Hoi meiden,
Na een tijdje gebivakeerd te hebben in het ‘zwanger worden’-topic, moet ik helaas ook hier heen verhuizen.
Na een dik jaar proberen zijn we in okt. naar de ha geweest met een onreg. cyclus, doorverwezen naar de gyn, en is nu PCOS vastgesteld. De gyn zei dat het eigenlijk ‘zinloos’ was dat we dat afgelopen jaar geprobert/gehoopt hebben.
Ik ben nu aan de Clomid. Gelukkig gaat het allemaal dus redelijk snel.
Hoe dan ook, wat ik hier wilde vragen is of jullie het aan anderen vertellen. (PCOS of dan wel vruchtbaarheidsproblemen).
Ik werk in de zorg, dus ga er vanuit als ik strax vaker naar de gyn. moet voor controles, dat ik dan redelijk kan inplannen dat ik op mijn vrije dag kan,of anders met collega’s kan ruilen.
Bij mij in de omgeving is er niemand van op de hoogte dat wij hier mee bezig zijn. Ik vind dit een erg grote stap, het is toch iets persoonlijks.
Ik ben nog jong, en ben ook bang dat mensen ons veroordelen omdat wij nog jong zijn. m.a.w; dat ze zeggen ‘je hebt nog tijd genoeg’.Toch lijkt me het fijn dat ik er met anderen over kan praten, het zit me toch wel hoog, maar vindt dit erg lastig…
Hebben jullie het aan baas/teamleider, collega’s, fam/ vrienden verteld? En hoe reageerden zij?
Dat is altijd iets lastigs. Goeie vrienden weten eigenlijk alles van ons idem geldt andersom. Mijn ouders idem en zijn moeder ook. Toen ik nog werkte heb ik het mijn manager verteld en na verloop van tijd ook collega’s, meest nog niets eens zozeer vanwege de IVF en ruilen en plannen maar meer om ‘vervelende situaties’ te voorkomen mocht 1 van de collega’s zwanger raken. Best wel ego maar het hielp mij zeker aangezien ik zeker wist dat er niet zomaar ineens zo’n bommetje zou komen. :silenced:
Verder was het voor ons na verloop van tijd bijna iets gewoons geworden dus werd er ook meer en vaker over gepraat met relatieve vreemden. Dat leverde echt niet veel (voor)oordelen ed op maar juist vaak bijzondere gesprekken. Mensen die je eigenlijk niet echt kent maar je toch vertellen dat ook zij hun kinderen te danken hebben aan de medische wetenschap. 
En tja heeel soms van die heerlijk naieve verhalen over vakanties en ontstane zwangerschappen…daar hebben we na verloop van tijd wel mee leren omgaan.
De enige die het wel mag weten en die zwijgplicht heeft mbt alles wat je verteld is je direct leidinggevende. Stel je moet een keer op stel en sprong naar de gyn dan kunnen ze wat voor je betekenen en ze mogen echt niet zomaar iedereen (behalve een arbo-arts evt! maar die heeft ook weer zwijgplicht) vertellen waar jullie mee bezig zijn. :thumbup:
Heel veel succes en hopelijk doet de Clomid goed zijn werk! 
allereerst vervelend dat je pcos hebt…ik heb t helaas ook.
Ik werkte voorheen met allemaal vrouwen…waarvan op mijn afdeling een paar samen met mij stopte met de pil…tja na verloop van tijd raakte de dames zwanger en ik bleef natuurlijk met lege handen staan.
Ik ben er op mijn werk altijd open en eerlijk over geweest…ook om pijnlijke situaties te voorkomen…en ook omdat ik natuurlijk vaak naar het ziekenhuis moest gaan…zo voorkwam ik speculaties en irritaties omdat ik vaker tussendoor even weg moest.
Uiteindelijk heb ik het allemaal als zeer prettig ervaren…zat ik in de wachtweken dan wisten ze dat ik bepaalde werkzaamheden niet wilde doen en hielpen ze me daar ook mee.
Had ik eens een rot bui dan hoefde ik niet uit te leggen wat er aan de hand was…
Ik zou het in elk geval wel tegen je leidinggevende vertellen om dezelfde redenen die Rhiannon al aangaf.
En verder gewoon je gevoel volgen…als je je bij iemand prettig voelt en je wilt het diegene vertellen…gewoon doen…t is fijn om je hart eens te kunnen luchten tegen iemand.
In elk geval heel veel succes met de Clomid…hopelijk slaat deze goed aan.
hoi,
Zag toevallig topictitel staan tussen laatst geposte berichten, dus eens lezen, want zelf hoor ik hier (gelukkig) niet.
Balen dat jullie al zo lang bezig zijn en hopelijk mag het snel lukken nu met de Clomid en zijn er niet meer ‘ingrepen’ nodig.
En tja wie vertellen… wij hebben vrienden die het echt alleen aan haar ouders hadden vertelt en dit heeft helaas wel tot een afstand geleid.
Niet omdat wij alles van hun wilden weten, maar zij reageerden bij onze 2e zw.schap al wat ‘apart’ maar bij de 3e was het helemaal niet leuk (bij de oudste vooral heel enthouasiast en blij).
Hadden wij toen geweten dat zij al jaren bezig waren… kan je er ook rekening mee houden! Niet dat we dan zelf niet zwanger waren geworden, maar wel hoe je het brengt etc etc. Nu was met name zij heel erg wrokkig en dat konden wij niet plaatsen. Heb echt hele tijd naar gevoel aan die reactie over gehouden en pas later kon ik het dus plaatsen.
Als het eens over kinderen ging en ook bij hun (want het was wel duidelijk dat met name zij ooit kinderen zou willen) dan was het: nu nog niet, we genieten nu nog teveel van het reizen en elkaar etc, over een jaartje of wat hopelijk.
Bleken ze (later) dus al jaren bezig te zijn!
Gelukkig is hun kinderwens na 7 jaar alsnog in vervulling gegaan en ben echt ontzettend blij voor ze, maar merk wel dat de vriendschap er echt door verandert is en dat vind ik echt jammer.
Bedankt voor jullie reacties!!
Ja, dat herken ik wel, alhoewel ik het ook vervelend zou vinden als een collega verteld dat ze zwanger is, ze dat eerst aan mij zou vertellen door de situatie, dan voel ik me zo ‘bekeken’ zo van, hoe zou ze reageren?
Wat mamaMarije (fijn dat je hier niet hoort! :D) vertelt kan ik goed begrijpen, het schept toch afstand als je her niet over praat. Gelukkig zijn bij mijn vrienden nog geen die zwanger raken (doordat ik nog vrij jong ben) maar ben wel altijd op mn hoede als iemand gaat trouwen, tsja in mijn omgeving hoort daar meestel ook snel kinderen krijgen bij.
Tvoelt ook heel rot om altijd te zeggen dat alles goed gaat, terwijl me dit gewoon ontzettend hoog zit en t me zo veel bezig houdt :silenced:
He Flier,
Balen dat je PCOS hebt.
Vertellen of niet vertellen is heel persoonlijk. Het kan ook fijn zijn om je hart te kunnen luchten, maar dat kan natuurlijk hier op KOK ook.
Je leeftijd lijkt me in ieder geval geen excuus. Super juist dat je jong bent. Je bent er lekker op tijd bij en zit naast je PCOS niet ook nog met een deadline qua leeftijd. Mensen zouden toch zeker niet verwachten dat je omdat je jong bent het eerst 5 jaar zonder hormonen gaat proberen terwijl je weet dat er dan niks gebeurt. Maarja, sommige mensen zijn bot en denken niet na, dus ik snap je terughoudendheid ook wel weer.
Ik ben 36 en mijn 1ste kindje is nu 3 maanden. Had best jonger moeder willen zijn. (maarja, vond mijn lief pas een paar jaar geleden en toen moesten wij ook nog door de medische molen om zwanger te worden - geniet er niet minder om hoor!!!).
Ik hoop dat je wens heel snel in vervulling gaat!!
Persoonlijk zou ik het vertellen aan je baas/manager. Ik heb het toendertijd ook vrij snel verteld, en ondervond heel veel begrip voor ziekenhuisbezoekjes etc.
Wie weet ben je, net als ik 5 jaar geleden, na je eerste Clomidbehandeling wel zwanger…
En ben je, net als ik, na het baren van je eerste kindje wel genezen van de PCO(s) en krijg je met gemak de 2e.
Succes!
Hey Flier,
Wat naar dat je pcos hebt, ook ik heb het.
Met wie je het wilt delen is heel persoonlijk. Mijn goede vrienden wisten het, ik heb het als heel fijn ervaren dat ik het niet iedere keer hoefde uit te leggen als ik weer eens down was ze leefde heel erg met me mee.
Op mijn werk heb ik het niet verteld omdat ik niet op zo’n manier met mijn collega’s omga dat ik zoiets persoonlijks met ze wilde delen. Mijn baas wist het ook niet.
Ik was 23 toen ik het hoorde, ik was er best snel bij omdat ik een mirena had en na het verwijderen niet ongesteld werd.
Jong of oud de diagnose pcos komt bij iedereen hard aan, als je jong bent heb je alleen meer “tijd” en toch is iedere maand dat het niet lukt er een teveel.
Ik hoop dat je snel zwanger zal zijn!
Hoi,
Ik heb hetzelfde pas achter de rug. Hier inmiddels 3 maandjes zwanger. De clomid werkte echt super bij mij. Als dat bij jou ook zo is, zal het vast niet zo lang meer duren
Wij zijn ong. 2 jaar bezig geweest en dan krijg je toch wel de vraag van sommige of je nog een kindje erbij wilt. (is nr 2 voor ons) Ik vond het wel fijn om vrienden op de hoogte te stellen. Niet meer die vragen en altijd mensen die met je meeleven. Vond ik erg fijn! En dan als het eindelijk raak is die reacties!!!
Voor de mensen die het niet wisten heb ik al tijdens het zwanger worden een babysite gemaakt waar alle afspraken met de gyn etc op staan. Zo hoef je niet iedere keer heel het verhaal uit te leggen
Heel veel succes!!
Oh lees nu dat je zwanger bent!!! Of niet???
JA :inlove: na 2 rondes clomid!Kan het nog niet geloven :inlove:
Fijn dat jij ook zwanger bent zeg!! Ja idd, dan is het extra bijzonder, en dat zul je ook wel merken in de reacties…
Hier nog maar net, dus niemand weet het nog… maar twijfel wel of ik het mn ouders moet vertellen, dat ik bezoeken aan de gyn. heb gehad etc, ze weten er nl nog niets van, ook niet dat we daarvoor al anderhalf jaar bezig waren… :shifty:
Ohhhh wat super zeg!!! Balen dat je niet eerder aan de bel hebt getrokken he. Dat had ik heel erg. Bijna 2 jaar voor niets geprobeert.
Maar fijn joh. Niet zo lang die medicatie dus voor jou. En dan al die ziekenhuisbezoeken die je “stiekem” moet doen…pfff.
Als ik jou was zou ik het lekker vertellen! Ik vond het fijn dat mijn ouders wisten wat ik allemaal had meegemaakt (of meemaakte).
Oh wat goed! Van harte gefeliciteerd!
Super! Van harte gefeliciteerd