Hoi
Ik heb autisme Asperger .
Ik ben 36 jaar en zwanger van m’n eerste kindje en de laatste.
Ja laatste ik kan me concentreren op een twee word moeilijk ,
Dan zou ik er een te kort doen .
Goed over na gedacht .
Hoe is het met jullie ervaringen als ouder die het zelf heeft of een kind heeft met autisme .
Wij zijn erg blij dat wij een dochter krijgen .
Mijn ex man heeft ook een vorm van autisme,
en mijn oudste van 12 heeft PDD-NOS…
Mijn ex-man woont nu samen, en nog 2 lieve bonus-dochters erbij.
Zolang er structuur in huis is gaat het super goed…
Maar hij moet die regels wel echt vasthouden…
Klein voorbeeldje wat er laast misging…
Ik moest vanuit amsterdam komen met de trein,
(om mijn oudste op te halen bij zijn vader)
hele planning doorgemaild, hoelaat ik dan in vucht was, en daarna weer de trein naar eindhoven nam…
Volgens de reisgegeven zou ik er om 14.30 uur zijn, en hij zou dan mijn oudste naar het station brengen.
Maar ik was 0.45 min eerder, omdat ik (waarschijnlijk niet goed gegeken had, en ik geen wachttijden had)
Ik had eerst een app, verzonden, ruim 1 uur van te voren.
Hij had die niet gelezen.
Dus ik belde doodleuk jaaaaa we zijn er !
Paniek dus…
Ik hoorde hem helemaal flippen
:shock:
Paniek dus, want hij moest nog volgens zijn regeltjes, eten want elke zondag eten ze een gebakken ei…
Tja en dat ging dus even niet door…
Maar verders voor hem gaat het heel goed, zeker met 3 pubers in huis…
:thumbup:
Gab@ heel herkenbaar verhaal.
Ik heb het iets minder erg .
Ik raak van slag al bv. ,iemand met mij af spreekt en dan de dag zelf op belt ik kom niet .
Dan weet ik in m’n hoofd even geen raad met de dag .
Na 15 min gaat het wel weer .
Ik heb niet zo erg die regeltjes .
Bij mij is het denken en voor uit denken .
Ik wil altijd wel een planning op papier .
Maar als zo als jij er tussen komt 45 min eerder dan van binnen is het even stress,maar heb al geleerd dat niet aan de persoon zelf te laten merken.
Het gaat heel goed tussen mij en mijn partner .
Hij houd ook van duidelijk heid. .
Dat is wel lekker .
Ik krijg nu begeleiding thuis. En dan leren ze mij hier mee om te gaan als de baby er is .
Dan kan je niet alles plannen bv. vieze luier plan je niet ,
Het gebeurt gewoon .
En dat begin ik aardig te beseffen . 
En gaat het goed tussen jouw en je zoon?
Ik merk dat duidelijkheid het beste is (voor mijn dochter).
Wat er gaat gebeuren, waarom iets gebeurd, en als het veranderd word staat ze in paniek te wapperen met haar handjes. En te huilen.
Ze heeft veel regelmaat en ritme nodig, niets dat daar aan mag veranderen of wat dan ook, verander ik het wel, is daar de stress en paniek. Dan klopt het niet in het hoofdje, dus ik houd heel erg rekening met haar, mijn zoontje heeft nergens last van dat betreft maar voor hem houd ik ook gewoon regelmaat en ritme net als zijn zusje, zodat alles duidelijk is voor hun.
Ik als ouder heb een paniek.stoornis, dat levert dus ‘’ Paniek ‘’ op als mijn dag niet zo precies gaat als het voor ogen had.
Bijvoorbeeld inderdaad als iemand langs zou komen of ik daar heen en dezelfde dag ineens afbelt of eerder aan de deur staat dan gepland. (nu is 5m. geen probleem maar een half uur daar in tegen ben ik toch :shock: )
Merk dat een planning voor een dag belangrijk is, belangrijke punten als boodschappen doen, huishouden staan centraal in mijn planning, in mijn hoofd heb ik zelf neergezet ‘’ Dit moet ik vandaag doen in huis. ‘’
Dat doe ik dan , doe ik meer is het niet erg, maar minder lukt niet dan is het chaos in mijn hoofd.
Eerder had ik medicatie om deze paniekaanvallen een beetje te kunnen controleren, deze slik ik niet meer ivm zwangerschap, nu na ruim 2maanden afgekickt te zijn merk ik niet zoveel meer van de werking, maar in het begin had ik het heel moeilijk met het niet slikken en daarmee geen controle te hebben over mijn geest en lichaam.
Ik maak ook duidelijke afspraken met mijn omgeving, tijd, plaats, datum.
Ik zorg dat ik alles klaar heb staan wat evt. mee zou moeten en dat ik in mijn hoofd thuis goed achter kan laten, of verwelkomen. Wel heb ik bijv. met verjaardagen die ‘’ groots ‘’ zijn, bijv. mijn moeders verjaardag toen ze 50 werd, dat er enigsinds paniek komt, om niks, maar gewoon zenuwen en alles er bij, dan neem ik even afstand, ademhaling en misschien muziek zodat ik mijzelf ben.
Ik heb voor mijn kinderen, ook een planning per dag, voor hun duidelijk voor mij ook. Voor hun is ritme en regelmaat dat betreft belangrijk dan.
Rust in mijn hoofd, regelmaat voor hen en mij, en het gaat prima.
Ik ben echt van de 3’r’s en daar handel ik naar .
Het is géén autisme, dus niet helemaal vergelijkbaar maar het zijn wel dingen waar ik rekening mee houd in mijn leven.
Ja ik weet nu ook dat ik het beter niet meer kan doen…
Tussen mij en mijn oudste botst het soms wel eens, maar dit komt ook omdat ik altijd met 2 opvoedingen/regeltjes/ en handvaten moet werken.
Ik heb gelukkig nu goede ambulante hulp thuis, vanuit het GGzE…
Ben nl alleenstaand, en 2 bijzondere kindjes, jongste heeft een voorlopige diagnose van ADHD, en dat botst dus ook weer met de oudste…
het is vaak aanpassen, en een goede weg vinden qua opvoeding…
maar het gaat nu heel goed…
Maar idd. mijn leven voor de oudste bestaat echt uit structuur, en veel regeltjes…
Ik probeer mee te gaan met de regels ook van mijn ex-man. zodat we in beide huizen het zelfde ritme hebben…
Sweetlove@lijkt wel veel op autisme .
Ik had ook medicatie voor mijn zwangerschap en al 20 jaar .
We hadden al eerder 6 keer proberen te stoppen .
Ik had slaap pillen en rust pillen zo nodig en 2 vaste voor angst en paniek .
Had ook plein vrees .
Maar we wouden al eens kijken wat ik ben zonder pillen .
Maar nu werd ik zwanger ( zeker gewenst) ik was 4 weken en kon in een keer alles stoppen wat me nooit lukte lukte nu wel .
Ik kreeg zo veel energie om te stoppen wegens zwangerschap .
Maar het was ook zwaar mijn lichaam moest meer werken in het eerste trimester . Maar ik zelf veranderde positief .
Ik werd beetje depri van die pillen .
Maar nu erg vrolijk geen vrees meer .
Ben zo blij dat ik van de medicijnen af ben .
Ik merk het aan alles en in begin viel ik ook af .
Dus hopen dat ook na m’n zwangerschap zonder kan ,
Ga er wel voor .
Jou verhaal is heel herkenbaar ondanks het bij mij ADHD en Autisme is.
GAB@ wat fijn dat je begeleiding krijgt en wat goed doe je het !
Ik krijg ook begeleiding thuis en voel er oké .