Ik ben nu bijna 16 weken zwanger, heb 3 echo’s gehad en al 3x bij de vk
geweest ondanks dat ben ik nog steeds onzeker.
Het plaatje klopt helemaal heb wekenlang pijnlijke borsten gehad, nu weer over, misselijk geweest. Buikje gaat nu groeien.
Geen bloedverlies of andere dingen om me zorgen te maken en toch …
Ik was snel weer zwanger (3 maanden) bij mijn zoontje heb ik nooit zo
gehad dat ik me zoveel zorgen maakte.
We worden extra in de gaten gehouden vanwege erfelijke afwijkingen, tot
nu toe zag alles er goed uit.
Toch ben ik onzeker of alles wel goed zit, gelukkig mag ik 7 januari weer
naar de vk toe en de 14de heb ik weer een echo staan.
Herkennen jullie dat ook dat je ondanks alles toch nog onzeker bent ?
Ik herken het deze keer niet, maar de vorige keer had ik dat heel erg. Tot het einde toe. De onzekerheid verdween pas toen zoonlief geboren was.
Bespreek je onzekerheid met de vk. Heb ik ook gedaan toen en ben toen ook vaker bij haar geweest. Ik mocht toen (en nu weer) iedere 2 weken komen ipv iedere 4 weken.
Hopelijk word je onzekerheid minder als je de 20-wekenecho hebt gehad. :hug:
Beschrijf je misschien zelf al de reden van je onzekerheid? Omdat je het hebt over een (grotere) kans op erfelijke afwijkingen? Met 16 weken ben je al voorbij die eerste ‘enge’ drempel waarbij het mis kan gaan, maar neemt de spanning toe voor de 20 weken waarop ze dus zaken die niet te zien zijn met de 12 weken zouden kunnen zien. Ik hoop net als Cees dat je na die 20 weken screening een stuk geruster bent want ik weet hoe het is als je een hele zwangerschap in spanning zit. :hug: De enige tip die ik voor je heb en die ik mijzelf bijna als een mantra heb lopen herhalen bij mijn vorige zwangerschap en nu weer; je MOET van niemand verplicht genieten. En dat maakte gek genoeg dat ik ietsjes makkelijk van bv echo’s en mijlpaaltjes kon genieten zoals de eerste trapjes en ik ging luisteren met de babysound al werkt dat niet voor iedereen. Maar echt er is niets verplicht, veel meer vrouwen kunnen niet voor de volle 100% genieten en hebben zorgen. :-*
hier herken ik het ook. Bij onze zoon heb ik geen moment getwijfeld of er iets neit goed zou zijn. Nu veel te lang getwijfeld, ik wist zelfs bijna zeker dat we bij de eerste echo slecht nieuws zouden krijgen.
Bij mij is het vooral het idee dat we al 1 gezonde mooie zoon hebben, dus waarom zou het een tweede keer weer zo geweldig gaan? Maar uit de echo’s blijkt dat ons frummeltje prima beweegt en leeft, dus heb ik me erbij neergelegd en mezelf verplicht er gewoon van te genieten, en dat lukt best aardig nu 
We hebben het er in ons topic nog wel eens over gehad 
Ik was bij mijn eerste zwangerschap totaal niet onzeker en nu bij deze…
Ondanks dat we al 7 echo’s hebben gehad en alles toch duidelijk goed is met de beeb blijft die onzekerheid knagen, geen idee waarom…
Het is al wel een heel stuk minder nu, maar zo nu en dan zijn er van die momenten…
Ondanks dat probeer ik we even goed te genieten van deze zwangerschap en te geloven in de woorden van de gyn dat dit wondertje “niets liever wil dan bij ons blijven”
Maar leuk is het niet dat gevoel… :hug:
Rhiannon inderdaad misschien is dat eigenlijk wel mijn grootste angst,
elke ouder hoopt op een prachtig gezond kindje.
We hebben een prachtige, gezonde zoon, maar zit nu toch weer in die
angst zal het met dit kindje ook net zo goed gaan.
Andere meiden uit het juni topic ook bedankt voor jullie reactie.
14 januari heb ik weer een echo gepland staan, daarvoor hoop ik 7 januari
bij de vk weer een heerlijk kloppend hartje te horen.
Een vriendin van mij heeft een angel sound gekregen met kerst (is nog niet zwanger) misschien toch eens kijken of ik die kan lenen.
Ik herken het gevoel ook wel hoor…!
Hier dan geen kans op erfelijke afwijkingen (nouja, voor zover wijw eten dan…), maar toch…
De 1e zwangerschap was veel onbezonnen-ner (?? vast geen woord, hahah) en liet ik alles maar over me heen komen. Ik wist niet precies wat ik moest verwachten/voelen.
Maar nu… tsja, je weet gewoon vanaf het begin hoe bijzonder het is om een gezond kind te mogen krijgen en je wéét nu ook wat je moet missen als het fout zou gaan…
Dus heb ik me meer zorgen gemaakt (soms nu nog steeds hoor :shifty: )
Maar ik ga toch maar steeds weer uit van het positieve!!!
Anders maak je jezelf ook zo gek 
Focus niet te veel op de angelsound, want je schijnt niet altijd het hartje daarmee zelf goed te kunnen vinden… en dat maakt je misschien helemaal onzeker…
:hug:
Ik hoop dat je toch zoveel mogelijk van je zwangerschap kunt genieten!!
Sterretje wat Marieke al aangeeft zie de babysound wel als een ‘gimmick’ waarmee je mogelijk het hartje kunt horen als je weet hoe je kindje ligt in je buik. Het is wel belangrijk dat zoiets je geen extra stress oplevert! Ik ben echt helemaaaaal niet van de statistieken ed behalve als het op positieve aankomt (ha lekker hypocriet!) dus je bent al voorbij de 16 weken de termijn waarbij zwangerschappen met chromosoomafwijkingen meestal al ‘vanzelf’ afgebroken worden en je hebt al een gezonde zoon die vanuit een soortgelijke combinatie genenpool is ontstaan. Je ondervind geen complicaties die iets ernstigs doen vermoeden en er is niets vreemds gezien bij de 12 weken screening. Probeer daar wat vertrouwen uit te halen en wat vertrouwen in je kersverse kindje te vinden. Je weet vast hoe je zelf in het leven staat en wat er ook gebeurd en wat je ook te zien krijgt die 20 weken echo kom je ook doorheen. Zou het niet nog fijner zijn als je tussentijds en ook tijdens de echo wat kunt genieten? Ik weet dat het makkelijker gezegt dan gedaan is hoor, maar ik zeg het niet zomaar. Mijn motto is; de weken van genieten kan niemand je meer afnemen ongeacht wat er ook allemaal gebeurd! Dat heb ik gezien bij de zwangerschap van Bregtje* echt waar niemand kan ons die fantastische 9 maanden afpakken! :-* Vermoed dat de meeste ouders pas echt meer gerust zijn zodra er een kersverse beeb huilend en wel OP de buik ligt. :thumbup:
thanks meiden voor jullie lieve reacties !!
Inmiddels heb ik de angelsound toch een keer geprobeerd, vriendin
stond plots voor de deur en kon echt geen nee zeggen.
We hebben het hartje gehoord, ook mijn man heeft een tijdlang
naar het hartje kunnen luisteren.
Riahannon inderdaad ook dit kindje heeft dezelfde vader dus dezelfde
genen als de vorige keer zeg maar.
Er zijn gelukkig verder totaal geen aanwijzingen, denk dat ik gewoon even
een dipperiode had.
Zoals marieke al zei je weet wat je hebt en staat er nu toch anders in nu
het de 2e is.
Vrijdag ga ik weer terug naar de vk, zal toch anders een aankaarten
of er misschien wat minder tijd tussen de controles in mag zitten.
Geeft mij toch wel een prettiger gevoel.
meid dat kan allemaal
bij lizz was ik zo onzeker of alles wel goed zou zijn eerst omdat ik voor lizz een MA heb gehad dus elke echo was spannend en daarna de 20 weken echo was ook goed maar toch onzeker
bang dat ons kindje ineens niet meer leefde of tijdens de bevalling zou overlijden je hoort het zo vaak en d8 steeds waarom zou dat ons niet overkomen
en nu ligt ze lekker te ronken in dr bedje en nu is er weer die angst voor wiegendood
ik kan mezelf helemaal gek maken maar probeer zo positief mogelijk te denken en te genieten van elk moment :inlove:
Bianc, jij schrijft precies mijn gevoel.
Ik ben vanaf dag 1 onzeker geweest, het zit niet goed, dat soort gedachten in mijn hoofd. Alle echo’s bevestigen een kindje in perfecte conditie… en toch… dat gevoel…
hier slaat de onzekerheid ook behoorlijk toe inees…
het is onze eerste en ben al onzeker als de pest… voel onze smurf minder nu… voel hem wel maar ben te onzeker omte voelen dat het heus wel goed zit… dus zit nu te wachten op telefoontje van de gyn
terwijl 31 dec wij een positieve echo hadden dat alles gewoon goed is
@pearlie wrote:
hier slaat de onzekerheid ook behoorlijk toe inees…
het is onze eerste en ben al onzeker als de pest… voel onze smurf minder nu… voel hem wel maar ben te onzeker omte voelen dat het heus wel goed zit… dus zit nu te wachten op telefoontje van de gyn
terwijl 31 dec wij een positieve echo hadden dat alles gewoon goed is
Volgens mij is het wel normaal hoor dat je de beeb rond 28 weken minder voelt bewegen. Maar ik kan me voorstellen dat het je onzeker maakt :hug:
ik mag om 10voor 3 even langs komen…
Hier ook de hele zwangerschap vreselijk onzeker geweest maar dat had in mijn geval te maken met mijn miskramen, kon gewoon niet geloven dat het nu wel goed zou gaan en kijk naar mijn banner :inlove:
Het kan ook zijn dat je je kindje minder voelt omdat hij gewoon een rustdagje heeft of een groeispurtje :hug:
Pearlie al gerust gesteld?
ja ben gerust gesteld… meneertje was erg druk, hartje was goed heb een ctg gehad en was allemaal uitstekend… ik voel hem nu ook weer :inlove: dus ben weer ff rustig. en nu ga ik echt even een slaapie doen want mijn energie is nu echt op
Pearlie fijn dat alles oke is.
Inmiddels voel ik me toch wel beter hoor, vrijdag mag ik weer naar de vk toe.
Maar ben blij te horen dat er zoveel meer vrouwen dus hetzelfde voelen
en ervaren wat ik ook heb.
Laat je ijzer even testen!
Ik heb dit ook gedaan bleek te laag te zijn.
herkenbaar allemaal
ben nu zwanger van de 2e, heb 2 weken geleden een goede echo gehad mat hartactie, zag er allemaal goed uit, maar toch ben ik bang dat het inmiddels niet meer leeft. Omdat je er in dit stadium ook zo weinig van merkt, kan dat maar zo gebeuren… Maar morgen heb ik de termijnecho dus dan weet ik meer…
Heerlijk herkenbaar! Ben door de eerste zwangerschap heen gefietst en had vanaf het begin het gevoel dat het 100% goed zat. En deze keer… Het duurde veel langer voor we zwanger waren (incl. 2 vroege miskramen), maar met 8 weken hadden we een goede echo. Nu mag ik pas met ruim 12 weken weer en door die ‘lange’ periode begint de onzekerheid weer te komen. Maar het zal toch wel goed zijn… :think: Natuurlijk is het goed!! Blij te lezen dat het bijna ‘normaal’ is om de 2e keer meer zorgen te maken.