Hoi hoi,
Ik was vandaag met allebei mijn zoontjes voor een dubbele afspraak op het CB. Thies voor zijn gewone afspraak…wegen,meten,enz. En Thom alleen voor de ogentest omdat hij dit de vorige keer echt niet wilde doen.
Nu wist ik vantevoren dat hij het nu wederom weer niet zou willen. Nadat de wijkverpleegkundige klaar was met Thies, richtte ze zich tot Thom en vroeg of hij op de stoel wilde gaan zitten. Dat wilde hij nog wel. Maar de bril met een afgeplakte kant wilde hij absoluut niet op! Toen deed ik een hand voor zijn oog en wilde hij slechts 2 plaatjes benoemen en hield er toen mee op. Ik meldde de wijkverpleegkundige dat hij best wel aan het puberen is. Thom was inmiddels aan het huilen en toen pakte ze Thom op en zei; moet je huilen Thom? Ga dan maar tegen de muur staan,want ik moet even met mama praten! Vervolgens zette ze hem daadwerkelijk tegen de muur, pakte een stoel en ging met de rug naar hem toe tegen me praten…over zijn puberen notabene! Ik wist me geen raad…Thies die op de grond aan het spelen was en die ik niet kon zien en Thom zag ik ook niet want zij zat ervoor. Op zich had ze me wel goede dingen te vertellen over de peuterpuberteit…maar dit was absoluut niet het moment om het erover te hebben,bovendien was ik zo overdonderd dat zij mijn zoon tegen de muur had gezet! Thuis gekomen drong het allemaal tot me door en heb ik stiekem een potje gehuild. Inderdaad weet je je zo nu en dan geen raad met een peuterpuber, maar wie is zij om zomaar mijn zoon te straffen?
Wat vinden jullie hiervan? Ik wil er wel even bij zeggen dat ik verder heel erg tevreden ben over het CB hier.
Groetjes,Monique.
wat een raar… wijf! sorry hoor…
ik snap heel goed dat je overdonderd bent!
en dan zit je thuis van: had ik maar…
maarja, daar is het nu al te laat voor.
hoe reageerde je zoontje?
dat kan echt niet wat zij heeft gedaan
kan me voorstellen dat je er overdonderd door bent en geshcrokken, want iegenlijk had ie geen straf verdient toch?
zij had gewoon wat beter haar best moeten doen…en het voor hem leuk maken om die test te doen…
:shock:
ja hallooooooo
wie zijn kind is het?
en elke peuter heeft zo’n fase.
maar om het bij d emuur te zetten omdat het huilt,…
Wat een ouderwetse schoolmeester-methode gebruikt die bemoeial! Volgende keer bij dat mens je kinderen dus goed vasthouden.
Hier trouwens vandaag hetzelfde verhaal met mijn tweede zoon, die wilde ook na 2 dingen (die ik met moeite en zogenaamd eerst zelf fout zeggen eruit kreeg) niet meer meedoen en waarvoor ik nu terug moet komen. Het is dus heel normaal peutergedrag volgens mij.
Ik denk inderdaad dat het best normaal peutergedrag is…de een heeft het wat meer dan de ander.
Thom zei dat hij de mevrouw niet lief vond en dat hij er niet meer naar toe wilde.
Er komt ook nog bij dat Thom best wel veel te maken heeft gehad met artsen enzo…dus erg angstig is…en dat heb ik haar verteld!
Heel lief jullie reacties…heb even weer een traantje gelaten…erg he…ik voelde me achteraf zo slecht dat ik niet echt voor hem opkwam…maar was totaal overdonderd!
Te belachelijk voor woorden zeg, dit kan echt niet. Wie denkt die muts wel niet dat ze is??
Ik zou denk ik ook totaal overdonderd zijn, net zoals jij. Wat ik me trouwens afvraag: Bleef Thom nou ook bij de muur staan? Huilde hij?
Hoi Anja, Thom ging liggen bij de muur en hield snel op met huilen.
Zelfs vanmorgen heb ik er nog een paar traantjes om gelaten. Gistermiddag trouwens, toen we samen een middagdutje gingen doen en ik al bijna sliep, zei Thom ineens; mama ik hou van jou!
Mijn allerliefste peuterpuber! Hij voelde dat ik ergens mee zat.
Groetjes,Monique.
Ik kan me erg goed voorstellen dat je daar een traantje om moet laten. Wat denkt die vrouw wel! :shock:
In ieder geval zou ik naar het Cb bellen en haar aan de telefoon vragen of een afspraak maken om haar te melden dat je dit ongepast vindt en dat je overrompeld werd door haar actie. En, als ze met jou over de peuterpuberteit wilt praten, dat dat prima is maar i.i.g. niet in het bijzijn van je zoontje!
Zo ik kan er helemaal boos om worden…
wel apart ja…
ik moet zeggen dat onze CB arts ook altijd wel streng is tegen de kids als ze heel druk zijn maar ze straft ze niet. ( ze is wel aardig hoor ze is vriendelijk streng) ze geeft wel goed aan wat ze wel wil en wat niet, dus als ze met willemijn bezig is moet emma even gaan spelen en dat zegt ze ook/ dat vind ik niet erg want ja ze moet toch haar werk doen…
maar tegen de muur zetten ik weet het niet…
:shock: … eh ik ben wel zo een haaibaai wat mijn kinderen betreft dat ik dan ter plekke zou zijn opgestaan met kids en hem had gepeerd… maar echt wat idioooot. Ik zou alsnog voor je eigen gevoel de stichting bellen die de CB’s beheerd (hier is dat Icare) en een klacht indienen, dat jij als moeder de persoon bent die jouw kind straft en dat dit niet aan de cb medewerkers is. Moet toch niet gekker worden, wat is het volgende?
Ik had es een akkefietje met de cb arts hier en heb er toen ook een klacht over ingediend. Sindsdien doet ze poeslief…al zie je dat ze zich in loopt te houden :mrgreen: (ik ben echt een tijger als het om mijn kinderen gaat :oops: )
Ze had zeker te veel naar de opvoedpolitie gekeken!!
Kan goed begrijpen dat je overrompeld werd door haar optreden. Maar voor de volgende afspraak ben je nu dus goed voorbereid.
En dan kan je haar zelf tegen de muur aanzetten. 
@jamothothi wrote:
Hoi Anja, Thom ging liggen bij de muur en hield snel op met huilen.
Zelfs vanmorgen heb ik er nog een paar traantjes om gelaten. Gistermiddag trouwens, toen we samen een middagdutje gingen doen en ik al bijna sliep, zei Thom ineens; mama ik hou van jou!
Mijn allerliefste peuterpuber! Hij voelde dat ik ergens mee zat.
Groetjes,Monique.
Arm jong, echt helemaal overdonderd.
Maar wat ontzettend mooi dat ie het aanvoelde dat jij ergens mee zat. En dan dat zinnetje :inlove: :inlove: zou je spontaan weer in janken van uitbarsten.
Toen ik er later nog eens over na liep te denken kreeg ik ook de reactie die Mickey kreeg: Boos!!! En ik denk inderdaad dat ik eerst overdonderd zou zijn, maar het volgende moment Niels bij die muur had weggehaald en lekker op schoot had getrokken.
Ik denk dat jij de volgende keer dit ook niet meer zou laten gebeuren hoor.
Nee inderdaad …dit gaat me nooit meer gebeuren! Normaal vecht ik als een leeuw voor mijn kids…dat is ook de reden dat ik me nu heel beroerd voel…dat ik dat nu niet heb gedaan! Zo overrompeld was ik. En weer…2 dagen later…komen de tranen omhoog!
Groetjes,Monique.
Ik zou ook overdondert zijn,mijn man niet die zou vragen of ze wel goed bij d’r pan is en met Benito rechtsomkeer maken.
Misschien de volgende keer iemand meenemen die lekker adrem is…
Trouwens ik vind haar reactie ongepast,dat mens hoort in een gevangenis als bewaarder