opvoedtips gevraagd

maria77 begrijpt het wel waaorm hij dan naar de gang moet? het verbaasd mij nogal hoe jong soms kinderen een time out krijgen op de gang. Snappen ze wel waarom?



zelf zou ik liever kiezen voor afleiden, wat andres aanbieden, ipv snel te grijpen naar een time out. Die wordt hier nl alleen in uitzonderlijke sitauties gebruikt en dan is dat vaak bij het geven van kopstoten aan mij of hub of het extreem doorgaan van gedrag wat niet gewenst is. Vaak reageren we positief op iets anders door een spelletje oid te pakken en dan haal je ze ook uit het negatieve.

@maria77: Voor kinderen is toch vrijwel alles speelgoed? Echt is ook leuker dan net alsof doen. :wink: :slight_smile: Misschien ergens een oud setje pannen kopen? Of pannetjes voor een speelfornuis (bv. bij de Ikea)? En hem dan op een kleed zetten oid? En anders wellicht hem mee laten helpen groente ‘snijden’?



Ik vraag me echt af of Time Outs op deze leeftijd al werken…begrijpen ze echt waarom ze naar de gang moeten?

Hier kijken de meiden altijd TV als ik aan het eten koken ben. Kinderen willen vaak je volle aandacht, en als je ook nog aan het koken bent, lukt dat mij iig niet.



Verder zorg ik, op de dagen dat wij allebei werken, dat ik 's ochtends een ingevroren maaltijd uit de vriezer haal (bijv. macaroni, bami, stamppot, pilaf, kip-kerrie van de week er voor etc) Dan hoef ik dit 's avonds alleen nog maar op te warmen. Soms even een salade erbij maken en voila klaar. De meiden zijn vaak moe na een dagje bij de gastouder, dus dan wil ik zo min mogelijk tijd aan koken besteden.



Je andere vraag heb ik geen antwoord op. Ik heb, denk ik, erg brave kinderen, en dus stonden zij op die leeftijd nog niet op de gang. Nu nog niet trouwens, maar wij gebruiken de gang niet als strafplek. De hoek werkt hier ook prima. Ik pas dan ook de leeftijd=minuten regel toe. Als ze huilend uit de hoek komen, dan troost ik even kort. Daarna leg ik uit waarom ze in hoek moesten (dat heb ik ook al gezegd bij het in de hoek zetten) en daarna knuffelen we heel uitgebreid.

Hier gaat de kleine man tijdens koken meestal in de kinderstoel aan tafel (open keuken) laptopje (buiten bereik) ervoor en dan kijken/zingen we samen mee met sesamstraat liedjes (eigen site) of leeuwenkoning (via you tube).



Denk dat veel “lastig” gedrag tijdens koken wel eens te maken kan hebben met de suikerspiegel/trek, heb ik zelf eind van de middag ook last van.

Daarom peuzelt hij ondertussen een appeltje (mocht ie dan weinig eten, heeft ie vast iets van vitamientjes binnen).



Als het nog een beetje lukt, laat ik hem met zijn eigen kookspulletjes spelen, maar als hij te moe/hongerig is, mondt dit meestal uit in gooi- en smijtwerk of hij gaat de honden lastig vallen :roll:



Voor puntje 2 geen tips, ben zelf niet zo van de straf.

Nou ja, ik weet niet of hij het echt begrijpt, maar ik laat hem bijvoorbeeld niet alleen in de gang zitten, ik ga er duidelijk bij zitten.

Tja, ik weet ook niet echt of ie het al snapt hoor, op de gang zetten :think: Heb er ook al een tijd mee gewacht en geprobeerd met afleiden enzo…Maar als dat ook niet meer helpt wil ik het nu toch proberen.

Ik moet zeggen, het is nu de afgelopen week 3x voorgekomen en gisteren was ie een stuk rustiger toen de deur weer openging. Kroop direct op schoot om een kusje te geven :inlove: Misschien dan toch effect? :lol:

hier in de hoek staan werkt nu wel…



als ik al zeg ga maar in de hoek staan, (langs de bank)

loopt hij al zelf ernaar toe, toen was tim 2 jaar trouwens,



met 1 jaar straffen is wel moeilijk,

ik zette tim even in zijn kinderstoel, met het tuigje aan,

anders klom hij er zo weer uit…



en duidelijk uitleggen waarom.



verder is het gewoon veel geduld hebben,

en het positieve gedrag, extra belonen…

@maria77 wrote:

ik heb 2 situaties met mijn zoontje waar ik graag wat tips over zou willen van andere moeders:


  1. aan het eind vd middag is ie heel hangerig als ik uit werk kom (en moet koken). Hij hangt letterlijk aan mijn rok en wil continu opgetild. Ik heb al een ‘speelkwartier’ ingelast voordat ik ga koken, en hij mag op de stoel kijken bij het koken. Maar dat werkt gewoon niet. Hij zal wel aandacht willen compenseren ofzo. Hoe gaan jullie hiermee om? Ik moet toch koken he? Want honger heeft ie ook! :roll:


  2. Na 3x stout te zijn wil ik time out in de gang invoeren. Hoe lang en wanneer doen jullie dit? Ik doe het nu een paar sekonden, vervolgens krijst ie als een speenvarken en hangt weer aan mijn rok. Oppakken en troosten lijkt me dan ook niet zo slim, toch? Maar negeren is ook zo zielig :oops:



    Graag jullie advies! Hij is overigens verder om op te vreten hoor :inlove: , maar ook vaak letterlijk dus :mrgreen:




onze oudste had dat hangerige ook rond etenstijd… nu krijgen ze rond 16.00 uur alvast een soepje en zorg dat het eten op tijd klaar is zodat als ze honger hebben ze kunnen aanvallen…



time out… 1 minuut per leeftijd…

@Drella wrote:





Ik vind het wel een lastige leeftijd soms hoor. Mijn geduld wordt soms aardig op de proef gesteld met twee van die mannetjes :shifty: en soms verlies ik mijn geduld wel eens en word ik boos. Maar daar schiet je ook niks mee op. Dreumessen hebben hun geweten nog niet ontwikkeld, en kunnen wel leren dat iets niet mag maar door gebrek aan geweten doen ze het keer op keer toch weer.



succes!




Hier zeg je dat dreumessen hun geweten nog niet ontwikkeld hebben en toch zet je ze op de gang… dan heeft dat toch ook geen nut?



Onze jongste heeft nog nooit op de gang gestaan (en onze oudste zelden). Als ze ‘vervelend’ (lees: moe, verveeld, gefrustreerd) zijn dan mogen ze helpen met koken (krukje erbij, wat snijen, roeren in een lege plastic bak oid), ik zet ze even aan de grote tafel vlakbij het aanrecht om een spelletje te doen of te tekenen of ik doe ze in de draagdoek. Tv kijken vinden ze hier helaas niks aan.

Is het een mogelijkheid om het eten al een heel stuk voor te bereiden? Bijv. de avond ervoor aardappels schillen etc?

@Fryskefaam wrote:

@Drella wrote:




Ik vind het wel een lastige leeftijd soms hoor. Mijn geduld wordt soms aardig op de proef gesteld met twee van die mannetjes :shifty: en soms verlies ik mijn geduld wel eens en word ik boos. Maar daar schiet je ook niks mee op. Dreumessen hebben hun geweten nog niet ontwikkeld, en kunnen wel leren dat iets niet mag maar door gebrek aan geweten doen ze het keer op keer toch weer.



succes!




Hier zeg je dat dreumessen hun geweten nog niet ontwikkeld hebben en toch zet je ze op de gang… dan heeft dat toch ook geen nut?


Maar ik gebruik de gang ook helemaal niet als straf, want ik denk idd dat dat geen nut heeft. Het helpt om hem even uit de situatie te halen, zeg maar. Met twee donderstenen tegelijk is afleiden nou eenmaal niet altijd een optie (lukt wel om er één af te leiden, maar dan gaat nummer twee hetgeen doen waar je nummer één van af geleid hebt).
En het wil ook wel eens gebeuren - zeker 's morgens aan het ontbijt - dat een van de twee zit te huilen aan tafel en boos wordt om alles (een slabber om, een beker melk krijgen, niets is dan goed). Hij weet dan zelf eigenlijk niet waarom hij huilt en komt er ook niet uit. Even op de gang helpt dan. Als hij dan weer terug aan tafel mag, dan zeg 'ok, nu beginnen we opnieuw: goeiemorgen!'. En dan is het goed. Vanmorgen trouwens was Loek ook weer zo bezig. Ik zei 'zal ik je dan even op de gang zetten?' en hij schudde nee en pakte zijn beker met melk. Toen was het ook over. Dus dat dat het gevolg is, dat snapt hij dan weer wel. Maar dat is iets anders dan een geweten hebben, natuurlijk :wink:

Mijn dochtertje is 13 maanden en hangt met eten koken ook regelmatig aan mn broek, niet omdat ze moe is (slaapt meestal nog even aan het eind van de middag, dus moe kan ze dan niet zijn). Soms denk ik dan dat ze trek heeft ofzo, maar warm eten hoeft mevrouw meestal ook niet; alleen van meneer Olvarit… Dus echt honger zal ze dan ook niet hebben, alleen honger naar aandacht! Ze is meestal wel zoet als ze in de keuken mag spelen met de inhoud van de la. Daar zitten plastic en houten schaaltjes in, wat plastic bekers enzo. Een grote la die goed vol zit; die gaat ze dan leeg halen en soms ook alles weer terug doen. Als ze daarmee klaar is, is het eten meestal ook wel klaar of papa is thuis en dan gaat zij vast eten (ze eet altijd eerst, want anders hoeft ze helemaal niet meer). Het vervelende is alleen dat die la precies onder het fornuis zit, niet echt handig want ik kan er slecht bij. Ik hou dan ook goed in de gaten dat er niets spettert ofzo.

Straffen doe ik ook nog niet echt, want dat begrijpt ze niet. Ze weet heel goed wat ’ nee, niet doen’ betekent, maar echt luisteren is nog lastig. Meestal lukt het wel om af te leiden met een leuk speeltje, soms niet en dan is het huilen (gillen…) maar dat moet dan maar even!

Wij gebruikten in principe de tv niet, daar vond ik hem veel te jong voor, en zo lang hij er nog naar taalt, heb ik liever dat hij zelf speelt. Maar nu heb ik toch Sesamstraat ontdekt. Wij eten meestal om kwart voor 6, dan komt mijn man thuis. Dus die 20 minuutjes vanaf 17.25 uur zijn echt geweldig! En hij is nu ook zo oud, dat hij het leuk vindt, en echt die 20 minuten zit te kijken. En hij trekt zelf de stekker eruit als het over is :slight_smile: Dus toch maar onze principes opzij gezet, en die 20 minuten per dag zijn voor hem (als we er aan denken, en als we niet eerder of later eten ofzo, hij denkt er zelf toch nog niet aan, en mist het dan ook niet :wink: ). en ik kan lekker rustig verder koken :smiley:

Ryan heeft een kussentje op de grond liggen. Dat is zijn ‘straf’ kussen. Dan moet die tot 10 tellen (op zijn manier) en daarna mag die eraf maar eerst mij een kusje geven!



Het voordeel van een kussen, de meeste mensen waar wij komen hebben wel even een kussen van de bank die even mag dienen als ‘straf’ kussen en vaak is die al stil als ik het alleen al benoem dat de mensen ook een kussen hebben :angel:



Qua eten koken deed ik ook altijd een filmpje aan en daarbij wat lekkers!

Ik ben niet echt een voorstander voor dergelijke straffen/time-outs voor zulke jonge kinderen…



Hier kan je wel wat meer lezen, beetje andere kijk erop en tips hoe je er anders mee om kan gaan;



http://www.kiind.nl/articles/188/Het_breken_van_de_weerbarstige_kinderwil.html



http://www.kiind.nl/articles/188/Het_breken_van_de_weerbarstige_kinderwil.html

lune, interessante informatie!



hier is het ook lastig om te reageren op ingewikkelde opvoedsituaties. twee behoorlijke karaktertjes en een baby… maar wij maken geen gebruik van een time out, behalve als er een helemaal door t lint gaat. dan mag ie even tot zichzelf komen op zijn kamer.

hier is het meestal toespreken van ‘nee dat mag niet’ en uit de situatie halen, verder parkeren we ze sinds kort ook voor sesamstraat.