Hallo allemaal,
Onze dochter van bijna 5 heeft de afgelopen avonden erg veel moeite met gaan slapen, ze zegt dat ze opa van de sterren mist, opa is overleden toen Roos bijna 1 jaar was dus ze heeft opa eigenlijk niet echt gekent.
Ze is echt intens verdrietig en wij zijn eigenlijk een beetje ten einde raad…
We hebben haar verteld dat opa het goed heeft nu, geen pijn heeft en vanaf de sterretjes toekijkt.
Manlief is nu nog met Roos naar de begraafplaats, dat wil ze graag.
Iemand tips om hier mee om te gaan?
Alvast bedankt!
Hoi,
Goh ik ben zomaar nieuwsgierig of er in jullie gezin (of bij oma) nog veel over 'm gepraat wordt dan? Dat het zo levendig is bij d’r?
De opa en oma van de kids (mijn vader en schoonmoeder) zijn ook vroeg overleden en ik heb me altijd getroost met de gedachte dat ze hen zich toch niet herinneren en er dus ook geen verdriet van zullen hebben.
We gaan ook wel eens naar de begraafplaats, er staan foto’s en ze worden wel eens genoemd, maar joh het maakt me een beetje ongerust dat ze er toch verdriet van kunnen gaan krijgen?
Of hoort dat bij de leeftijd van 5, dat ze ook met ‘dood’ bezig gaan zijn enzo? Mijn ervaring loopt nog maar tot kindjes van 3 :oops:.
Helaas geen tips dus, maar ik lees wel mee!
@Marcella1975 wrote:
Of hoort dat bij de leeftijd van 5, dat ze ook met ‘dood’ bezig gaan zijn enzo?
mijn zoon, zelfde leeftijd als roos uit de OP, is de laatste tijd ook ontzettend geintrigeerd door de dood. Bij hem uit zich dat vooral door heel veel vragen en voorstellingen over wat er zal gebeuren als Ãk dood ga. Dat is al weken echt bijna dagelijks onderwerp van gesprek.
Kan me in geval van roos dan ook bijna niet voorstellen dat het bij haar echt om verdriet om haar opa gaat (die ze ten slotte niet gekend heeft) maar dat hÃj voor haar een soort van symbool staat voor een thema dat bij haar leeftijd gewoon heel interessant is.
(tenzij het idd zo is dat er idd nog heel veel over hem gesproken wordt, en er om haar heen nog veel verdriet is om de dood van haar opa, dan kan het natuurlijk dat ze dat oppikt).
Misschien eens in de bieb wat boekjes halen over de dood (daar zijn er veeeeel van) en het benaderen als een onderwerp dat ze blijkbaar interessant vindt? erover praten, haar kans geven dat verdriet te uiten, maar daar niet te veel in mee te gaan? zoiets…
We praten eigenlijk heel weinig over opa, komt wel eens ter sprake als we bij mijn schoonmoeder zijn maar daar krijgt zij niks of weinig van mee.
Ik vroeg haar vanavond of er op school toevallig gevraagd was wie er nog opa’s en oma’s heeft en toen zei ze ja maar dat alleen zij maar 1 opa had en de rest allemaal 2 opa’s en oma’s, nu weet ik dat haar vriendinnetje ook iig 1 oma heeft die overleden is dus dat verhaal klopt niet, ik ga nog wel ff uitvinden of ze het daar op school nu wel of niet over gehad heeft.
Hmmm Fiep zou het dan gewoon de leeftijd zijn?