Hoi meiden,
Wij zijn nu bezig met de 2e iui. Althans dat waren we.
De 1e ronde was met Puregon 75 per dag en toen hadden we bij de 1e echo al 3 eitjes van 18-20mm. Direct Pregnyl moeten spuiten. Heftig spul zeg! Helaas, het mocht niet baten.
Nu deze ronde zelfde recept, andere uitwerking. Er groeien er meer, namelijk 5 en ben er ook meer ziek van. Diarree, misselijk, buikpijn en licht bloedverlies. Net in het AMC waren er 5 eitjes te zien, van 13, 15, 17, 18 en 19mm. Voor hen reden om de iui af te blazen. Geen Pregnyl dus ook.
Advies verder: niet vrijen. Hoge kans op meerlingen en bijkomende risico’s.
Maar ja meiden, als ik zo makkelijks zwanger zou raken. Dan was het toch de afgelopen 3,5 jaar wel vaker voorgekomen dan 2 keer? Ik twijfel nu. Het is mijn lijf en wil die niet beschadigen. Alleen het knaagt wel. Zoveel kansen laten liggen voelt ook wel heel erg zonde! Overigens, manlief heeft superzaad, dus dat maakt het wel echt een reële kans.
Wie heeft een vergelijkbare ervaring of advies voor ons? Wij zijn erg benieuwd.
Bedankt voor het meedenken, grtz -M
Ik denk dat jij jezelf de vraag moet stellen: wat als er een meerling zou komen??
Goeie. 2 kan ik hebben, meer niet. Ben te klein daarvoor ben ik bang.
En het verdriet van het verlies van eventuele meerdere vruchten of embryo’s zal ook heel zwaar zijn denk ik. Maar eerlijk gezegd, dit is ook al best zwaar zo.
:think:
Als jij dit antwoord al geeft… dan denk ik dat het beter is om hoe klein de kans op een zwagerschap ook is geen gemeenschap te hebben.
Dus meegaan met het advies van het ziekenhuis.
Maar als dr mensen zijn die ervaring hebben :mrgreen:
Met vijf follikels die op springen staan, zou ik het risico echt niet nemen! Je gyn waarschuwt er niet zonder reden voor, je lichaam is echt niet gemaakt op een drieling of meer. Bij ons deden ze met drie follikels nog IUI, daarna niet meer. Dat zie ik dan ook echt als de grens. Ik zou het dus zeer zeker niet doen!
Jullie hebben gelijk ook. We vrijen niet.
Het wordt alsnog wel even spannend. Ik voel namelijk sinds net alsof mijn ei(tjes) gesprongen zijn, zoals borsten en tepels zeer. We hebben donderdagavond nog gevreeën. Dus dat is precies zo’n 72 uur.
Hmm, maar even niet aan denken. Alvast vooruit kijken naar de volgende ronde. Dan 50 eenheden Puregon!
Dank voor het advies dames.
Grtz, -M
Ik ken het. Wj hebben dit een paar jaar geleden ook gehad een overstimulatie. Ook wij kregen het advies niet te vrijen, of met voorbehoedsmiddelen. Het gevoel is heel dubbel, ook wij zijn meegegaan met het advies van het zkh.
Blij dat we niet geklust hebben. Het lijf is al genoeg van slag zo zeg.
Mijn buik is helemaal opgezwollen en ik blijf sinds 5 dagen bruin/rood slijm (slierten) verliezen, ook nu we de Puregon sinds gisteravond niet meer gespoten hebben. Ben er ook steeds misselijk en draaierig bij. :sick:
Hoort dit er kennelijk bij? Wanneer moet ik mij zorgen maken?
Bij een overstimulatie vanuit mijn ivf herken ik je klachten goed. Iui had ik er geen last van.
Ik was er behoorlijk ziek van en meer dan rustig aan doen, veel liggen en alleen voor toilet eruit deed ik niet totdat het allemaal weer rustiger werd van binnen. Ik moest in het zkh bloed laten prikken en dan konden ze precies zien wanneer het hormoongehalte ging dalen. Toen werd eigenlijk het beroert voelen ook minder.
Oja en heel belangrijk veel water drinken werd mij geadviseerd
Dank Juudje. Ben heel draaierig, misselijk en lijkbleek. Wordt vandaag echt steeds erger. Alleen de fertiliteitenafdeling in het ziekenhuis helaas onbereikbaar.
Kunnen de follikels problemen met springen hebben? Zouden er alsnog meer gegroeid zijn? Geen idee van wat er nu precies gebeurt en wat de risico’s zijn.
Wanneer echt aan de bel trekken? Jij had met iui ook wel overstimulatie gehad?
Lief dat je meedenkt. Fijn dat ik toch nog ergens hiermee terecht kan!
Ik heb inderdaad met iui en met de ivf gehad. Met iui duurt het gewoon denk ik nu wat langer voordat je eitjes springen en kan je langer last hebben van het beroert voelen.
Met de ivf moest ik stoppen met de hormonen spuiten totdat de waardes weer gewoon waren en hebben ze alsnog eitjes kunnen aanprikken. Maar duurde zeker daardoor wel een dag of 3, 4 dat ik me echt niet lekker voelde. Een dag inderdaad dat het echt alleen maar erger werd en dat ik alleen maar gelegen heb.
Als jij denkt dit gaat echt fout gewoon de hap anders bellen als je de afdeling niet aan de lijn krijgt. heb je geen spoednummer?
Vorige keer kreeg ik Pregnyl om ze te laten springen. Nu moeten ze het dus zelf doen. Kom maar door zeg ik!
Jij uiteindelijk succes gehad Juudje. Mooi zo, dat geeft de burger moed.
Lig nu op de bank met een zware pijnstiller van mijn man, een hete kruik, 2 katten en een afstandsbediening. Kijken of ik door kan bijten! Als het echt niet gaat, dan inderdaad het spoedscenario volgen.
Update: pijn, misselijk, bloeden en zware borsten houden aan. Pijn wordt wel meer stekend. De eierstokken voelen ook enorm zwaar aan. Tennisballen, gevuld met pingpongballen.
Net in het ziekenhuis geweest. Dit gevoel kan kloppen. Er staan er echt 5 klaar om te springen: dik 2,5 cm! De pijnscheuten kunnen erger worden nog, dat wat ik heb gevoeld was slechts het begin nog zei hij. Hij gaf verder aan dat springen tussen de 25-30cm pas gebeurd, ipv tussen de 20-22 wat ik overal lees. Verder is bloeden (roze/rood/bruin slijm) door dikke baarmoederwand. Elk follikel scheidt oestrogeen af wat voor baarmoederwanddikte zorgt. Nu dus 5x zo als normaal! Vrijen blijft uit den boze. Als we nu al 6 jaar bezig waren en alle behandelingen hadden gehad, was het advies ook zo. Maar dan konden we wellicht zo’n kans wel alsnog pakken. Nu echt niet! Ok, dokter. Ik sla de man wel van mij af. 
Maar goed, zo wel gerustgesteld. Kijk alleen niet uit naar de explosie die komen gaat! Maar ja… liever eerder dan later, want dan kunnen we weer door.
Iemand wel eens 5 eisprongen tegelijk ervaren?
Hoi Miki,
Ik heb wel eens een drie-dubbele eisprong gehad, maar ik kan me helemaal niet meer herinneren dat dat meer pijnlijk was dan normaal. Het gevoel en de pijnscheuten die je nu hebt, herken ik wel. Maar dan meer van de IVF-behandeling, toen ik er 26 had die op springen stonden! Je eierstokken zijn nu heel gevoelig, omdat alles in de verdrukking komt. Moet je nagaan: Een eierstok schijnt maar 4 cm te zijn in lengte en daar hangen nu meerdere follikels aan van ruim 2,5 cm! Best wel logisch dat je dat zo duidelijk voelt. Als je eenmaal je eisprong gehad hebt, dan is die pijn en dat drukkende gevoel meteen weg. Ik denk dat je er nu meer last van hebt dan dat je zult krijgen met de eisprong.
Groetjes,
Jippie
Zo hee, jij 26 follikels! Enneh, 4 cm is onderdaad best kort voor een eierstok. In verhouding met 2,5 cm grote follikels eraan zeker.
Ik had vorige ronde ook 3, allemaal gesprongen en het voelde toen wel iets heftiger dan normaal, maar niet zo zwaar als nu. Ik denk omdat we al met 18mm de pregnyl kregen. Nu geen pregnyl en blijven ze maar groeien.
Stop! >> spring! 
26 eicellen was inderdaad iets teveel van het goede! Het zure was dan ook nog dat er niet één bevrucht was, dus geen terugplaatsing gehad. Denk je met zoveel: Daar moet toch tenminste één mooi embryootje bij zitten?! Niet dus… 
Ik hoop dat je snel je eisprong hebt, maar dat zal vast aangezien ze allemaal nu al 25 mm zijn! Waarom heb je dan nu geen Pregnyl gehad? Dan had je inderdaad nu niet zoveel last gehad, omdat ze nu maar doorgroeien steeds.
Hmm, dat moet wel zuur zijn geweest voor jullie. Ondanks alles echt stoer dat jullie het zo lang hebben vol gehouden én met zulk mooi resultaat! Ik merk nu pas hoe zwaar het echt is, in zo’n traject zitten. Maar ik laat mij graag inspireren door mensen met ervaring zoals jij!
Ik kreeg geen Pregnyl omdat we niet tot iui over zouden gaan. Ik weet niet of het bij overstimulatie schadelijk is ofzo, maar ook de arts vandaag vroeg “je hebt niet alsnog de pregnyl gespoten he?”. Niet gevraagd waarom niet eigenlijk. Heb altijd zoveel vragen, dat ik er meestal wel een paar vergeet. :oops:
Hee Miki,
Nou moet je me niet verlegen maken, hoor… :oops: Tuurlijk is het traject echt zwaar geweest al die jaren en ik merk nog vaak dat ik dat helemaal niet verwerkt heb. Ik denk dat zoiets ook altijd een onderdeel van je leven zal blijven. Wij zijn dan ook intens dankbaar dat het alsnog gelukt is, daar durfden we al niet meer op te hopen. Moed houden, hoor! Als het dan eindelijk lukt, is dat een hele grote beloning & alle moeite en ellende meer dan waard geweest!
Pregnyl kan een overstimulatie uitlokken, dus ik denk dat je het daarom niet gekregen hebt. Maar ik heb het toen voor de IVF ook gewoon gespoten (ik had toen iets van 10 follikels, geloof ik) en nog geen 1,5 dag later had ik er 26 bij de punctie! Dus ik denk dat ze bij jou geen risico willen nemen. Al denk ik dat als je de Pregnyl gekregen zou hebben toen je follikels 17 mm waren, dat het best wat meegevallen zou zijn. Dan waren ze gesprongen en had je niet zoveel last gehad. De kans op overstimulatie met vijf follikels is niet heel erg groot.
Ha Jippie, zoveel bloed, zweet en tranen maakt het eindresultaat extra bijzonder lijkt me! Wij gaan ook doorbijten. Willen het zo graag!
Volgens mij is er iets geknapt bij mij (letterlijk en figuurlijk :roll:). Ik voel me in ieder geval wat vrijer om te bewegen en ben minder draaierig. Zo maar weer eens naar buiten en kijken hoe dat gaat!