AL sinds de dag van zijn geboorte vind Riley aankleden helemaal niets,
van gillen tot overstuur huilen…
Rompertjes waren begin echt een ramp, nu is het met alles al zo.
Gaat het ooit over? WOrd hij ooit rustig met aankleden en laat zich dan aankleden zonder te huilen?
Ja, het gaat over! Joas had het ook, werd helemaal hysterisch tijdens aankleden, vanaf het begin al, vooral als er iets over zijn hoofd moest. Langzaamaan werd het wat minder, ik ging echt overdreven grappig en enthousiast doen tijdens het aankleden en dat hielp wel iets. Kiekeboe spelen, kietelen, je kent het wel.
Weet niet precies wanneer het over was, maar ik heb goede hoop voor Riley! 
yes! :mrgreen: gaan we dat maar is proberen… als hij echt rustig is dus half slaapt is het ook geen probleem maar wakker… pff…
En inderdaad, broekje aan enzo, geen probleem maar romper, truitje :o
hier het zelfde met name de truitjes en helemaal als hij moe is hopelijk gaat het over
Hier ook zo’n drama :mrgreen: Als ie al op de commode gelegd wordt is het al brullen. Soms helpt het om een speeltje in zijn handen te duwen, maar ja als de armen door de mouwen moeten is het dus weer gillen en kwaad…
D. ik heb het vandaag geprobeerd overdreven kietelen, kiekeboe met zijn truitje… hij vond het niet leuk dat ik het aan deed maar huilen was er niet bij… beetje commentaar van ‘Uhh…’… en boos gezichtje maar was veel leuker aankleden zo dank je!
Misschien helpt het als je zegt bij het aankleden en uitkleden wat je doet:
hoofdje erdoor, armpje in de mouw.
Ik kijk bij het aantrekken van rompertjes en truitjes altijd zelf door de opening heen naar mijn kleine. Armpjes in mouwtjes wriemelen kan lastig zijn, maar is makkelijker als je het mouwtje opstroopt met je duim en wijsvinger in de uiteinde van de mouw, dan pak je het handje vast en trek je het mouwtje over het armpje heen. (euh, snappie 'm nog?)
Ik hoop dat je kleintje snel went aan het aan- en uitkleden.
Ella heeft het soms, maar dan geef ik haar een badeendje en is het eigenlijk wel goed.
gaat het ooit over??? ik denk het wel, heb nog nooit een volwassende zich huilend/gillend zien omkleden 
Hier zing ik ook altijd liedjes…ze vindt het dan ook altijd leuk op de commode…(maar ze vindt het behang ook al heel erg leuk)
Ze kijkt me meer aan van "wanneer gaat de show beginnen’’…maar 's ochtends vroeg is mama soms nog wat stilletjes. :lol:
Herkenbaar!
Ik zong altijd ipv ‘deze duim op deze duim’ ‘deze voet in deze pijp, deze arm in deze mouw’.
Op een gegeven moment herinner je zelfs het moment niet meer dat ze zijn gaan meewerken met aankleden!
Hier ook lekker gek doen tijdens het aankleden, meneertje is het er over het algemeen niet mee eens. Maar idd zingen, speeltje geven en als ze eenmaal kunnen zitten, zoals Stijn nu kan is het makkelijker een truitje aantrekken. Tenminste ik merk nu een verschil als hij zit dan heeft hij echt zoiets van he dit is leuker dan liggen. Als ik hem neerleg gegarandeerd stennis :mrgreen: . Lekker temperamentje hebben die kleintjes van ons.
Wat ook prettig is; eerst truitje over het hoofdje, dan je wijsvinger in de palm van het handje leggen, dat wordt dan omklemd en dan zo het handje en het armpje door het mouwtje doen. Hoef je niet zo te frutten
En voor de rest: ja EENS gaat het over :mrgreen:
Maar waar je ook wel op moet letten is, of je kindje geen pijn heeft. Misschien is er met de geboorte wel wat gebeurt en heeft het een zeer schoudertje, nekje of wat dan ook. Maar dat zou je ook wel merken op andere momenten dan het aankleden.
Of hem iets in zijn handjes geven… Op heel hard zingen of gek doen… .Helpt ook !
Ojaaaa, Lars heeft dat ook. Kan het me wel voorstellen ook, dat getrek aan zijn lijfje. Gaat vast wel weer over…