Wat ik me afvroeg… komt bij kolven net zoveel oxytocine vrij als bij gewoon voeden? Dit hormoon heeft toch ook te maken met het huidcontact en het intieme, prettig moment van voeden?
Hoe werkt dat dan als voeden bijvoorbeeld niet prettig is, of als je als moeder de intimiteit niet prettig vindt?
En hoe werkt het als er geen sprake is van contact, zoals bij kolven?
Komen dan toch dzelfde hormonen in dezelfde hoeveelheid vrij?
Weet iemand dat :think: ?
Ik weet het niet, maar ik denk dat het verschild per persoon…?
Kolven kon ik niet zonder oxytocine spray, ik kreeg gewoon geen tsr, hoeveel foto’s, knuffels, kruiken en warme dekens ik ook had…
Live spoot het als het ware zijn mond in, dan voelde ik het tsr helemaal ‘trekken’
Ik denk dus dat ik met kolven minder aan maakte dan live…
Van de hormonen oxytocine en prolactine komt bij het kolven idd niet zoveel vrij als bij het live voeden. Denk maar eens aan de L.A.M.-methode (natuurlijke manier van anticonceptie tijdens de bv-periode) waarbij live voeden een absolute voorwaarde is. Als er wordt gekolfd, is de werking van deze methode al niet meer gegarandeerd.
Dat hormonale proces is ontzettend gevoelig; spanning, stress en pijn (pijn tijdens het voeden of kolven zal ook spanning opleveren) kunnen deze dermate negatief beïnvloeden dat de melk duidelijk minder goed toeschiet. Soms kan dit proces door een heftige emotionele ervaring (bijvoorbeeld levensbedreigende ziekte of overlijden van een dierbare) zelfs totaal blokkeren waardoor een toeschietreflex even helemaal uitblijft. Dat wordt dan weer een extra stressfactor voor de moeder…
Ik weet niet in hoeverre de weerstand van een moeder effect kan hebben op de bv. Ik ben her en der wel meerdere moeders tegengekomen die totaal niks hadden met bv of het helemaal niks aan vonden maar toch hun baby succesvol voedden. Ik denk dat die weerstand erg hoog moet oplopen voordat deze een belemmering gaat vormen voor het bv-proces.
@Yvonne Z. wrote:
Denk maar eens aan de L.A.M.-methode (natuurlijke manier van anticonceptie tijdens de bv-periode) waarbij live voeden een absolute voorwaarde is. Als er wordt gekolfd, is de werking van deze methode al niet meer gegarandeerd.
Ook lekker, vertel je me nu :mrgreen: . Goed om te weten, hoewel ik de eerste keer pas ruim een maand nadat ik helemaal gestopt was weer ongesteld werd.
Ja ik zie hier veel vrouwen die ondanks pijn of ‘geen fijn gevoel erbij’ e.d. toch de BV gewoon op gang kunnen krijgen en houden. Maar ik kan me voorstellen dat je dan minder van die hormonen hebt en er dus ook minder van profiteert. Uit onderzoek bleek dat moeders die BV geven minder gevoelig waren voor stresshormonen en dat ze 6 maanden na de bevalling ontspannener, rustiger en minder bezorgd waren. Maar dit voordeel zou dan dus niet gelden voor vrouwen bij de BV juist stressvol is, of die niet live kunnen voeden. Moeders zeggen ook vaak dat ze zich na een voeding ontspannen en loom voelen, terwijl ik dat gevoel nooit had na het kolven. Ik deed het gewoon en ging dan snel weer verder. Mijn theorie was dus dat die hormonen in veel mindere mate vrijkomen als kolft, en dat kan dus kloppen? Maar het was blijkbaar wel genoeg om de voeding op gang te houden, want aan melk was nooit gebrek hier
.
Dat ontspannen en loom heb ik ook nooit ervaren hoor :eh: . Maar eh… na 6 maanden zeg je? Dan zijn toch meestal die eerste probleempjes (ha, leuk woord 
) wel voorbij? Zelfs als je full-time moet kolven omdat je kindje om wat voor reden dan ook niet live drinkt, kan ik me voorstellen dat je tegen die tijd wel aan de situatie gewend bent, en er dus geen stress meer bij ervaart.
Ik blijf geloven dat bv gewoon de natuurlijke taak van het moederlichaam is, en dat het daardoor ook automatisch goed voor een lijf is.
Ik had geen stress van het kolven hoor, maar natuurlijk ook geen ‘gezellig’ of intiem gevoel.
Die moeders waren na 6 maanden in het algemeen minder gespannen en bezorgd, dus dat lijkt me wel een voordeel van BV. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na 6 maanden nog zo gespannen was als een snaar, ongeveer. Niet bezorgd, maar ook niet gelukkig :oops: . Ik ben zelfs bang dat ik bij de volgende poging tot BV weer last ga krijgen van de erfenis uit die tijd. Ik ga er echt niet meer ontspannen aan beginnen, en dat is natuurlijk niet handig. Maar goed, ik heb de vorige keer (en bij een hoop moeders hier) gezien dat je mét stress ook meer dan genoeg melk kunt hebben, dus dat zou geen onoverkomelijk probleem moeten zijn.
@lena3 wrote:
Ik had geen stress van het kolven hoor, maar natuurlijk ook geen ‘gezellig’ of intiem gevoel.
Die moeders waren na 6 maanden in het algemeen minder gespannen en bezorgd, dus dat lijkt me wel een voordeel van BV. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na 6 maanden nog zo gespannen was als een snaar, ongeveer. Niet bezorgd, maar ook niet gelukkig :oops: . Ik ben zelfs bang dat ik bij de volgende poging tot BV weer last ga krijgen van de erfenis uit die tijd. Ik ga er echt niet meer ontspannen aan beginnen, en dat is natuurlijk niet handig. Maar goed, ik heb de vorige keer (en bij een hoop moeders hier) gezien dat je mét stress ook meer dan genoeg melk kunt hebben, dus dat zou geen onoverkomelijk probleem moeten zijn.
even positivo uithangen: Moet je nagaan hoe je je voelt als een beeb meteen aanvalt op je borsten en heerlijk bij je drinkt! :dance: Jij weet hoe anders het kan zijn als het niet lukt, daarbij vergeleken is de rest toch een peule(n)schil? Je weet nu hoe het NIET moet, en kunt bij eventuele problemen direct de juiste hulp inschakelen.
stiekem heb ik hetzelfde hoor: straks kan ik het bij een tweede WEER niet :oops:
Ja veel slechter dan de vorige keer kan het niet gaan :mrgreen: . Het is ergens wel een veilig idee dat ik weet dat ik altijd terugvallen op kolven. Maar idd, als het bij de tweede wéér niet lukt, ben ik natuurlijk helemaal de slechtste mama van de klas. Nou ja, daar gaan we maar niet van uit. En de foute adviezen van de vorige keer zal ik deze keer herkennen, dus ik maak geen twee keer dezelfde fout. Integendeel, ik ben van plan om met deze weer allemaal geheel nieuwe fouten te maken :lol: :lol: .