Borstvoedingscursus van gisteravond was echt een succes!!
We waren wel het enige stel dat al ervaring had, maar dat maakte ook weer niet zoveel uit.
Over het aanleggen heb ik ontzettend veel geleerd, we kregen een film te zien van een kindje van al anderhalve dag oud waarbij het aanleggen nog steeds niet goed gelukt was, het kindje had hele erge honger maar kreeg niet genoeg melk binnen. Samen met een verloskundige werd er in alle rust en geduld opnieuw en opnieuw aangelegd tot het wel goed was. We zagen tot in detail alles wat fout kon gaan, en voor mij was het dé bevestiging dat ons probleem aan verkeerd aanleggen had gelegen de vorige keer, nu weet ik nóg beter waar ik precies op moet letten. Verder allerlei informatie gekregen zowel al bekend maar ook dingen die we nog niet wisten. Het was zeker de moeite waard, volgende week gaan we weer.
Fijn dat je een positieve avond hebt gehad. Hopelijk lukt het deze keer wel!
Tnx Jabe,
Ik kwam in een oud topic mijn bv verhaal tegen, dacht ik kopieer het even en zet het hier neer, kan ik het ook altijd goed terug vinden als ik straks wil weten hoe het de vorige keer ook al weer ging 
Dag 1: Donderdag 13 augustus… Toen we de eerste dag thuis kwamen was het erg fijn, de kraamhulp kwam, de kinderen kwamen naar huis om hun zusje te bewonderen, mijn moeder is even een kijkje komen nemen. Alles verliep goed en op rolletjes ook het aanleggen leek goed te gaan!
Dag 2: vrijdag 14 augustus… De tweede dag ging het mis. Het aanleggen lukte niet goed, en mijn tepels gingen stuk en bij het voeden zakte ik door de grond van de pijn… Op het einde van de dag kon ik mijn meisje niet eens meer vast houden van de pijn tijdens het voeden.
In eerste instantie dachten we dat het gewoon wennen was maar toen mijn tepels kapot bleken te zijn, was er meer aan de hand en hebben we een lactatiedeskundige ingeschakeld. Ook dronk ons meisje niet goed waardoor ze waarschijnlijk te weinig voedingsstoffen binnen kreeg en dus een beetje suffig werd en niet wakker werd voor de volgende voeding.
Gelukkig kon de lactatiekundige die zelfde avond nog komen. Ze constateerde dat ons meisje niet goed aanhapte en dat ik het beste even over kon gaan op kolven om mijn tepels de rust te geven te herstellen en het daarna (na een paar dagen) met andere technieken opnieuw te gaan proberen. Ze had een kolf die wij konden huren, en gaf het advies om vanaf dat moment de afgekolfde voeding met een slangetje via de vinger te gaan geven en leerde mij wat nieuwe technieken om opnieuw te gaan voeden. Daarna vertrok ze. Het was op dat moment 21.30 en ons meisje had al 2 voedingen gemist omdat aanleggen bijna onmogelijk was en ze daarbij niet door dronk. Snel ben ik gaan kolven, ze moest voor de nachtvoeding 20cc binnenkrijgen en ik had tot 0.00 de tijd… Helaas kreeg ik in die 2,5 uur tijd maar 2cc bij elkaar gekolfd!! ik baalde er heel erg van, voelde me enorm falen! Hoe kon dit nu??Ik had me zo goed voorbereid, cursus gevolgd, ik wilde zooooo graag, waarom lukte het dan niet???
Prioriteit was toch dat ons meisje voeding binnen zou krijgen dus hebben we om 12 uur in de nacht de verloskundige gebeld, met haar overlegd en toen is mijn man bij de nacht apotheek een pak kunstvoeding gaan kopen. Gelukkig dronk ze die nacht via het slangetje goed, maar ik voelde me wel enorm falen, ik heb heel wat tranen gelaten!!
Dag 3; zaterdag 15 augustus: Om 4.00 die nacht, toen mijn man kunstvoeding via slangetje gaf, (fles mag niet omdat de kans dan is dat de baby de borst later niet meer wil) ben ik zelf weer gaan kolven om de productie toch weer op gang te krijgen. De volgende ochtend had ik 7cc, de rest wat ze nodig had, hebben we met kunstvoeding aangevuld en we hebben het met slangetje via vingervoeden gegeven.
Intussen door het kolven en voeden en alle andere dingen, had ik geen zin meer in bezoek, die dag was de laatste dag dat we bezoek kregen maar in de avond nadat mijn broer en zijn vriendin op bezoek waren geweest (ik had ze eigenlijk al af willen bellen, maar kon dat voor mijn gevoel niet omdat ze anderhalf uur moesten rijden en al onderweg waren) werd alles me even te veel en dus we hebben even iedereen voor de dagen daarna afgebeld en geen nieuwe afspraken meer gemaakt omdat het me niet lukte om te kolven wanneer er beneden bezoek zat te wachten tot ik klaar was, ook waren we dag en nacht alleen nog maar bezig met de basis dingen van voeden, kolven, slapen, verzorgen en voor onze andere 2 meiden zorgen… Mijn hoofd stond er totaal niet meer naar… Prioriteit was nu de verzorging en om de productie op gang te krijgen zodat ik ons kindje later weer aan de borst kon gaan leggen. Voeden gaan voor.
Later die dag had ik al 20cc!
Dag 4: zondag 16 augustus: Op deze dag had ik 30 cc gekolfde melk per kolfbeurt, en ben ik ook weer gaan aanleggen met andere technieken, dit lukte!! Ik heb het wel heel kort gehouden, gewoon om even te oefenen maar het ging dus vooruit!
Intussen kreeg ons meisje voldoende voeding via afgekolfde melk van mij, met aanvulling van kunstvoeding nog steeds via het slangetje gegeven.
Intussen heb ik verschillende telefoongesprekken gehad met de lactatiekundige en cursusleidster van de borstvoedingscursus met tips en adviezen, ik kreeg ook stuwing, we gingen dus vooruit!
Dag 5: Maandag 17 augustus
Helaas ging het weer mis…
De verloskundige vond dat ons meisje niet genoeg was aangekomen en was bang dat dit zou komen omdat het vingervoeden haar te veel energie zou kosten…
Ze zei dat als ze op dinsdag niet genoeg zou zijn aangekomen dat de kraamhulp haar dan moest bellen en dat we op bijvoeden met de fles over zouden gaan, iets dat ik heel erg zou vinden uit angst dat ze dan niet meer aan de borst wil en alles voor niets is geweest. Anderzijds is het natuurlijk voor mij ook prioriteit dat ze voldoende aan zou gaan komen dus zijn we op zoek gegaan naar een iets dikker slangetje zodat het haar wat minder energie zou kosten…
Dit was ook geen gemakkelijke opgave, een dergelijk slangetje was nergens te krijgen, niet bij thuiszorgwinkel, niet bij apotheek, maar na 2 uur rond bellen had mijn man een ziekenhuis in de omgeving te pakken die op de kraamafdeling zulke slangetjes hebben, hij heeft er 3 opgehaald en toen zijn we weer gaan voeden. Het voeden verliep nu stukken sneller.
Een ander bijkomend probleem was dat mijn productie deze dag (waarschijnlijk van de stress)enorm aan het zakken ging van 30-4-cc naar hooguit 5 tot 10cc… in de avond leek er zelfs niets meer te komen… Op dat punt zag ik het even niet meer zitten, we leken er alles voor te doen, waarom liepen we dan steeds tegen allerlei muren op??
Opnieuw had ik in de avond contact met de lactatiekundige en zij stelde voor een oxytocine neusspray bij de huisarts te vragen. We hebben meteen de huisartsen post gebeld, kregen het recept en opnieuw is mijn man naar de nachtapotheek gereden om in dit geval, het middeltje op te halen.
Dag 6: Dinsdag 18 augustus
In de nacht bij het kolven voor het eerst de oxytocineneusspray gebruikt en het toeschietreflex begon weer te werken, ineens had ik weer 30cc!
In de ochtend bleef het bij 30 cc, maar intussen heb ik ons meisje wel weer aan de borst gelegd, heel even, want de hoeveelheid is niet genoeg en ook wil ik mijn tepels, die inmiddels wel genezen zijn, nog niet te veel belasten en langzaam laten wennen.
Op dit moment loopt het helemaal niet, ik doe zooo mijn best, maar krijg steeds niet meer dan 25-30ml gekolft, terwijl Birgit al 60-70ml nodig heeft. Het was alles behalve een leuke kraamweek al ben ik wel ontzettend van Birgit aan het genieten. Ik heb veel huilbuien en verdriet omdat ik zo graag wil en mijn lichaam me (net als bij het zwanger worden ) opnieuw in de steek laat. Ik zie/ken zoveel vrouwen om me heen bij wie het allemaal wel lukt, dan hoor je van die heeft zoveel maanden gegeven en die zoveel maanden… Ik voel me echt falen in mijn vrouw-zijn… omdat het volgens de lactatiekundige ook weer aan mijn PCO-Syndroom ligt… Eerst dat met zwanger worden en nu dit weer…
Ik heb nu met mezelf afgesproken dat ik zeker de helft wil kolven en dat ik anders ga stoppen het is niet te doen als Birgit straks 120ml heeft en ik er maar 30-45 aan toe kan voegen terwijl ik wel dag én nacht om de 2 uur aan het kolven ben, en ook nog 2 andere meiden heb.
Het is nu even afwachten of het nog meer wordt, ik doe nog steeds mijn best… en anders ben ik bang te moeten stoppen
Even een update: 
Inmiddels is 10 dagen geleden op 1 september onze 4e dochter An.nelot geboren.
Helaas verliep deze keer weer alles anders dan verwacht. Ik werd acuut met 36,2 weken zwangerschap wegens zwangerschapscholestase ingeleid.
Omdat An.nelot nog prematuur was, en haar glucosewaarde te laag was, moest zij anderhalf uur na haar geboorte al meteen verplicht een flesje leeg drinken. Ze had toen al wel haar eerste slokjes bv gehad.
Enerzijds vonden wij dat als ouders erg jammer, anderzijds stonden wij daar wel volledig achter omdat gezondheid nu eenmaal voor alles gaat.
In totaal hebben wij bijna 5 dagen in het ziekenhuis doorgebracht, omdat ook haar bilirubinewaarde te hoog werd, werd ze ook opgenomen op de couveuseafdeling. Ook daar kreeg ons meisje om de 3 uur een flesje melk naar binnen gepropt. Het laatste beetje wilde ze nooit opdrinken, waardoor verpleegkundigen het met trucjes naar binnen wisten te werken, wat er vervolgens ook weer uit kwam 
. Aanleggen mocht ik maar 5 minuten voor elke voeding, en niet 's nachts. Maar omdat ze én geen honger had doordat ze steeds nog vol zat van de vorige flesvoeding én de kracht niet had om goed uit de borst te drinken, kwam mijn borstvoeding niet goed op gang.
Ik heb wel veel gekolfd maar merkte dat ook dat de voeding niet voldoende op gang bracht.
Eenmaal thuis moesten wij nog steeds bijvoeden omdat ik na 5 dagen nog steeds maar 10cc per voeding had en ons meisje al 40 nodig had. Ik ben haar vanaf dat moment wel steeds vaker aan gaan leggen en gaan kolven ook 's nachts maar mijn productie ging niet omhoog. Op een van de laatste dagen van de kraamtijd besloot de vk domperidon voor te schrijven, een middel dat het prolactine niveau doet stijgen.
Inmiddels zit ik op dag 10 en heb ongeveer 40 -50ml per voeding, An.nelot heeft daar net genoeg aan. Ze moet vanaf nu wel steeds meer gaan drinken dus ik hoop dat mijn lichaam dit ook bij kan houden.
Ik sta er nu wel een stuk relaxter in dan de vorige keer. Ik blijf het wel proberen, maar als het er straks op neer komt dat ik 50% of meer moet gaan bijvoeden, steeds moet gaan kolven, borstvoeden bijvoeden enzovoorts dan wil ik toch over gaan op flesvoeding, om de ellende en stress van de vorige keer te voorkomen. Ik heb natuurlijk ook nog 3 andere kinderen, en wil ook mezelf net als de vorige keer niet voorbij lopen. Tot nu toe gaat het dus redelijk, ik hoop dat het zich in stijgende lijn voortzet en dat de productie toe gaat nemen, maar dat is nog even de vraag.
De Domperidon moet ik overigens 2 weken (nu nog anderhalve week) gebruiken (4 x 20 mg per dag) en daarna langzaam afbouwen. Als het goed is moet de productie dan gelijk blijven. Ik ben benieuwd.
Wat knap dat je zo doorzet! 
Jammer dat je niet de start hebt kunnen maken, die je hebt willen maken.
Maar echt super dat je het volhoudt!
Hoeveel tijd zit er nu steeds tussen de BV of het kolven?
De enige manier die ik weet om de productie op te voeren, is door bijvoorbeeld een aantal dagen om de 2 uur te gaan voeden. Maar dat is een hele investering. En ik snap dat het voor jou lastig is, aangezien je je aandacht moet verdelen over meerdere kindjes (en een man) Maar aan de andere kant, als het je zo lukt om volledig BV te geven creeër je ook weer rust voor jezelf. (denk ik) En dan kan je ook beter je aandacht verdelen over je gezin.
Allereerst, mijn complimenten, ik vind het superknap dat je zo ver gekomen bent, want jullie hebben geen makkelijke start gehad.
Als ik het zo lees, weeg je voor en na elke voeding?
Ik zou ervoor kiezen dat niet te doen, maar A aan te leggen elke keer als ze hongersignalen afgeeft. Het nodig hebben van een bepaald aantal cc’s is gebaseerd op flesvoeding, en bij borstvoeding niet op deze manier toe te passen.
Om je bv op peil te krijgen is aanleggen, aanleggen, aanleggen de beste optie. Als ze erg lekker slaapt kun je evt tussendoor een keertje kolven, maar als je dit geeft moet je dan ook weer kolven, anders heeft het geen nut. Komt ze 's nachts nog voor een voeding? 's Nachts voeden moet erg goed wezen voor je productie.
Bedankt voor jullie reacties, het is me inmiddels gelukt An.nelot volledig aan de borst te krijgen. Tuurlijk ben ik hier heel blij mee, maar op dit moment zit ik er een beetje doorheen.
Ze komt vaak om de 2-3 uur om vervolgens minimaal 40 minuten te willen drinken vaak ook op lastige tijden. Dit is natuurlijk heel normaal, maar ik moet zeggen dat ik het in combi met de gebroken nachten, 3 andere kinderen en een te runnen huishouden gewoon echt ontzettend zwaar vind. Sinds een paar dagen ben ik een beetje oververmoeid. Heb het gevoel de hele dag te rennen en te vliegen en nog vergeet ik dingen.
Gelukkig is mijn man nu nog halve dagen thuis, maar over anderhalve week sta ik er weer volledig alleen voor en dan red ik het niet om omgerekend 6 en een half uur (!!) per dag aan het voeden te zijn! Ik weet het even niet hoor… zal ook vast door de vermoeidheid komen, ik wil zomaar niet opgeven, maar het moet wel te doen zijn.
Knap dat het je gelukt is om A volledig aan de borst te krijgen!
Tja, zo vaak voeden hoort er inderdaad bij, en lange voedingen op deze leeftijd is ook wel normaal, heb ik me laten vertellen (heb zelf een vlotte drinker).
Een paar dingen die mij te binnen schieten:
Heeft ze elke keer echt honger, of wil ze graag bij je zijn (lekker op schoot of in een draagdoek bijv)?
Ik had met M toch ook wel dat ik haar aanlegde terwijl ze eigenlijk niet echt honger had (wat dan weer gevolgen had voor mijn productie) en heb een stuk meer rust gekregen toen het me beter lukte te ontdekken wat ze nodig heeft.
Ik heb hier mijn eisen aan het huishouden tot nader order naar beneden bijgesteld, de gedachte dat er ‘niets’ hoeft scheelt voor mij wel. Helemaal niet is natuurlijk niet mogelijk, maar toch… Kun je ergens hulp krijgen? De kids eens extra bij iemand laten spelen? Oma/zus oid eens een dagje op visite voor de gezelligheid en een extra paar handen?
En misschien een beetje een dooddoener, maar het is toch echt zo: het wordt makkelijker. Ik merkte dat nu met een week of 6 ik meer het idee kreeg mijn kleine goed te begrijpen, dat de oudste er wat aan gewend was en toen werd het al een stuk makkelijker. Nog weer een aantal weken later merkte ik dat de bv gewoon echt makkelijk werd, het ging steeds meer vanzelf. Het kost gewoon echt een paar maanden voor het allemaal makkelijker loopt en je helemaal gewend bent, bv geven vraagt een flinke investering, maar die betaalt zich na een paar maanden zeker weer terug.
Elke dag BV is er één, je bent al een heel eind, en dat is super :thumbup: . Het zou heel goed kunnen dat als je man straks weer volledig werkt het met de bv al weer een beetje makkelijker gaat.
Veel succes! En blijf lekker van je afpraten!
Dank je wel voor je reactie Mereltje, ik weet dat wat je zegt over dat investeren dat het waar is, ik heb de vorige keer ook 3 maanden heel hard moeten knokken om het vervolgens als heel prettig en makkelijk te ervaren. Het is een beetje als een zure appel waar ik door heen moet bijten maar de vraag is hoe dik de zure laag is en of ik dat aan kan. Het zal toch steeds een kwestie van bijstellen en aanpassen zijn. An.nelot is natuurlijk ook nog maar 3 weken oud, en was prematuur, dat ik haar volledig aan de borst heb is natuurlijk gezien haar start al heel bijzonder, misschien verlang ik wel gewoon te veel.
Ik heb helaas geen hulp van familieleden enzovoorts, wat dat betreft bouwen mijn man en ik op elkaar, maar hij gaat na volgende week ook weer volledig aan het werk.
Ik denk overigens wel dat je gelijk hebt hoor wat betreft minder eisend zijn op andere gebieden, zoals het huishouden e.d. Ik ga er eens over nadenken wat ik kan laten varen of uitbesteden. Dank je wel voor je reactie!!
O ja, leuke naam heeft je jongste dochter, mijn oudste heeft bijna dezelfde naam maar dan met een r minder
Of je teveel verwacht, ach, dat zal meevallen denk ik, het is gewoon pittig in het begin en ik kan me voorstellen dat je de herinnering ook hebt van hoe makkelijk het over een aantal weken kan worden… Hopelijk is de zure laag niet te dik, zoals jij zegt!
Ja, leuke naam he :). We moeten hier alleen nog wel blijven verbeteren, zoals jullie oudste heet is gewoon een stuk bekender. Als je een weinig-voorkomende naam wilt moet je ‘boeten’
Helaas loopt het nog steeds niet lekker.
Onze nacht was opnieuw een ramp. Om 23.00 heb ik voor het laatst gevoed daarna zijn we naar bed gegaan en An.nelot kwam vervolgens om 2.00 toen ging het mis. Ik heb eerst gevoed, maar ze bleef huilen uiteindelijk heeft ze tot 4.00 bij me gelegen, waardoor ik dus niet kon slapen, daarna hebben we haar opnieuw in bed gelegd maar begon ze meteen weer te huilen. Ik had het idee niet genoeg melk te hebben, dus we hebben haar een flesje afgekolfde melk gegeven, daarna werd ze gelukkig rustiger om rond 5.30 weer te gaan huilen. Toen is mijn man opgestaan en heeft anderhalf uur met haar rond gelopen beneden, daarna heb ik weer gevoed en nu slaapt ze als een roosje… maar ik ben echt kapot!!
Vandaag een zwaardere dag voor de boeg, mijn man is vanmiddag niet thuis en de kinderen wel alle 4, normaal geen punt, maar wel als je zo uitgeput bent!
Om voor mezelf rust te creëren heb ik nu bedacht het voeden op verzoek even los te laten en het toch te gaan structureren in een voedingsschema met een maxium tijd aan bv geven, vooraf en na wegen en desnoods bijvoeden. Knuffelen doe ik natuurlijk wel zo veel mogelijk tussendoor, behalve 's nachts. Ik heb gewoon zo’n behoefte aan rust en regelmaat, misschien dat dit wel gaat werken. Ik ben een beetje ten einde raad en vooral heel moe.
Oh meid, dat is met recht een zware nacht! Hoe gaat t nu, heb je een beetje meer rust gekregen dit weekend?
He Marda,
Wat elledig joh! Hoe is het nu met jullie?
Wat goed dat je Annelot al zo snel helemaal aan de borst had joh.
Ik vond het de eerste tijd ook best tegenvallen. Borstvoeding was toch zo makkelijk…?! Ik kwam nergens anders aan toe… elke twee uur idd ook zo een uur kwijt aan voeden (tussen de borsten door een schone luier en ff tutten) en dan een uurtje niet en dan kwam hij weer…
Ik had gelukkig wel wat hulp voor huis/grote kinderen en heb er maar gewoon aan toegegeven. Sinds een week of twee (hij is nu 8 weken) drinkt hij een stuk vlotter en wat minder vaak. Meestal zit er wel drie uur tussen nu.
Kortom… ik sluit me bij Mereltje aan, het wordt echt makkelijker. Ik hoop dat je nog wat hulp kunt krijgen hier en daar en wat rust kunt pakken. :hug:
Nu gaat het gelukkig weer wat beter. Volledig voeden op schema doe ik niet, maar ik leg haar wel wat vaker aan bijvoorbeeld voor het eten, voor dat ik ergens heen ga enz. Ik heb me er maar bij neergelegd dat ze 's nachts graag bij ons in bed ligt, de voedingen zijn vaak kort dat scheelt, ik probeer haar zoveel mogelijk in haar eigen wiegje dat aan ons bed vast zit te leggen, maar als ze niet wil, dan maar bij ons in bed, ze ligt in elk geval veilig. We hebben nu meer rust.
Lune, klopt ik heb ook eens zitten rekenen, maar ben meer dan 6 uur tijd kwijt met al die voedingen! Hopelijk wordt het beter!
Fijn dat het beter gaat nu!
En idd eraan toegeven scheelt zoveel, dat geeft echt rust. B. slaapt ook vaak bij ons in bed, ook regelmatig in de wieg naast ons bed. Het maakt me niet zoveel uit.
En ik doe idd ook aanleggen als mij het goed uitkomt hoor, vlak voor ik naar school moet om de anderen te halen, dan heb ik als we terugkomen ook ff tijd voor hen, en zo om 17u vaak, dan kan ik daarna koken en rustig eten met een beetje mazzel. Het is toch weer ff zoeken he met zo’n kleintje erbij!
Fijn dat het beter gaat! En je hebt groot gelijk hoor, dat je haar ook aanlegt als dat voor jou praktisch is. Hopelijk gaan de voedingen gauw wat vlotter, dat komt zeker wel hoor!
Geef je nog bij met de fles na de voedingen?