Mijn dochter gaat sinds deze maand naar school en woensdag en vrijdag naar de bso. Daarvoor ging ze sinds ze 3 maanden is naar een kdv met verticale groepen waar ze het heel erg naqr haar zin had. Het kdv ligt in een andere wijk als die waar we wonen en waar ze naar school en de bso gaat dus ze kende niemand daar. School gaat prima ze zit in een instroomgroep die begon toen zij naar school ging en speelde meteen met andere kinderen. De BSO was niet een succes. Ook hier kende ze niemand Ze stapte de eerste keer op een groepje meisjes af waar ze vriendjes mee wilde worden maar die hadden daar blijkbaar geen zin in en 1 van die meisjes schijnt best wel een haaibaai te zijn. Ze had wel lekker gespeeld zei ze maar ook in haar eentje Vrijdag ging ze weer en toen kreeg ze wat minder weerstand, wsl. Omdat de haaibaai er niet was. Die woensdag erop ging het volgens de ene juf beter.maar zei een andere juf dat ze nog wel wat stimulans nodig had. Die vrijdag en afgelopen vrijdag (afgelopen woensdag was de bso dicht) was ze in het begin verdrietig omdar ze mij miste maar had ze het daarna wel leuk gehad. Toen ik haar vanavond instopte zei ze huilend dat ze niet naar de bso wilde maar bij mij een boterham wilde eten Ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik haar en de andere kinderen nog wat tijd geven, moet ik met de juffen gaan praten of toch eens serieus gaan nadenken om nog minder te gaan werken zodat ze maar 1 dag moet. Ik weet het even niet meer. Ik wil zo graag dat ze op de bso ook gelukkig is envrienden krijgt en ik ben bang dat dat niet gaat gebeuren en ze daardoor ongelukkig is en haar zelfvertrouwen kwijt raakt.
Ik snap hoe verdrietig het is om te merken dat ze het daar niet leuk heeft (zit in dezelfde situatie met de gastouder, het is heel naar), maar ik denk echt dat je dit nog wat tijd moet geven. Kindjes moeten soms even wennen, dat is dan even door de zure appel heen bijten. Daarnaast zou ik mijn kind niet mee willen geven dat je maar wegloopt als het ergens niet lekker loopt. Met de juffen praten zou ik sowieso doen, zodat ze wellicht wat meer begeleiding kunnen bieden oid. 
Ja ik weet dat ik haar wat tijd moet geven en dat haar weghalen niet echt een oplossing is. Misschien zie ik te veel beren op de weg en ze moet ook leren dat niet iedereen haar meteen aardig vindt/haar vriendin wil zijn en dat zij ook niet iedereen hoeft te vinden. Ze is nu natuurlijk ook de jongste daar en die kinderen daar zijn wat ouder, Haaibaai is een kop groter en zal iets van 6 of 7 zijn (ik heb een lang kind), en die zitten natuurlijk ook niet op een kleuter te wachten. Op de vrijdag zitten er meer jonge kinderen bij. De juffen zeiden de tweede woensdag al dat ze haar wat meer begeleiding zouden geven. Ik kijk het nog tot half mei aan en dan kijk ik wel verder.
Tijd geven is wel belangrijk ja.
Hier gaat mijn oudste 3 middagen naar de BSO sinds september en die zit pas sinds een paar weken wat beter op zijn plek daar. En nog steeds vraagt hij wel eens of hij niet meer naar de bso hoeft… Als ik vraag waarom, zegt hij dat hij liever thuis is. Hij vindt het wel leuk, maar hij vindt het thuis leuker.
Geloof me, ik heb er slapeloze nachten van gehad. Maar ik weet wel van hem dat hij altijd heel veel tijd nodig heeft om aan dingen te wennen.
Ik ben wel aan het twijfelen of ik het nog meer tijd moet geven of misschien 1 dag er af moet halen. Maar als ik dat doe geef ik hem misschien wel het idee dat de bso ook niet leuk is :think:
idd tijd geven!
en uh hoewel mijn zoon altijd helemaal vrolijk op de nso rondhuppelt ( ik krijg vaak filmpjes te zien), vaak niet mee naar huis wil als ik hem kom ophalen, is het ook elke dag dat ie naar de nso moet gezeur dat ie niet wil. En altijd opmerkingen dat ie liever bij mij wil zijn…blijkbaar vindt ie dat belangrijk om me te laten weten, dat ie er echt niet uit eigen wil heen gaat of zo. Maar vervolgens heeft ie het dus wel bijna altijd naar zijn zin.
Maar goed voornemen om het even nog een maandje aan te kijken.
dank jullie wel voor jullie reacties. Ik zal haar en de bso wat tijd geven. Ze is gewoon iemand die de kat uit de boom kijkt en tijd nodig heeft om te wennen. Daarom was ik zo verbaasd dat het op school waar ze ook niemand kent meteen zo goed ging. Misschien kwam dat omdat ze daar niet de enige nieuwe was, ze zich al heel lang verheugde op school en ze op haar kdv door de 3±groep ook goed op het naar school voorbereid was. Op de bso is ze niet zoals in haar klas de grootste maar de jongste en het nieuwe meisje en daar heeft ze nog geen ervaring mee omdat ze vanaf toen ze een baby was naar het kdv ging en ze nog nooit in een bestaande groep haar plekje heeft moeten veroveren.
Maar dat moet ze nu toch ook op school? En daar is ze nu toch ook (een van) de jongste?
Ik zou het gerust nog ruim de tijd geven, als ik kijk naar mijn katuitdeboomkijkers, die zaten pas echt goed in de groep na een halfjaar school ongeveer. De weerstand om te gaan werd steeds wat minder tot ze het echt leuk vonden.
Op school is ze inderdaad een van de jongste, maar in de groep niet. Ach ik moet even ophouden met beren op de weg te zoeken en zien en haar de tijd geven. Er zijn nu heel veel dingen nieuw voor haar: 4 dagen school(op woensdag heeft ze geen les) met nieuwe kinderen en 2 dagen bso met andere nieuwe kinderen, dat is best wel vermoeiend, logisch dat je dan aan het eind van de week liever bij mamma bent om bij te tanken. Ik had het alleen prettiger gevonden als er woensdags geen haaibaai op de bso, maar ook daar moet ze mee leren omgaan en ik moet leren/accepteren dat ze dat zelf moet leren en dat ik haar niet overal voor kan beschermen. Loslaten en op haar vertrouwen, dat moet ik doen.
Klinkt als een goed plan 
En zo’n haaibaai… dat loopt volgens mij echt wel los hoor. Zo’n meisje heeft echt niet lang interesse in zo’n nieuw ukkie.
Geef het idd maar even tijd
Kinderen moeten wennen nieuwe situaties
Op een bso is een al bestaande groep, en daar zal ze idd even haar plekje moeten vinden.
Bij kdv werd ze gebracht en gehaald bij hetzelfde gebouw.
Dit zal nu ook anders zijn.
En dat maakt dat ze gaan denken ik moet van hier naar daar naar daar.
Voor kids klinkt het ook als een laaaange dag.
Wij als volwassenen zeggen; je gaat naar school en bso.
Maar kids denken; ik moet naar school, eten ,(indien van toepassing weer naar school,) bso en pas dan naar huis.
Dan klinkt het veeel langer.
En net als volwassenen, hebben kinderen even tijd nodig om in het ritme te komen.
Ik herken het heel erg van mijn jongste dochter van 4.
Die moest ook heel erg wennen en ging gelijk toen ze 4 was naar school én bso. Nu vind ze het best leuk hoor, maar is altijd nog liever thuis.
Mijn oudste dochter van 5 is 1 jaar alleen naar school geweest en heeft het erg naar haar zin op de bso (is wel een groep voor kindjes van 4-6 jaar).
wat ik zelf heel fijn vind en misschien kan je dat overwegen is dat ze op maandag en dinsdag naar de bso gaan, dus na een lange dag school.
Ze hoeven dan maar 2 of 3 uurtjes.
Vind het zelf erg fijn dat het kan om ze op woensdag en vrijdag wat hier dus de korte schooldagen zijn thuis te hebben. Voor de rust of speelafspraakjes.
Zelf vind ik namelijk als ze woe en vrij zouden gaan het ook gelijk 5 lange dagen zijn voor een kleuter.
Maar goed, bij ons kan dat, lukt dat niet dan is het natuurlijk ook niet anders.
Heb ze sinds kort omdat ik werkzoekende ben ook van de vakantieopvang afgehaald, vind het erg druk daar op die dagen en onoverzichtelijk.
(+ dat het een kostbare grap is).
Maar ik lees eigenlijk niet in het verhaal Waarom ze niet meer wil :think:
en er is een verschil tussen haaibaai en haaibaai he…, er zijn ook kinderen die altijd een slachtoffer zoeken om te pesten en dat begint al op de psz dus,
mag ze niet mee spelen, word ze buitengesloten, gepest… lijkt mij dat ze toch niet zomaar gaat huilen dat ze niet meer wil ?
Ze zei gister huilerig dat ze vrijdag niet naar de bso wil omdat ze bij mij wilde zijn, verder niets. Ik stopte haar in 'savonds en we hadden het er over dat ze morgen, vandaag dus, weer naar school ging en ik weet niet precies hoe we er op kwamen maar toen ik zei dat ze vrijdag wel naar de bso moest, was ze dus verdrietig. Ik heb het vandaag er nog met haar nog over gehad toen ik haar van school ophaalde dat ze vandaag niet hoefde maar vrijdag wel en toen reageerde ze daar helemaal niet op. Dus ik gooi die tranen op moeheid (dan komen de tranen erg snel) en teleurstelling want ze is liever thuis. Het verdrietig zijn op vrijdag is volgens mij alleen in het begin en ze wordt dan ook altijd wel getroost door de juffen daar. Op woensdag wordt ze rond 12 uur door haar vader gebracht omdat ze dit schooljaar op woensdag geen les heeft, misschien moet ze ook nog wennen aan het school is afgelopen en dan naar de bso ipv naar huis. Maandag, dinsdag en donderdag gaat ze na school naar huis.
Inderdaad van moeheid komen de tranen sneller, maar ik dacht als er echt iets aan de hand is… en juffen zien ook niet alles vandaar
Even doorbijten dan inderdaad… :hug:
Ik weet niet of er echt wat aan de hand is en ook niet hoe ik dat zou kunnen zien/merken. Ze gedraagt zich niet anders dan anders, ja aan het eind van de dag is ze moe en vervelend, maar dat komt door de nieuwigheid van school en bso. Ik vertel haar af en toe wel dat ze als er iets is, ze dat altijd tegen mij of haar vader kan vertellen en ik hoop dat ze dat ook doet. Ik zal proberen om de juffen uit te horen maar ik krijg daar niet vaak de kans voor want ik wil dat niet doen waar ze bij is.
@sopje wrote:
Ik weet niet of er echt wat aan de hand is en ook niet hoe ik dat zou kunnen zien/merken. Ze gedraagt zich niet anders dan anders, ja aan het eind van de dag is ze moe en vervelend, maar dat komt door de nieuwigheid van school en bso. Ik vertel haar af en toe wel dat ze als er iets is, ze dat altijd tegen mij of haar vader kan vertellen en ik hoop dat ze dat ook doet. Ik zal proberen om de juffen uit te horen maar ik krijg daar niet vaak de kans voor want ik wil dat niet doen waar ze bij is.
Sopje, het eerste bij het laatste stukje dat in me op kwam, was dat ze niet weet wanneer het vrijdag is? Die volgorde van dagen overziet ze denk ik nog niet? En ver vooruit kijken is ook moeilijk denk ik. Dat roept misschien ook de traantjes op.
Verder hier hetzelfde net gehad met ons vierjarig manneke, ik twijfelde ook, want hij wil niet naar school en bso en wil thuis blijven. Tót we naar school gaan letterlijk, hij rennend voor me uit stuift naar de klas. Als hij naar de BSO is en ik hem ophaal, wil hij dus niet mee, veel te gezellig. Terwijl als we thuis zijn, wil hij alleen bij mama zijn.
De eerste weken waren wel even pittig, ook hij moest zijn plekje vinden en vond het “moeten” niet leuk. Maar nu na bijna 3 maanden heeft hij helemaal zijn draai gevonden. Ben ik blij mee, want ik vond het wel heel erg moeilijk…Maar tijd doet veel :hug: !
Even een updateje. Ik had voorgenomen om het tot half mei aan te kijken en dat is het nu geweest. Ze is al redelijk aan het wennen op de bso. In de eerste paar weken nadat ik hier had gepost was het nog wel vaak ik wil niet naar de bso, maar dat heb ik al een tijd niet meer gehoord. Een paar weken geleden toen ik op woesdagochtend ziek in bed lag, hoorde ik haar zelfs aan haar vader al om half 12 vragen of ze naar de bso mocht. Ook na de vakantie hebben we geen terugval gehad. Ze speelt nu vaak met wat jongens daar. Dat ene meisje dat in het begin niet zo aardig deed, doet nu ook wel wat aardiger. Alleen gister zei een ander ouder meisje toen haar vader haar kwam ophalen “hoera O wordt opgehaald” op de toon dat ze blij was voor haar maar dat ze blij was dat ze wegging. O heeft het geloof ik niet gehoord en mijn vriend en een juf hebben tegen dat meisje gezegd dat dat niet echt aardig was om te zeggen. Dat meisje begreep ook dat ze fout was. Ik vind het vervelend dat dat meisje dat zei, ik vind het niet leuk dat iemand mijn meisje niet aardig vindt maar daar moet ik ook mee leren omgaan want het is heel normaal. Ik vind ook niet iedereen aardig en niet iedereen vindt mij aardig en dat vind ik ook niet erg. En ik zeg dat ook tegen haar.
Maar goed, ik dwaal af, ik heb een beslissing genomen en dat is dat ze de komende 2 jaar gewoon op de bso blijft omdat ze het ook leuk begint te vinden. A;s haar broertje naar school gaat, kijken we verder.
Zucht. Gisteravond en vanochtend was tet weer ik wil niet naar de bso en stomme bso. Eigen schuld, had ik maar niet moeten schrijven dat ze al gewend begon te raken. Haar vader vroeg nog waarom en ze vindt het te lang duren. Snap ik ook wel. Het is ook een hele ruk. Maar ja wat doe je eraan. Zij en haar broer staan al op de wachtlijst voor de dinsdag en donderdag en minder werken kan financieel gezien wel maar de hoeveelheid werk blijft het zelfde dus ik moet dan meer doen in minder tijd.
en een gastouder? waar wellicht broer ook terecht kan?