stevens speelgoed. Steven gooide snel al zijn speelgoed achter de bank alleen kon hij er zelf ook niet meer bij. Toen ging ik met Steven afspraken maken (1 jaar en 9maanden) hij moest Dennis 1 stukje speelgoed geven en met de rest mocht hij dan zelf spelen, dat deed hij dan vaak aan de salontafel, want daar kon Dennis niet bij. En dat werkte na een tijdje volhouden heel goed. Uiteindelijk keek hij eerst goed rond, gaf Dennis wat speelgoed en pakte dan wat hij zelf hebben wilde :inlove: .
Sinds een paar weken heb ik pas het idee, dat de strijd een beetje over is en dat hij het allemaal wel best vindt. dennis speelt uit zichzelf ze pakken niet meer (nouja soms dan nog wel) elkaars speelgoed af, maar proberen samen te spelen. En dennis moet overal naar toe waar Steven ook heen gaat: Dennis mee!
Tja en speelgoed waar broerlief opdat moment mee speelt blijft natuurlijk altijd reuze interresant, dus er blijven dagen dat je denkt…