We worden stapelgek van Eva en haar nieuwsgierigheid.Al vanaf haar babytijd wil ze alles voelen & ruiken. Ze is heel leergierig en dat is natuurlijk prachtig. Maar ze wil echt overal aan zitten. We worden er gek van.
We kunnen geen potten, pannen of bestek op tafel leggen of mevrouw heeft het 1 tel later allemaal in haar vingers. En vooral niet in 1 keer luisteren als ze het terug moet leggen he, dat duurt en dat duurt :?
Niks is veilig. Ik word er soms zenuwachtig van. Alles wat ik pak, van schaar tot komkommer, ze heeft het in haar handen zodra ik het ergens neerleg. En dan bedoel ik ook letterlijk 1 tel later.
Is dat bij iedere peuter zo ? Staat ons hetzelfde te wachten bij Christan of is het per kind verschillend ?
jaaaaaaaaaa hier ook zo. En steek ik iets weg in de kast en jinthe heeft het gezien, dan loopt ze er even later (als ik even niet kijk) mee rond… :roll:
Hier is het wel meer met nieuwe dingen of dingen die je er net gelegd hebt. Een pot die bijvoorbeeld een hele dag op stafel staat is niet interessant, een pot die ik er net neerzet wel.
Oooh Dietsje inderdaad, gek word ik ervan !
Zelfs al ik haar waarschuw dat ze er niet aan mag komen, doet ze het gewoon lekker toch he :evil: Ze maakt me er zo zenuwachtig mee :shifty:
hier ook zo en ik word er lettelijk gek van.
ethan wil alles presies het zelfde doen als ik en niks is dus veilig.
hij zit aan de oven, senseo, wc doortrekken, lichtknopjes, koelkast, enz enz.
ook als ik de tafel dek is daar niks veilig, op zijn manier begint hij al met het broodsmeren.
alles staat hier hoog en helemaal achter op het aanrecht, hij weet alles te vinden.
hier ook word er gek van
ze heeft ook de stoof gevonden in de keuken :wall: kwam ze van de week met een mandarijn aangelopen neemt gewoon een hap terwijl de schil er nog aanzit :wall:
ach soms kan ik er wel om lachen maar veelal word ik er behoorlijk gefrustreerd van dat ze echt alles pakt :roll:
ze heeft ook de stoof gevonden in de keuken kwam ze van de week met een mandarijn aangelopen neemt gewoon een hap terwijl de schil er nog aanzit
ook heel herkenbaar en dan nog zeggen hmmm en dan zo`n zuur gezicht erbij trekken :lol:
ja idd :lol: :lol: ze deed ook alsof ze hem lekker vond maar ondertussen gaf ze hem wel af zodat ik de schil eraf kon halen voor haar :lol: :lol:
Whahaha :lol:
Ik denk Karin dat dat bij ieder kind verschillend is, Maartje en Max en Julian hoeft ik niets van tafel te halen daar bleven/blijft ze/hij van af.
Maar als Julian in zijn hoofd krijgt dat hij een koekje wil dan komt hij met een koekje terug (gewoon kelderdeur open en een koekje pakken van de plank) tot chips toe. Maar ik laat het hem altijd terugbrengen want anders blijft meneer eten.
Voor de rest blijft hij redelijk van dingen af.
Daphne deed dit niet, maar Myrna net zo erg als Eva, maar ik ben op zich erg relax, gevaarlijke dingen als ik ze niet gebruikte legde ik weg op een plek waar ze niet bij kon…en zo met alles waar ik niet wilde dat zij ze pakte…
we hebben het laten gaan, zij had die behoefte alles op die manier te ontdekken, na een tijdje wordt een stukken minder, dan is het niet nieuw meer…
succes!
Het kan dus verschillend zijn per kind, er is nog hoop 
Wij leggen ook zoveel mogelijk dingen aan de kant en van sommige voorwerpen weet Eva wel dat ze er niet aan mag komen, zoals de houtkachel, de mand van de hond, de printer enz.
Wat mij vooral nerveus maakt is dat ik niks maar dan ook niks kan doen of pakken en Eva het meteen in haar handen heeft.
Ben ik cadeautjes aan het inpakken, zeult zij alweer met de schaar of plakband. Ik kan geen enkele klus afmaken zonder dat Eva iets in haar vingers heeft gehad en zichzelf of iets anders beschadigd of ondergemorst/gekleurd heeft :roll:
Ik moet wel eens kaarten schrijven, ramen wassen, brood smeren, billen verschonen, cadeautjes inpakken, boodschappen uitladen…haha nouja, de dagelijkse dingen 
En het irriteert me soms dat ik altijd op m’n hoede moet zijn voor haar. Ik laat haar al veel helpen, dus dat is het punt niet, ze is gewoon heel erg nieuwsgierig. Een goede eigenschap maar soms niet handig…
Voor mijn gevoel loop ik de hele dag dingen uit haar en Christans handen te grissen en uitleg geven “Daar mag je niet aankomen”“Dat is van mama”“Dat is niet van Eva”“Dat is gevaarlijk”…En Zo Voort…
Klaagmodus uit 8)
Hmm… Leonie doet dit ook, maar ik was me er niet van bewust dat andere kindjes dit NIET deden :shifty: Wij hebben dus inderdaad de woonkamer zo ingericht dat ze bijna overal aan mag komen. Dat mandarijntje wat ze te pakken krijgt, daar mag ze ook best een hap uit nemen. Tijdschriften die we niet opgeborgen hebben… tsja, eigen schuld :silenced: Scharen enzo bergen we zó goed op dat Leonie er niet bij kan, en als ze gebruikt moeten worden, dan altijd staand, anders komt mevrouwtje aan de tafel hangen. Ik heb er nog niet over nagedacht hoe dit zal worden als er ooit een tweede bij komt :mrgreen:
@Karin2 wrote:
Oooh Dietsje inderdaad, gek word ik ervan !
Zelfs al ik haar waarschuw dat ze er niet aan mag komen, doet ze het gewoon lekker toch he :evil: Ze maakt me er zo zenuwachtig mee :shifty:
Hier nog zo’n ene die overal aanzit!
En ik krijg het op mn heupen als ik ergens op visite moet met hem, ik zit nooit op mn gemak en ben blij dat we weer naar huis kunnen.
Erg he? :oops:
ow karin wat een herkenbare frustratie! :hug:
ik heb dit ook met ethan heel erg en al maanden lang.
ik let ook erg goed op waar ik het neerzet maar soms zijn ze zo snel en vooral sneaky dat je gewoon te laat bent met reageren.
als je overal om moet denken waar je het neer moet zetten wil je het ook nog wel eens vergeten omdat je al overal op moet letten en we hebben helaas geen ogen in de rug :mrgreen: .
ik heb maanden lang niet gewoon kunnen huishouden omdat meneer mij op zijn manier mee hielp en dus alleen maar erger maakte.
als ik de was vouwt, vouwt hij het weer uit, zijn manier van helpen.
het is makkelijk om te zeggen dat mag niet enzo, maar ik denk dat ethan denkt ja maar jij zit er toch ook aan waarom zou ik dat dan niet mogen :roll: .
@Rooike wrote:
@Karin2 wrote:Oooh Dietsje inderdaad, gek word ik ervan !
Zelfs al ik haar waarschuw dat ze er niet aan mag komen, doet ze het gewoon lekker toch he :evil: Ze maakt me er zo zenuwachtig mee :shifty:
Hier nog zo’n ene die overal aanzit!
En ik krijg het op mn heupen als ik ergens op visite moet met hem, ik zit nooit op mn gemak en ben blij dat we weer naar huis kunnen.
Erg he? :oops:
ow ook zo herkenbaar.
laatste tijd gaat het wel.
maar meestal werd ik zelfs zo gek dat ik niet eens prettig zat bij mijn eigen moeder omdat ik gewoon gek werd van ethan die overal aanzat.
en als hij zo onrustig is blijft hij maar door en door gaan!
lange tijd ben ik zelfs niet op visite geweest omdat ik het gewoon niet aankon om hem maar continu in de gaten te houden, normaal praten lukte niet dus bleef ik maar thuis werd ik ook wel gek maar toch anders :mrgreen:
Oooh jaaaaa ! Op visite gaan :wall: Heel gezellig hoor :? ALtijd als ik weer in de auto zit op weg naar huis voel ik me rot. Ik heb het gevoel dat ik de hele tijd heb lopen zeuren en trekken aan Eva en ook Christan die nu op zijn beurt bij iedereen door de kamer alles omver trekt :?
Dan denk ik, kom op Eva, je bent nu zo’n grote meid, kun je niet 1 keer ergens NIET aankomen ?
Als ik ergens op bezoek ben geweest dan heb ik altijd het gevoel dat ik ongezellig ben geweest. Altijd maar roepen tegen Eva, Christan overal weg trekken, ik zit nooi trustig op m’n kont.
Het is ook logisch met 2 van die jonge ondernemende spruiten en de meeste mensen hebben er heus begrip voor maar ik kom tegenwoordig niet zo vaak ergens meer hoor. Puur uit zelfbescherming
pff dat lijkt me inderdaad vermoeiend!
ik zie nu al een groot verschil tussen Teun en Stijn in die zin. Teun kwam als baby en nu nog NOOIT ergens aan, behalve aan het speelgoed dat voor hem bedoeld was. Ik heb het ook nooit uit hoeven leggen.
Gitaren staan hier in de woonkamer, hij kijkt er naar maar zit er niet aan.
Stijn begint nu net te tijgeren en schuiven en zit nu dus al overal aan. Trekt boeken uit de kast, trekt aan de gordijnen, verfrommelt een tijdschrift dat ergens ligt enz. enz.
Dus als ik je verhaal lees denk ik…oh oh… :mrgreen:
Hier ook van die verschillende kinderen. Nerine zat en zit ook nooit ergens aan wat niet voor haar bedoelt is. En als ze het wel deed was 1x waarschuwen genoeg. :thumbup:
En nu hebben we nog 2 van die pubers in de dop rondlopen…oh wat een verschrikking af en toe zeg. Ze zitten overal op en aan, niks is veilig. Jokkum wil nog wel redelijk luisteren, maar kan wel ontzettend boos worden. Staat daar zon klein blond opdondertje wild te maaien met zijn armen en in het niets te schoppen. :eh:
Julin is een ander verhaal…echte meid. Als ze op haar donder krijgt gaat de sirene aan en dat gaat zo hoog dat je oren gaan fluiten hoor. :wall:
Gelukkig helpt tot 3 tellen de laatste tijd wel redelijk…hopen dat dat zo blijft.