nou moesten hubbie en ik ff gauw naar buiten even iets doen, en liet ik de kleine ff nog geen 5 min bij me moeder toen was die al zielig gaan kijken toen ik wegging,en bijna gaan huilen,dat vind ik eigelijk zo rot,want als het nodig ZOU wezen,zou ik hem dus voor me eigen gevoel nergens achter kunnen laten
hoe was dat bij jullie
ik weet me nog vaag te herinneren dat het wel heel gek was, de eerste keer zonder kind, maar ik heb gelukkig nooit een verdrietig kind achter moeten laten.
misschien omdat wij in het begin nooit afscheid namen, we gingen gewoon om eventuele scenes te voorkomen
dan spelde ik D A G als ik wegging en hoorde ik later wel eens van mijn moeder dat ze niet eens gemerkt hebben dat ik er niet meer was!!
Vera gaat al vanaf 3,5 maanden naar KDV, dus is ze er eigenlijk aan gewend dat andere mensen ook op haar passen.
Maar de eerste keer dat ik zelf even weg moest en oma op haar moest passen, vond ik wel raar hoor. Alsof je een deel van jezelf achterlaat 
En de eerste keren KDV vond ik ook verschrikkelijk. En 's avonds krijg je een kindje thuis dat helemaal naar het KDV ruikt… Dan kan ik me helemaal voorstellen dat vogels in de war raken als hun kuikentjes vreemd ruiken, en dan denken dat het hun eigen kuikentjes niet zijn… Maf he, oer-instincten.
Maar wel een tip: zowel jij als Damian kunnen er het beste aan wennen, door hem regelmatig even bij oma te brengen, al is het maar een half uurtje per week.
Quentin maakt het allemaal niet uit… Hij is vanaf het begin af aan (na m’n verlof dan… 
) al helemaal gewend aan de twee dagen KDV. En sinds m’n ex en ik uit elkaar zijn, gaat hij ook één dag in de week naar m’n moeder. Hij vindt alles prima… :dance:
Ik heb er zelf véél meer moeite mee dan hij, trouwens… Maar daar ben je ‘moeke’ voor, geloof ik…
Sara is vandaag voor het eerst naar de gastouder geweest. En ik had nog gedacht dat ze me met een stralende lach zou verwelkomen als ik haar kwam halen.
Nou Mooooooooooooooooi niet dus. Ze zag me en zette het op een brullen :shock:
Vanmorgen toen ik naar mijn werk moest, heb ik gewoon gejankt omdat mijn verlof over is…brrrrrrrrrrr moet wel wennen. Gelukkig heeft ze een hele lieve gastouder, maar toch
ooooowwww ninanien…
moeilijk is dat he??? ik heb het er ook zo zwaar mee gehad hoor…
heb zelfs een aantal weken een dag in de week extra verlof genomen om maar meer bij Wessel te kunnen zijn.
Inmiddels gaat het wel bij het kdv… maar hij is nog nooit ergens anders geweest… moeluk moeluk :?
@Ninanien wrote:
Nou Mooooooooooooooooi niet dus. Ze zag me en zette het op een brullen :shock:
Natuurlijk zo boos was ze op je :wink:
Ik probeer er maar niet teveel bij na te denken of mezelf van alles aan te praten. Lasse moet gewoon een paar uurtjes per week naar een gastouder want er moet ook gewerkt worden. En ik vind mijn werk leuk en zou ook niet de hele tijd thuis willen zitten dat zou uiteindelijk veeeel zieliger zijn voor Lasse en voor mezelf. Want als ik nu thuis ben, ben ik natuurlijk een extra goede en lieve moeder :mrgreen:
Vorige week voor het eerst geweest en het is goed gegaan en vandaag voor de tweede keer.
Succes allemaal met het kunnen loslaten van jullie kindjes als ze bij anderen zijn!
Jarno is nu een paar keer bij mijn ouders geweest of zij hier, maar volgens mij heeft hij toen niet eens in de gaten gehad dat we weg waren. Kan hij gelijk al wennen voor als ik weer moet gaan werken. Ik mis hem in ieder geval meer dan hij mij als we weg zijn, maar misschien verandert dat nog als hij wat ouder is.