Riley gaat vanaf 16 maart naar de Peutergroep.
Ik heb hier hélemaal geen kaas van gegeten…
Hij zit sinds mei 2010 op de babygroep. En heeft het daar erg naar zijn zin gehad.
Nu zit ik wel mee in mijn maag dat het wél veel veranderingen zijn in 1x. (zusje erbij enz.) maar misschien maak ik mij drukker dan dat nodig is.
Riley vind het nog best moeilijk voor zich zelf op te komen.
(Voorbeeld, hij laat zich rustig weg duwen en slaan bij speelgoed door een 3 jarig jongetje. Dit gebeurde dus vorige week OP de babygroep dat er een 3 jarig jongetje met speelgoed kwam spelen wat daar nieuw was. Niemand zei hier wat van, Was tijdens ophaal moment, moeder van dat jongetje was er bij, en R.oy was er ook bij, die heeft wel tegen Riley gezegd dat hij zich niet zomaar zonder reden hoeft weg te laten duwen).
Hij bijt dus niet van zich af zodra ze ‘groter’ overkomen , terwijl hij eerst problemen had ook met jongere kindjes, redt hij zich daar mee nu wonderbaarlijk wel.
Hij hoeft van mij niet op los te timmeren, maar zich zo weg laten duwen en hij dus daarna plomp verloren daar in een hoekje gaat zitten… vind ik dan weer niet zo leuk.
Thuis is hij daar wel anders in, is als je iets doet stout en ‘zegt’ hij ook wel wat van.
Nu vraag ik me af, hoe ga ik Riley ‘leren’, dat hij van zich af mag bijten op een wenselijke manier.
Hoe bereid ik hem voor op deze overgang? (Hij speelt wel eens met kindjes op de gang, maar gaat altijd terug naar zijn vertrouwde groep).
Hier doen ze de overstap in fases.
Eerst gaan ze geloof ik een keer kijken op de groep (met leidster vd babygroep), rondleiding zeg maar. Daarna gaan ze een paar keer met de leidster steeds langer spelen, de leidster van de huidige groep blijft erbij. Vervolgens worden ze gebracht door de leidster en die gaat weer weg en daarna volgt het moment dat mama ze direct naar de peutergroep brengt.
Ik weet niks van ‘leren van zich af te bijten’, maar ik denk dat elk kind zijn plekje weer moet vinden. Van de oudste opeens de jongste zijn is een verandering van positie en daar moet ie gewoon in groeien. En hoe meer hij zich op zijn gemak voelt hoe beter dat vast gaat.
Niet te druk maken hoor… komt allemaal vanzelf…
een dat duwtje… ja dat gebeurt strakjes ook wel een keer…
vanzich af bijten is hij nog een beetje te jong voor voor,
soms heb je echt ettertjes in een groep zitten… 
geef het tijd, ik weet het als mama ben je dan niet gerust gesteld, maar ik zou er zeker geen eitjes als het ware gezegd onder leggen…
neem gewoon vaak even de tijd om met de leidsters te praten,
en vraag gewoon een gesprekje aan…
:hug:
Ja weet je, ze zijn niet zo duidelijk.
Ik vroeg dus net op de baby groep wanneer hij overgaat. (over 2,5w is hij al jarig)
Daar zeiden ze ‘dat duurt nog wel 2 maanden ofzo’… omdat het druk is dus op de peutergroep. Ik heb zoiets, ja… 2 maanden opzich ‘goed’, maar ik wil wel duidelijkheid zodat hij in hoeverre dit zal kunnen, voorbereid kan zijn.
maar ik bel dan de gewone instantie, daar zeggen ze… nou 2 maanden is niet het geval, want 16 maart gaat hij al over!!
:think:
Afbijten, denk ook wel dat het vanzelf gaat… maar ja… mama zijn he… je kent het wel.
Gewone instantie heeft meteen kdv zelf gebeld.
Verteld dat Riley toch echt deze weken moet gaan wennen omdat ze echt verwachten van hun dat hij gewoon 16 maart over kan.
Zonder dat hij er ‘last’ van heeft.
En ja hoor, hij heeft vandaag anderhalf uur gespeeld (eerste half uur met zijn mentor), bij de peuters! Hij deed het erg goed! :dance:
Wel meteen gevraagd om een gesprek, we krijgen een begeleidend gesprek met de peuterleidsters, ook om onze ‘zorgen’ te vertellen over het afbijten van zich zelf. babygroep zal dit dus ook nu melden bij de peuters, daar nu al op te letten.
De meeste kindjes zijn op een gegeven moment echt wel toe aan de peutergroep. En er zijn best veel kindjes die moeite hebben met van zich afbijten, zeker tov oudere kinderen. Is soms ook een kwestie van wennen. En ik denk dat veel peuterleidsters daar bij nieuwe kinderen extra alert op zijn (dat zou in ieder geval wel moeten).
Fijn dat hij al even geweest is, hopelijk de komende weken nog een paar keer. En dan nog een gesprek. En dan zou ik het verder gewoon aankijken. 
Ik heb geen idee of je hem verder echt voor kan bereiden…ja, het vertellen, maar verder?
Het is meer voor mijn gemoedsrust qua voorbereiden.
Hij krijgt zoveel te verwerken in maart. (Hij word 2 jaar, Hij krijgt een zusje, gaat over naar een nieuwe groep)