Ons zorgenkindje

Ik hoop dat je die krijgt, maar Sas lijkt me niet abnormaal ofzo… meer gewoon, een bijzonder karaktertje :wink:

Mooi toch dat je een heel bijzonder meisje op de wereld hebt weten te zetten :inlove:



Enne… ik ben uiteindelijk ook wel aardig terecht gekomen hoor… 8)

t komt wel goed en idd… wat hulp, nou prima, laat maar lekker komen en geniet van je bijzondere grietje :-*

@Cell wrote:

t komt wel goed en idd… wat hulp, nou prima, laat maar lekker komen en geniet van je bijzondere grietje :-




helemaal mee eens hoor.

met een beetje begeleiding en hulp komt dat mooie grietje er echt wel :-

je hebt gewoon een heel bijzonder meisje en van bijzondere kindjes kunnen we heel veel leren :wink:

:hug:

lief… :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: Oh meiden ik heb echt twee zulke K dagen gehad… Echt zooo twijfelen… Maar ik heb inderdaad een heel bijzondere meisje en natuurlijk komt ze er wel! Ik zou het alleen zo graag wat makkelijker voor haar willen maken. Ik ben zo bang dat ze een rottijd krijgt op school en ik wil haar voor dat verdriet beschermen. Maar ik weet het, dat kan niet…



Maar bedankt allemaal. Het doet me super goed!

@~Marion~ wrote:

lief… :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: Oh meiden ik heb echt twee zulke K dagen gehad… Echt zooo twijfelen… Maar ik heb inderdaad een heel bijzondere meisje en natuurlijk komt ze er wel! Ik zou het alleen zo graag wat makkelijker voor haar willen maken. Ik ben zo bang dat ze een rottijd krijgt op school en ik wil haar voor dat verdriet beschermen. Maar ik weet het, dat kan niet…



Maar bedankt allemaal. Het doet me super goed!




als je zo twijfelt, dan laat je toch iig een eerste onderzoekje doen. Dan kun je aan de hand daar van indien nodig altijd nog opnieuw gaan afwegen of je verder wilt gaan of niet. :-*



(ennuh, ik interviewde mezelf in de puberteit altijd in het engels :mrgreen: heerlijke manier vond ik dat om even de boel op een rijtje te zetten…En dat is wel een beetje ook mijn punt wat ik wilde maken: iedereen heeft wel wat gekke dingen, maar wat is normaal? En wat is niet normaal? Ik zou hulp inschakelen als het goed functioneren in de weg staat, niet als er gedrag vertoond wordt wat andere niet doen…hoe dan ook, je snapte mijn punt al wel geloof ik.Succes met alles!)

@~Marion~ wrote:

lief… :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: Oh meiden ik heb echt twee zulke K dagen gehad… Echt zooo twijfelen… Maar ik heb inderdaad een heel bijzondere meisje en natuurlijk komt ze er wel! Ik zou het alleen zo graag wat makkelijker voor haar willen maken. Ik ben zo bang dat ze een rottijd krijgt op school en ik wil haar voor dat verdriet beschermen. Maar ik weet het, dat kan niet…



Maar bedankt allemaal. Het doet me super goed!




ik snap heel goed wat je bedoelt :hug:

die angsten heb ik ook gekend gelukkig nu niet meer.

zolang jij je gevoel blijft volgen en doet wat voor haar het beste is dan komt het echt goed.

en je bent al op de goede weg…
ik heb mijn gevoel altijd gevolgd en gevochten voor mijn zoontje terwijl ik ook zo veel twijfels had maar omdat ik bleef vast houden aan mijn eigen gevoel, zit hij eindelijk op het plekje waar hij hoort.

Ja, we gaan ook wel gewoon voor dat onderzoekje. Maar goed, wellicht komt die er niet eens als de psych, nav de observatie, het niet nodig vindt…



Ik had ook geen K dagen om de twijfel, maar omdat ik me schuldig voel en aan mezelf ging twijfelen. Datr ben ik nu wel kwijt hoor! Ik ben normaal namelijk helemaal géén twijfelaar en al helemáál niet als het op mijn kinderen en hun opvoeding aankomt!

Wie twijfeld denkt tenminste nog na :wink:



Mijn moeder zegt altijd… Twijfelen is Leven op zoek naar balans, de enige zekerheid is de dood…



klinkt stom, maar ze bedoelt maar dat twijfelen zo erg nog niet is.

Dat mag best, zeker als het om belangrijke en aangrijpende dingen gaat.

Dat maakt je geen slechte mama, maar een hele bewuste die alle kanten onderzoekt voor ze weet wat ze gaat doen.



Goede zaak lijkt me, hoef je je niet K over te voelen. :-*

@Cell wrote:

Wie twijfeld denkt tenminste nog na :wink:



Mijn moeder zegt altijd… Twijfelen is Leven op zoek naar balans, de enige zekerheid is de dood…



klinkt stom, maar ze bedoelt maar dat twijfelen zo erg nog niet is.

Dat mag best, zeker als het om belangrijke en aangrijpende dingen gaat.

Dat maakt je geen slechte mama, maar een hele bewuste die alle kanten onderzoekt voor ze weet wat ze gaat doen.



Goede zaak lijkt me, hoef je je niet K over te voelen. :-*




mooi gesproken cell of eigenlijk je moeder :wink:

Ik sluit me aan bij de andere meiden. Laat haar onderzoeken en kijk wat daar uit komt. Al zou het alleen maar zijn om handvatten te krijgen in hoe je Sascha het best kan begeleiden in haar emoties, gedrag en ontwikkeling. Dat zou toch alleen maar fijn zijn.



Het hoeft niet te zijn om Sascha een stempel mee te geven, maar ieder kind is uniek en dat maakt ze tot wie ze zijn. Als ze daarvoor alle begrip, ruimte en begeleiding in krijgt van haar ouders is toch alleen maar top.



Hier hebben wij het op een heel ander manier. Femke is zo makkelijk, dat ze heel makkelijk onder kan sneeuwen in de zin van ‘niet zo aandacht behoeftig, laat haar maar lekker haar gang gaan’. Zij zal niet zo snel om aandacht vragen ook al heeft ze daar behoefte aan. Dat is dan een aandachtspunt voor ons om haar niet te ‘vergeten’



Aniek is een heel ander geval, die is zo wijs en eigengereid dat je haar geen 1jr 8 mndn geeft. Ze maakt al zinnen met 5/6 woordjes, geeft ook echt antwoord op vragen, ligt in een peuterbed omdat ze zich opgesloten voelde in een ledikant, wil absoluut niet meer in een kinderstoel, eet heel netjes met bestek. Die doet ons elke dag echt versteld staan. Vanuit het CB zijn ze nu bezig om haar vervroegd op de psz te laten plaatsen, al zou het maar voor 1 dagdeel zijn.

Bij haar heb ik ook een pedagoog laten observeren omdat ik niet wist of ik nu dingen moest afremmen of stimuleren en wat ik haar al wel/niet kan toevertrouwen. Voor mij was het echt heel verhelderend en ze is ook echt blij met de veranderingen die nav de observatie hebben plaatsgevonden.

Even vwb het pesten straks op school, je hebt er zelf ervaring mee, dus je bent er veel alerter op. Tegenwoordig zijn er hele goede programma’s waar ze mee werken op school, niet zoals het vroeger bij ons was. Dus mocht ze gepest worden, wat helemaal niet hoeft te gebeuren, dan kan ze daar in ieder geval zowel via school als via jou in begeleid en geholpen worden. :hug: