Paniek vanavond...

Kinderen op bed, Ries en ik zitten op de bank. Tot we Rick horen gillen, dus Ries loopt even naar boven. Ineens hoor ik een enorme ‘PEET’, met zo’n paniekklank erin. Ik vlieg de trap op en zie Ries op de overloop staan, proberen de deur uit het scharnier te tillen. “ik krijg de deur niet open!”. Ik snap niet wat er aan de hand is, alleen dat mijn kind op z’n kamertje het uitgilt en papa en mama er niet bij kunnen omdat de deur op mysterieuze wijze niet meer open wilt. Waar het vandaan kwam weet ik niet, maar ineens had ik de helderheid van geest om tegen Rick te zeggen dat hij op bed moest gaan zitten. Toen ik hoorde dat het gegil zich verplaatste van net achter de deur naar een paar meter verder, was ik direct iets rustiger, hoewel nog steeds erg ongerust. Rick gilde nog en wij hadden geen idee wat er met die deur was.

De deur uit het kozijn tillen lukte niet, dat schijnt alleen te kunnen als de deur openstaat. Toen begon Ries in plaats van keihard te trekken te jutteren en ineens hoorde we ‘kloink’ en konden we Ricks kamertje in om Rick te troosten.



De deurkruk van Rick’s kamertje staat sinds Rick niet meer in een ledikantje slaapt omhoog. Blijkbaar heeft hij toch geprobeerd de deur open te maken, maar is de kruk ervanaf gevallen. Rick heeft hem toen zelf weer geprobeerd erop te zetten, maar in plaats van de klink naar links of omhoog, de klink naar rechts laten wijzen. Hierdoor zat de klink dus als een vergrendeling achter het kozijn…



Wat zijn we geschrokken zeg…en ik denk Rick nog het meest. Waarschijnlijk is hij in eerste instantie gaan huilen omdat hij zag dat er iets niet klopte aan de deur (ál het speelgoed mag over de vloer, maar bepaalde dingen moeten precies zoals het hoort). Toen z’n vader in paniek z’n moeder riep en we met grof geweld die deur probeerden te forceren zal hij zich helemaal wel lam zijn geschrokken.



Na een poosje flink knuffelen wilde hij graag gaan slapen…

gossie wat zielig, wel fijn dat ie nog kon slapen.



en nu maar hopen dat hij dat niet weer doet.

zou ook in paniek raken… :oops:

pfoefff ik zou ook schrikken als ik niet bij mijn kind zou kunnen.



gelukkig is het nu weer oke



:hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: Dikke knuffel voor jullie allemaal :-*

Oh wat erg meid, als mij dat overkomt zal ik denk ik zelf nog het hardste janken van de schrik.

Hoop maar voor je mannetje dat ie het morgen weer vergeten is.



:hug: :-*

is dus ook wel de tip voor iedereen… altijd de klink met de lange kant aan de buitenkant in je deur doen, mocht de klink er aan de binnenkant af gaan , kun je er als ouder altijd nog in!!!

volgens mij hebben onze deuren aan beide kanten lange klinken :think:



anyway: hopelijk hebben jullie toch nog een goede nachtrust gehad! :hug:

ik bedoel… je hebt een klinkdeel met een pin eraan, en alleen een klinkdeel… het ene deel steek je door de deur, het andere deel schuif je daarop… dus het klinkdeel met de lange pin aan de buitenkant van de deur doen… dat bedoel ik(is moeilijk uit te leggen in woorden :stuck_out_tongue: )

:hug: Wat zullen jullie geschrokken zijn

@mv2kids wrote:

is dus ook wel de tip voor iedereen… altijd de klink met de lange kant aan de buitenkant in je deur doen, mocht de klink er aan de binnenkant af gaan , kun je er als ouder altijd nog in!!!




Zo hebben wij dat ook…maar we konden er nog steeds niet in. De klink aan de binnenkant zat verkeerd om. niet naar links wijzend, maar naar rechts…dus als een ‘grendel’ tegen het kozijn aan de binnenkant, terwijl de deur naar buiten toe opengaat. Snap je?

Wat een schrik! Ooh arme Rick :hug: Hopelijk kan hij vanavond wel weer lekker slapen.

jemig wat schrikken zeg :hug:

Jeetje wat zullen jullie geschrokken zijn!

Ik denk dat ik het ook zou hebben, niet weten dat het je eigen schuld kan zijn. Maar goed dat je mannetje toch nog durfte te slapen.

:hug: Diane

:hug:

Zow, da’s schrikken!!!



:hug: