Peuter klimt steeds uit bed...

Hallo,



Ik heb een peutertje van 2,5 die het uit bed klimmen heeft ontdekt.

Hij vind het geweldig om mama op deze manier te plagen, en wat ik ook doe, wel wat zeggen, niets zeggen en in bed terug leggen, het heeft geen zin!

ik ben alleen met hem en aangezien hij wegens omstandigheden(paniek) bij mij op de kamer slaapt, gaat hij net zo lang door tot ik naar bed ga.

dan kruipt ie naast mij, kletst ie de oren van mn hoofd en valt uiteindelijk bekaf in slaap.

wie heeft tips om dit gedrag goed aan te pakken?

ik werk al met een stickerbeloningssysteem, en hij vind dit prachtig om te doen, alleen het in bed blijven liggen is nog een groot strijdpunt voor ons.

Slaapt hij in een bedje of een ledikantje?



Toen dochterlief dat hier de hele tijd presteerde, hebben we een muskietennet over het ledikantje gespannen, als psychologische barrière. En het hielp!

Ook zo’n slaapzakje kan helpen, als dubbele hindernis.



uiteindelijk gaat het trouwens over!

hij ligt in een campinbedje en gaat binnenkort over nar een groot bed. slaapzak heeft ie aan maar dat belemmert hem niet :smiley:

Ik ben gewoon echt boos geworden, duidelijk iets uitkiezen waar je je zoontje mee kan straffen.



Bij mij hielp dat niet dan maar daarom zeg ik ook ik ben echt boos geworden… ik heb hem steeds opnieuw gezegd dat ik boos ben dat kinderen in hun eigen bed slapen net als papa’s en mama’s dat hij 's morgens even bij mij mag liggen en anders niet. Ik heb het eerst een week volgehouden dat hij 's morgens dus ook niet bij mij mocht liggen kroelen dat vond hij wel al erg dus toen werd het al iets beter.



Uiteindelijk is hij een keer of 3 naar het “kippenhok” gebracht, ik zeg dan ga je daar maar slapen, bij oma was dat het schuurtje… hij huilde alles bij elkaar maar ik heb hem ook echt in pyjama en al naar buiten gedragen tot hij beloofde gewoon te gaan slapen, dit is alweer een tijd geleden en nooit geen problemen meer gehad! (en hij durft ook nog gewoon in het kippen hok :mrgreen: )



In ieder geval succes want het is wel vervelend.



natas

ik word er echt niet goed van, of ik nu mn stem naar hem verhef, neits zeg hem bij zijn arm pak hem in zijn eigen kamer leg het maakt hem geen donder uit hij ziet het echt als spelletje

dan gaat ie in de kamer spelen, en leg ik hem terug of ik pak hem bij zijn arm en breng hem zo naar bed, hij vind het prachtig, lacht erom en gaat vrolijk door.

hij haalkt me soms het bloed onder de nagels vandaan…

en geen idee wat ik nu kan doen om hem in te laten zien dat hij moet gaan slapen… in zijn eigen bed!

Bij Aniek hielp het juist om haar van een ledikant naar een (peuter)bed te doen. Toen hield het gedonderjaag op slag op. Was overigens een tip van een pedagoog gespecialiseerd in slaapproblemen bij kinderen. Wij stonden er zeer sceptisch tegenover, maar vanaf dag 1 géén problemen meer gehad. Muts ging gewoon liggen en gelijk slapen. :eh: :mrgreen:

dat is inderdaad ook en idee dat ik ook had heb hier al een groot bed staan amar nog niet in elkaar ben bezig met de kamer.

maar hoop dat het dan idd makkelijker gaat, hij is nu oververmoeid en weigert te slapen, hij is bek en bekaf, zit niet lekker in zijn vel maar slapen ho maar!

zucht…peuters… 8)

Ik lees mee.

Wij zijn met Dionne ook al weer anderhalve week zoet. Het begon met huilen in bed, wat gerust alles bij elkaar anderhalf uur duurde. Maandag is ze erachter gekomen dat ze dan ook van haar kamer af kan. Dus gaat ze bovenaan de trap zitten.

Gistermiddag heeft ze een uur lang vanalles gedaan behalve in bed liggen. Dus toen maar het middagslaapje afgeschaft. Toen sliep ze gisteravond wel in 1 keer. Maar vanochtend om 5.30u stond ze alweer op de gang bij onze deur.



ben gistermiddag ook al kwaad geworden. Had ook geen zin. Hopelijk gaat het zonder middagslaapje nu beter.

want het is dodelijk vermoeiend.



Geen tips van hier dus. Sorry.

:hug:

Hellen, misschien kan je de deurkruk omhoog zetten. Dat was bij ons de truc om Aniek op haar kamer te houden, want die ging ook door huis zwerven.

@Maxime wrote:

Hellen, misschien kan je de deurkruk omhoog zetten. Dat was bij ons de truc om Aniek op haar kamer te houden, want die ging ook door huis zwerven.


Nee, ze slaapt hier momenteel met de deur open,omdat ze zo bang was.



mar gisteren was ze halverwege de trap en heeft Bert haar naar boven gestuurd en tegen haar gezegd doe de deur van je kamer dicht en kruip in bed. Heeft ze gedaan :mrgreen: Hij heeft het later nog even gecontroleerd, maar ze is echt zel fin bed gekropen en gaan slapen.

:mrgreen: :mrgreen:

Dus het zal hier wel weer eens goed komen.