Hoi,
Ik heb even gezocht naar t zelfde onderwerp maar kon zo gauw geen topic vinden, dus ik maak even een nieuwe aan. Ik ben 42 en momenteel 7 weken zwanger van mijn 3e kind. De oudste is bijna 15 en de jongste is nu 9 maanden. Jongste is geboren met behulp van iui omdat het zaad van mijn vriend 97% antistoffen bezat en ik daarmee nihil kans had om zwanger te worden, de 1e poging iui was raak.
Na haar geboorte ben ik slordig geweest, ik wilde de mirena weer laten plaatsen maar ik schoof het voor me uit (hij was wel al in huis) Ik dacht: met 97% antistoffen word ik toch niet zwanger, zeker niet gezien wij voor die iui anderhalf jaar zelf aan het ‘proberen’ zijn geweest…
En nu toch…Ik moet er even aan wennen…Het hoofdstuk kinderen krijgen had ik al afgesloten, vond mezelf ook te oud inmiddels. Nu word ik erdoor overvallen en ja, natuurlijk heb ik het er zelf naar gemaakt en op aan laten komen…
Voor mijn kleinste vind ik het wel heel erg leuk, als alles goed gaat krijgt zij er toch nog een broertje of zusje bij. Maar ik ontkom er niet aan om ook eens te piekeren over de toekomst; wat als ik ziek wordt en overlijdt? Doem denken is dat maar toch…
Nog meer ‘oudere’ moeders hier?
Hoi hoi,
Hier ook een oudere moeder, was 41 dat Jeroen kwam. Hij is nu bijna 2 jaar. Ben inmiddels 43 jaar, helaas komt er geen 2e kind. Jeroen is via 3e IVF-poging gekomen.
Grappig, ik woon niet zo gek ver van Zaandam vandaan!
Groetjes,
Monique
Ik was 31 toen de eerste en 40 toen de zesde geboren werd. Ik vind voel me overigens geen oudere moeder. maar in vergelijking met iemand van 20 ben ik dat natuurlijk wel. Maar zoveel maakt je leeftijd toch niet uit in vergelijking van de bewust gekozen vorige zwangerschap. Waarschijnlijk moet je even aan het idee wennen omdat het je min of meer overkomen is. Maar je bent echt niet van de een op de andere dag te oud.
Ziek worden een overlijden kan op elke leeftijd gebeuren. Natuurlijk zullen statisch gezien kinderen van 40 plus moeders hun ouders op jongere leeftijd verliezen dan kinderen van jonge moeders.
Maar de gemiddelde leeftijd neemt nog steeds toe. Afscheid moeten nemen is nooit leuk. Niet op je 30ste, maar op je 40ste of 50ste is het niet minder erg.
Baukje, je haalt me de woorden uit de mond!
Ben zelf geen ‘oude’ moeder (wat is dat eigenlijk? In mijn beleving pas als je 60 bent hoor!) maar dacht wel meteen, tja, ziek worden en overlijden kunnen we helaas allemaal. Het verschil tussen 32 en 40 is dan niet zo groot hoor! Bij mij op de pufclub was ik (32) één van de jongste en ik vond de rest ook echt niet oud ofzo.
Kan me voorstellen dat je je op een andere fase in je leven aan het richten was, maar het is natuurlijk ook wel leuk voor je jongste! Een kleintje erbij!
gr
muts
Ik ben geen oudere moeder, maar mijn moeder was dat wel. Ze was 40 toen ze zwanger raakte en 41 toen ik werd geboren. Vanuit het oogpunt van een kind: ik heb er geen moment last van gehad dat mn moeder ouder was dan de moeders van leeftijdsgenootjes, op geen enkele manier nadelen ondervonden. Ik had een geweldige moeder en meer telde niet voor mij. En inderdaad: ziek worden en overlijden kan altijd gebeuren. Dat ga je niet uit de weg door wél een jonge moeder te zijn. Ik hoop dat je het doemdenken van je af kan zetten en lekker gaat genieten van jullie nieuwste wondertje :).
Jullie hebben gelijk hoor, tuurlijk kan je op iedere leeftijd ziek worden. Mijn moeder was 42 toen ze overleed aan kanker, dus ja, dan denk je daar misschien iets anders over na. Grappig Monique, ik was 41 toen Amy werd geboren, vanuit een iui poging zoals ik al schreef. En nu dus zwanger van een broertje of zusje, spontaan. Ik heb vlak na Amy’s geboorte weleend met de gedachte gespeeld om nog een iui poging te doen voor nog een baby, maar ik dacht ook dat ze het in t ziekenhuis niet meer deden op mijn leeftijd, waar ik me trouwens wel iets bij kan voorstellen, dus dat idee heb ik maar laten varen. Hoezo bij jullie niet nog 1? Ook vanwege je leeftijd en de ivf? Tot welke leeftijd mag je?
Of ik zwanger blijf weet ik niet, ik heb al 2 behoorlijke bloedingen gehad en was er eigenlijk na de 1e al van overtuigd dat het mis was gegaan, maar afgelopen maandag na de 2e bloeding heb ik de vk gebeld en kon ik voor een echo naar t ziekenhuis. Tot mijn grote verbazing was daar dus een intacte zwangerschap te zien met een kloppend hartje. Vrijdag moet ik nogmaals voor een echo, de gyn wil zeker weten dat t goed zit omdat wij maandag voor 2 weken naar Kreta gaan.
We zien het wel, ik laat het vrijdag wel weten…
Hoi hoi,
Ooohhh, maar ik voel mij ook helemaal geen oude mama! Het is alleen het feitelijke cijfertje :think: :roll: .
Nee hoor, ik voelde mij juist erg zeker, heb zelfs de kraamhulp op haar “donder” gegeven hihihihi
Waarom dan geen broertje/zusje voor Jeroen. Dit omdat ik toch mijzelf nu toch te oud vind om weer die helemaal medische mallemolen moet door gaan en dan ben ik al 44/45 jaar als er een brusje komt.
Dit vind ik toch wel ff te ver gaan, ook uit het oogpunt van de kleine straks. Ik probeer Jeroen wel zo sociaal mogelijk op te voeden, d.w.z. veel met andere mensen/kinderen omgaan, bewust gastouder gekozen omdat daar toch een “gezin” situatie nabootst, hij gaat straks naar peuterspeelzaal. Nu ga ik regelmatig naar de spelotheek om daar te spelen. Gelukkig is hij een heel sociaal jochie! Hij vindt het echt geweldig, ook als hij op visite gaat!
Ik ga duimen voor je en hopelijk blijft het brusje zitten!
Ben heel benieuwd, ga je naar de Heel???
Liefs,
Moon
Zelf ben ik 29 jaar, maar wat is oud ?
Zelfs iemand van 40 jaar die net moeder wordt kan zich 25 voelen of weet ik veel …
Het gaat er gewoon om, hoe gedraag je je, wat doe je graag, zou je veel dingen ondernemen met je kinderen ? Je kunt je zo oud voelen als je wilt of zo jong !
In elke geval gefeliciteerd… !
Maar vind het niet slecht dat je nadenkt hoe het straks moet en zo …
(als je eens wist hoeveel mensen dat soms niet doen).
Ik kan je daarbij niet echt helpen, maar het is niet slecht voorjezelf op een rijtje te zetten wat het beste is, maar vergeet niet, zelfs ik met 29 jaar vind dat ook een hele moeilijker onderwerp. Want ik kan net zo goed een ongeluk krijgen of wat dan ook, dat is ook niet voor te spellen !
@spooky wrote:
Ben heel benieuwd, ga je naar de Heel???
Haha! Dat "mogen" we niet meer zeggen he, we moeten trots zijn op ons Zaans Medisch Centrum :roll: :lol:
@Affie wrote:
@spooky wrote:
Ben heel benieuwd, ga je naar de Heel???
Haha! Dat "mogen" we niet meer zeggen he, we moeten trots zijn op ons Zaans Medisch Centrum :roll: :lol:
O jaaaaaaaaaa hihihihi wij moeten deftig zijn met dure woorden:
Het Zaans Medisch Centrum (lijkt wel op die serie Medisch CEntrum West)
Nogmaals succes!
Liefs,
Moon
Yep, ik ga naar de heel, oftewel het zmc… Mijn vader woont hier niet, maar die zei laatst tegen mij: hier hebben ze de beste gyneacologie afdeling van nederland (1 van de besten) Ik wist al dat ze goed zijn, maar wel leuk als iemand anders dat ook zegt.
Alleen erg jammer dat de allerbeste gyneacoloog vorig jaar is weggegaan, dat was echt een super mens, maar die kennen jullie dan ook wel, hahaha.
Nou, ik moet er straks heen, tot vanavond, haha.
Hier nog een ‘‘oude’’ moeder… ik was 42 toen Britt ter wereld kwam. Ik zeg altijd maar je bent zo oud als je jezelf voelt.
Toch zijn er wel eens momenten dat mensen zeggen: zo gezellig met je oma aan het lopen?? In het begin stoorde ik me daar nog wel eens aan, maar tegenwoordig krijgen ze meteen te horen dat ze heerlijk met haar eigen moeder op stap is.
En voor de rest wat betreft ziekte e.d. die kun je ook op jonge leeftijd krijgen dus probeer het uit je hoofd te zetten.
Succes voor vanmiddag en hoop positieve berichten te lezen vanavond. !
Annamarie
Nou, ik ken de afdeling gyn in zaandam niet hoor!
Wel het zmc zelf, moest daar altijd heen voor de oogarts die ik nog een klein meissie was 
.
Zelf is Jeroen geboren in het Waterland Ziekenhuis, wij wonen nu in Purmerend! Verder ben ik geboren en getogen in Wormerveer, vandaar dat ik zmc ken
Succes! Ben heel benieuwd en ik ben aan het :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Liefs,
Moon
Hoihoi,
Nou, alles zit er nog in hoor. Hartje klopt duidelijk. 7 wk en 2 dgen was t gisteren. Over 2 weken, als ik weer terug ben van vakantie (wij vertrekken as maandag naar kreta voor 2 weken) mag ik weer een echo laten maken en 3 weken later de volgende en die is dan meteen met bloedtest en nekplooimeting…
Monique en Annamarie, hebben jullie nog iets van een vlokkentest of vruchtwaterpunctie laten doen? Ik de vorige zwangerschap niet, uit de triple test kwam toen een uitslag van 1-bijna 600 en dat was minder hoog dan t risico op een miskraam na een punctie. Maar ik zit eraan te denken om het nu zeker wel te laten doen. Ik probeer morgen nog heel even op t forum te komen, maar ik hoop jullie over 2 weken echt weer te ‘spreken’ !
groetjes karin
Hoi Karin,
Nog op de valreep voor jou; wij hebben helemaal geen testen laten uitvoeren. Hoofdreden: wij zijn te lang bezig geweest om zwanger te raken, zo’n vlokkentest of vruchtwaterpunctie is niet zonder risico, wij wilden het risico gewoon niet lopen dat er toch iets mis gaat met de punctie. Nekplooimeting hebben wij ook niet laten doen, omdat dat gewoon een kans-berekening is.
Voor ons zelf hadden wij besloten: wie zijn wij om een kindje met een syndroom van down niet welkom laten heten op deze wereld.
Wanneer een baby zo ernstig ziek is dat buiten de baarmoeder niet levensvatbaar is, hadden wij het kindje niet laten behandelen.
Op een medische 20-weeksecho kunnen zij globaal zien of een kindje gezond is of niet.
Gelukkig is Jeroen een volkomen gezond ventje met alles erop en eraan.
Ik wens je verder een heeeeeeele fijne vakantie en tot over 2 weken!
Liefs,
Moon
Ik heb een na de nekplooimeting/bloedtest een vruchtwaterpunctie laten doen. De uitslag van de nekplooi was 1:24, dus dat was best schrikken. maar gelukkig bleek alles goed te zijn en geniet ik nog steeds van ons wondertje.
Prettige vakantie !!
Annamarie
GEFELICITEERD!!!
Ik heb na 4 kids vlot op elkaar toen ik begin 20 was, op mn 39ste met mn nieuwe partner ook nog een kindje gekregen.
Ik vind de risico’s voor zowel moeder als kind te snel oplopen na je 40ste om nog bewust voor een kindje te kiezen
(had het wel leuk gevonden, Sem groeit toch een beetje als enig kind op straks),
maar mocht er spontaan een zwangerschap ontstaan (kan niet lang meer,want man is sinds kort gesteliliseerd) dan zou ik er ook gewoon voor gaan!!!
Geniet van dit fantastische kadootje meis!!!
Hoi, wij zijn weer terug. Het was errug heet op Kreta, ppfffff. Eigenlijk kan je niet veel meer doen dan in je appartement zitten, op het balkon en een beetje lui bij het zwembad hangen, maar goed, we hebben dus 2 weken geluierd en nu heb ik vandaag alweer gewerkt.
Gisteren weer een echo gehad, alles in orde, zag er goed uit, armpjes en beentjes groeien al en t gaat ook al bewegen. Ben nu 10 weken.
Hoe gaat het met jullie?
Ook al weer terug van je luiervakantie! Wat vliegt de tijd eigenlijk!
Jammer dat het zo heet voor jullie was, kan je niet veel doen dan lekker zwemmen.
Gaaf dat de echo goed was! Mooi om te zien hé, weer zo’n wondertje!
Hier gaat alles lekker, Jeroen wordt over ruim een maand alweer 2! Het gaat zoooo hard.
Liefs,
Moon
Hier ook een oudere taart - ben van het weekend 40 geworden en heb mijn familie kunnen vertellen dat mijn zoontje als het goed is in april een brusje krijgt.
Bij lasse hebben wij geen onderzoeken laten doen en bij screeningsecho leek alles goed. Bij deze ga ik ook geen testen laten doen enzo.
Ik denk dat ik nu een betere moeder ben dan als ik persoonlijk 20 geweest zou zijn. Het enige wat me soms opbreekt is het moe zijn. Eerst het eerste jaar van lasse die boven altijd heel vroeg wakker is en nu dan deze zwangerschap.
Ik denk wel dat ik wat lastiger zwanger raakte beide keren ivm mijn leeftijd maar lasse is een prachtig ventje geworden en ik ga nu gewoon nog zo’n mooi kindje uitbroeden :mrgreen: