Jim is sinds hij een jaar was altijd een goede slaper geweest, ook makkelijk weer in slaap te krijgen als hij wakker werd. Ineens is het over. Al wekenlang (zo’n maand of 2) wordt hij 's nachts wakker, wil dan drinken, 10 minuten later moet hij plassen (terwijl ik hem wel vraag of hij even wil als ik er ben) en dan weer 10 minuten later moet hij poepen om vervolgens 10 minuten later keihard te gaan huilen omdat hij volgens hem zelf bang is voor de geluiden. Hij heeft zo’n wekkertje dat destijd bij Kruitvat te krijgen was die de oogjes open doet als het tijd is om wakker te worden. Ding doet nooit wat, oogjes blijven open, geluid is uit, maar Momo blijft toch wel een eng ding en waarom weet ik niet.
Sem is ook nog iedere nacht wakker met buikpijn en er zijn dus nu al een aantal weken nachten bij dat ik dus tig keer op en neer loop tussen twee kids (Jim ligt ook nog eens op zolder) en hub ligt ondertussen in diepe coma en al zou er een wereldoorlog naast zijn bed beginnen, hij snurkt denk ik zo hard dat dat er niet eens bovenuit komt :roll: (iemand daar nog tips voor behalve een kussen? :mrgreen: ) dus tegen de tijd dat die in actie komt zou ik twee hysterische kids hebben, werkt niet echt. Het komt er nu iig op neer dat Jim soms stiekem naar beneden komt als ik bij Sem ben en dan in ons bed kruipt. Ik vind het eigenlijk al lang goed als ik maar een paar uurtjes slaap krijg want begin er inmiddels ondanks dat ik gewend ben geraakt aan kort nachten een beetje doorheen te raken. (En dan zit ik dus echt op deze tijd nog op KOK ik weet het :wall: .)
Hoe kan ik hem nou helpen bij zijn angst, behalve een lampje aan laten of iets dergelijks? Moet ik het negeren, moet ik hem geruststellen, wel of niet een lampje (want dan raakt ie daar weer aan gewend natuurlijk). Ik weet het even niet.
Hier een die bang is voor het donker…harde geluiden en alles wat onbekend is.
Wij laten wel een lampje aan en ja raakt hij er aan gewent jammer dan. ik wil niet dat mijn kind zich in zijn bed bang voelt. Dat moet een plek van vertrouwen en rust zijn.
In jou geval zou ik dat wekkertje ook weg gehaald hebben.
Wat betreft elke keer roepen enz dat deed mijn zoontje ook daar heb ik wel op een gegeven moment wat aan gedaan. Niet meer gereageerd met gevolg een uur krijssen en slaan en schoppen tegen de deur maar daarna was het over. De avond erna hoorde we hem nog een boekje lezen maar niet meer elke keer roepen.
Dus ik zou hem op wat voor manier toch proberen het te proberen ontnemen dat hij bang hoeft te zijn in het donker. Denk dat het vanzelf wel weer over gaat. En ja dan slaapt hij een tyd met een klein lampje…zo word het weer langer licht buiten en dan hoeft dat lampje ook weer niet aan 
Succes in elk geval ik weet hoe lastig het is :hug:
tygo is ook van de een op andere dag bang geworden in het donker
hij sliep voorheen altijd in een verduisterende kamer omdat hij anders niet kon slapen maar sinds ongeveer zijn 2de jaar niet meer en heeft hij dus een lampje aan.
we deden eerst het licht in de hal … maar dan kan ik dus niet meer slapen… ik moet in het donker slapen anders heb ik de volgende dag knallende koppijn.
hij heeft ook wel een periode gehad van mama dit mama dat mama zus mama zo… heb het gewoon genegeerd en een standaard ritueel te geven… zo weet hij waar hij aan toe is.
hij mag bijv. om 18:30 uur nog een half uurtje naar playhouse disney kijken… om 19:00 uur gaat de zender op testbeeld maar daarvoor zingen ze standaard een liedje voor het slapen gaan
en dan is het standaard naar bed en als ik dan om 19:30 nog even ga kijken dan ligt hij heerlijk te pitten.
heb ik ook nog een beetje een avondje om bij te komen en met hub te zitten.
Ik heb het er nog eens met hem over gehad vanavond, voor zover dat kan dan, want hij heeft daar nooit zo’n zin in. We hebben zijn rolgordijn een stukje open gedaan dus hij heeft dan licht van buitenaf.
Laten huilen doe ik niet, ik ben blij als Sem een keertje slaapt en als Jim gaat liggen krijsen wordt Sem ook wakker. Ik heb al sinds Sem er is geen 6 uur achter elkaar geslapen, en ik vind slapen nu even belangrijker eerlijk gezegd, dat hebben we allemaal even veel harder nodig. We zullen zien hoe het vannacht gaat, bedankt voor de tips!
Nee snap dat het laten huilen lastiger is met 2 kinderen hoor…
Moet zeggen dat wij nu na maanden weer 4 nachten hebben kunnen doorslapen Verôn kwam wel 40 x per nacht echt zeer vermoeiend. Hij heeft ook nacht angst en schreeuwd dan alles bij elkaar in zijn slaap helaas.
Ik hoop dat het bij jullie snel weer beter gaat want vermoeiend is het zeker. Hoop dat door het rolgordijn hij iets minder dat gevoel van bang zijn heeft. :-*