Hallo allemaal,
Ik weet niet of ik hier goed zit, maar ik wil graag even mijn verhaal doen. En vragen of er hier lotgenoten contact mogelijk is.
Ik zal mijn verhaal vertellen. Mijn partner en ik gaan in aug. trouwen. Wij hebben besloten na ons trouwen een kindje te willen en te willen gaan proberen of het lukt zwanger te worden. Ik heb vanwege een beklemde liesbreuk bij mijn geboorte maar 1 eierstok. Altijd al heb ik me hier zorgen om gemaakt.
Ik ben op mijn 11e ongesteld geworden, en was het regelmatig toen. Op mijn 15e aan de pil begonnen (marvelon en later microginon 30) Op mijn 22ste (vorig jaar januari) ben ik gestopt met de pil omdat ik me helemaal niet lekker voelde bij de pil… had geen zin meer in sex en al die hormonen in mn lijf daar kreeg ik alleen maar stemmingswisselingen van.
Ik ben gestopt met de pil en dat beviel me goed, alleen mijn cylcus kwam haast niet op gang, ik werd het steedss na 5/6 weken. Dat is nu nog het geval.
Uiteindelijk doorverwezen naar een gaenacoloog. Deze heeft drie maal laten prikken op het progesteron in mijn bloed. Vrijdag heb ik dan de uitslag te horen gekregen;
PCO syndroom. En de eerste boodschap die ik kreeg; ga afvallen en kom dan maar eens terug. Ik heb geen eisprong. Heb last van overgewicht (ik weeg 100 kilo bij een lengte van… 168…) Ik heb een verwijzing gekregen naar een dietiste.
Ik heb echter erg weinig info gehad over wat pco in houdt… en deel graag met jullie jullie ervaringen.
Ik ben erg geschrokken van de boodschap dat ik nu niet natuurlijk zwanger kan raken… en dat het ligt aan mijn overgewicht.
Ik zit er echt even helemaal doorheen.
Ik moest het even kwijt, zijn er mensen die mijn verhaal herkennen, of die ook pco hebben?
bEdankt, liefs col
Hoi Col,
Welkom op het forum!
Mijn situatie is wel een beetje vergelijkbaar met de jouwe, alleen heb ik wel beide eierstokken. Ik ben altijd onregelmatig ongi geweest en heb ook symptomen van PCO. PCO houdt in dat je hormoonhuishouding in de war is en dat je daardoor geen/moeilijk een eisprong krijgt. Door de verstoorde hormonen groeit er niet goed een eitje, of het duurt wat langer. Het is met PCO zo, dat het wel mogelijk is om met medicijnen (hormonen) je eisprong op te wekken. Dit wordt in eerste instantie geprobeerd met Clomid. Dit middel heb ik zelf 2 jaar gebruikt. Dit zijn hormonen in tabletvorm, en dit moet je dan een aantal dagen van je cyclus slikken. Meestal begin je met 50 mg. Vaak wordt mbv inwendige echo’s dan gecontroleerd of het effect heeft, of er een eitje gaat groeien. Soms duurt het even voor de juiste dosis gevonden is en het effect heeft. Bij sommige mensen heeft Clomid ook geen effect en dan zul je op een ander soort hormonen over moeten. Maar het is dus zo dat er genoeg mogelijkheden zijn om je cyclus weer op gang te krijgen.
Dus daar hoef je je op zich niet heel erg zorgen over te maken. Oke, leuk is anders, want het wordt wel een heel medisch gedoe zo. Maar er zijn genoeg mogelijkheden op dat gebied.
Wat het afvallen betreft: Ik had eerst een cyclus van een halfjaar. En toen woog ik 102 kg bij een lengte van 1.74. Dus zo’n 25 kg overgewicht. Ik heb toen zelf besloten om af te gaan vallen, dat is gelukt. Ik ben 22 kg afgevallen, en het resultaat was dat mijn cyclus ineens vanzelf op gang kwam, zonder het gebruik van hormonen. Dit kwam alleen al door het gewichtsverlies. Mijn cyclus ging van een halfjaar naar zo’n 40 dagen. Dus afvallen kan soms een heel goed effect op je hormoonhuishouding hebben! Ik weet dat het moeilijk is om af te vallen, maar als je daarmee je lichaam weer aan de praat krijgt, dan is het de moeite wel waard, vind ik. En als je veel overgewicht hebt, dan slaan de hormonen ook moeilijker aan, mede daardoor willen ze dat je eerst afvalt, denk ik.
Maar pco is niet alleen te wijten aan je overgewicht, hoor! Het speelt wel mee, maar het is niet zo dat als je bijvoorbeeld 30 kg gaat afvallen, dat je lichaam zeker perfect gaat werken. Het kan natuurlijk wel. Maar je moet je nu niet schuldig gaan zitten voelen, dat je lichaam niet goed werkt vanwege je overgewicht. Het is vaak een combinatie van factoren. Dus ik vind het wel wat vreemd dat je zomaar weggestuurd wordt met de mededeling dat je eerst maar moet gaan afvallen. Heeft de gyn ook gezegd hoeveel dan voordat ze verder gaan kijken?
Als je meer wilt weten over pco en de ervaring van meiden hier op het forum dan moet je even bij de volgende topics gaan kijken:
- Zwanger worden: Meiden met een lange cyclus deel 7.
Hier schrijven meiden mee die net als jij pco hebben. Dus daar kun je ervaringen uitwisselen, en die kunnen je vast meer vertellen dan dat ik dat kan.
- Als zwanger worden langer duurt: Afvalkluppie deel 3.
Hier schrijven meiden mee die bezig zijn met afvallen, meestal met een zelfde soort reden waarom jij moet afvallen: vanwege komende behandelingen, een verstoorde hormoonhuishouding, enz. We hebben een lijstje (dat ik bijhoud), als je wilt kun je meedoen. We geven elke week ons gewicht door en wat we afgevallen zijn. En we proberen elkaar te steunen met het afvallen. En met z’n allen zijn we al zo’n 110 kg afgevallen, dus dat gaat erg goed. Je bent altijd welkom om mee te doen!
Nou meid, als je meer wilt weten dan vraag je maar. Je mag me ook altijd even een pbtje sturen.
En misschien zien we je wel op een van de bovenstaande topics.
Heel veel sterkte & succes met alles!
En kop op, hoor! Er zijn nog heel veel mogelijkheden voor je, dus nog niet de moed opgeven!
Groetjes,
Jippie
Hallo
Ik ben bijna 26 jaar. Ik werd ongesteld vanaf mijn 15e, altijd erg regelmatig, niet te veel of te weinig. Vanaf mijn 20 ste ben ik met de pil begonnen.
Bijna een jaar geleden ben ik daar mee gestopt. Zes weken later werd ik ongesteld. Net erna ben ik zwanger geraakt maar helaas liep dat in juli op een miskraam uit (windei) en onderging ik eind augustus een curetage. Dat ging goed, ik had geen nare nawerkingen enzo.
Twee maanden later, eind oktober was ik nog steeds niet ongesteld maar op de controle-echo zag alles er goed uit en daarom kreeg ik Duphaston om weer ongesteld te worden.
Dat heb ik drie maanden geslikt en toen heb ik een bloedtest gedaan om bepaald hormoon-gehaltes te weten. Hormonen als Prolactine, FSH, LH, Testosterone etc.Ik had te veel Prolactine, wel vier keer dan de genoemde normale eenheid. Ook een beetje te veel LH en testerone maar niet te veel.
Ik heb onlangs een ‘samenlevingstest’ gehad waarvan de uitslag vrij goed was behalve dat ik blijkbaar niet veel slijmvlies heb.
Er werd ook een echo gemaakt en er werd, zoals dat hier in Frankrijk heet, ‘dystrophie ovarienne’ ofwel PCO geconstateerd. Er zitten op elke eierstok tientallen follikels…Ik schijn dus niet meer normaal te ovuleren en niet meer ‘spontaan’ een kindje te kunnen krijgen. Ik moet dan denken aan clomid nemen enzo.
Ik snap er helemaal niks van. Ik heb het een en ander opgezocht over PCO en herken er niet veel meer in dan de ‘kralenkrans’ op de echo en het wegblijven van de menstruatie. Aan de andere kant was dat wegblijven van de menstruatie voor mij maar twee maanden, verder heb ik dat niet kunnen testen. Met de Duphaston werd ik wel netjes iedere 28 dagen ongesteld. Hetzij erg licht.
Ik ben niet zwaarlijvig (ik ben maar 62 kg voor 1.68 m); ik heb geen mannelijke verschijnselen als overbeharing, geen acne, vroeger was ik altijd regelmatig…
Ik krijg hier geen antwoord op waar deze PCO nu vandaan komt…Ja, alleen dat het steeds meer voorkomt en dat de gynecoloog denkt aan vervuiling enzo…
Ik vraag me af of het niet van het gebruik van de pil kan komen…Zijn er eigenlijk wel onderzoeken naar het effect van het gebruik van de pil;Is het gezond jaren iets ‘chemisch’ in te nemen om alles stil te leggen? Is het daardoor in de war geraakt? Zijn er meiden die nooit de pil hebben genomen en wel PCO hebben?
Of komt het misschien van de curetage? Ik heb na het cureteren geen pil of andere medicijn gehad om het baarmoeder- weefsel weer op te laten bouwen…Misschien heeft mijn lichaam er daarom nu moeite mee? Of draai ik nu door…
Moet het iets genetisch zijn…? Maar waarom had ik dan eerder nooit problemen?
Als ik het goed begrepen heb moet je als je PCO hebt en geen kinderwens hebt de pil slikken om menstruatie te hebben en geen kanker of infectie op te lopen…Maar Ik ben bang om weer de pil te nemen…Ik was juist zo blij er vanaf te zijn omdat ik er dikker en depressief van word.
Overigens slik ik nu nog steeds Duphaston en Foliumzuur. Ik moet nu erover nadenken wat ik wil. Clomid of een maand de pil nemen en dan weer een maand niet de pil nemen, in de hoop dan in die maand zwanger te raken…Ik weet het niet meer zo……
Ik weet niet of jullie al eens gehoord hebben van de LEO behandeling?
Via laparoscopie ‘branden’ ze dan het toplaagje van de eierstok weg om zo weer een ‘natuurlijke’ eisprong op te wekken.
Misschien een goeie zoekoptie voor Google?
Ben er zelf (gelukkig) niet al te bekend mee maar wie weet kunnen jullie er wat mee.
Succes dames!
Ik zie dat het al een oud topic is, maar ik wil toch even reageren.
Er werd eerder in dit topic gevraagd of er ook vrouwen waren die nooit de pil hebben gebruikt en wel PCO hebben. Ik heb zelf wél de pil gebruikt en ook PCO, maar ik moet daarbij wel vertellen dat de symptomen van mijn PCO al vóór mijn pilgebruik aanwezig waren. Nu ik weet dat ik PCO heb vallen de puzzelstukjes op z’n plek. Al voordat ik aan de pil ging wilde ik naar de dermatoloog ivm overbeharing, dun haar en acné. Nú pas realiseer ik me dat dit al kenmerken waren van PCO. En toen had ik nog nooit de pil geslikt.
Kortom… ik denk dat het één niet per sé samen hoeft te hangen met het ander.
Groetjes,
WendyD