nadat we dit hadden gehad
3-3-2009 - spannende dag
Vanmiddag om 13:15 verloor ik veel bloed. Dus de huisarts gebeld en daar kon ik meteen terecht. Ze heeft me inwendig onderzocht. Daarna vertelde ze dat ik 50 procent kans had dat het mis was dus ik moest naar de gyn voor een echo.
Omdat we daar pas om 15:45 terecht konden zijn we eerst naar huis gegaan. Daar op de wc verloor ik iets waarvan ik zeker wist dat het de baby was.
Dus huilen en weer de huisarts gebeld. Deze vertelde dat we toch naar de gyn moesten om te kijken of er geen resten waren achter gebleven.
We waren optijd in het ziekenhuis en moesten in de wacht kamer wachten. Met moeders met dikke buiken om ons heen. En het liep ook nog eens een uur uit. Niet leuk dus.
Toen we eindelijk bij de gyn binnen waren vertelde ik dat ik het al kwijt was. Ze wilde toch even kijken ook om te zien of er dus niks achter was gebleven.
Ik op de bank voor een inwendige echo maar ik durfde niet naar het scherm te kijken. Arno deed dat wel en zag…
een klein frummeltje life and kicking.
Volgens de gyn ben ik een bloedstolsel verloren en de baby zit nog veilig in de buik. We hebben het hartje horen kloppen en het zien bewegen.
Over een week moet ik terugkomen omdat ik tochj bloed heb verloren maar de gyn gaat ervan uit dat we dan een mooie echo gaan maken en ze me daarna niet weer zal zien
Het was dus een rare dag eerst wel zwanger toen niet en nu weer wel
Hebben we 3 weken later dit
al een paar dagen was ik niet echt lekker. Sliep slecht en had nachtmerries. Dus ik vandaag de verloskundige gebeld en ik mocht komen. Ze gaf aan dat het gezien de geschiedenis van nienke en een paar weken geleden erg normaal was dat ik nu nachtmerries had. Dus even luisteren en dat vannacht lekker slapen.
Een dot gel op mijn buik en zij luisteren maar we hoorde niks. Nog meer gel maar nog steeds niks. Uiteindelijk doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar moest ik voor half 5 wezen dus hard doorgereden. In het ziekenhuis kreeg ik een echo daarop bleek dat alles oke is.
De gyn had er ook moeite mee om het hartje te vinden. Elke keer als hij het had ging het brusje zich weer omdraaien of weg draaien. Nu al eigenwijs dus
En zoals de gyn zo "netjes"uitdrukte met zo een verpakking moet je ook niet opzoek gaan naar het hartje met 13 weken.
Hier was de verloskundige natuurlijk niet zo blij mee en ik ook niet maar ach het brusje leeft nog.
Zou het vanaf nu normaal worden ik hoop het zo
:hug: 
Hoop dat alles goed blijft gaan!
Pfff wat een spanning zeg :hug: Maar gelukkig is alles goed!
En wat een hork van een gyn. dat ie zo een opmerking maakt! :snooty:
@Mip wrote:
Pfff wat een spanning zeg :hug: Maar gelukkig is alles goed!
En wat een hork van een gyn. dat ie zo een opmerking maakt! :snooty:
Nou dat was ook het eerste wat ik dacht nadat ik je verhaal had gelezen.
Meid ik ben superblij voor jullie dat het hartje klopt en ik hoop over een paar maanden te kunnen lezen dat er een gezond brusje geboren is voor Nienke!!
@Mip wrote:
Pfff wat een spanning zeg :hug: Maar gelukkig is alles goed!
En wat een hork van een gyn. dat ie zo een opmerking maakt! :snooty:
Gelukkig dat alles goed is meid, en nu gewoon genieten hoor :naughty:
Hier bij de 20-wekenecho van Yari vroeg de gyn of ik suikerziekte had :shock: Uh nee ik ben gewoon dik van mezelf
stom he dat ze zo kunnen reageren.
Het was dat er geen andere gyn was en ik heel graag wilde weten of alles oke was. Maar ik heb al zoveel over hem gehoort en dat was niet pos. Het schijnt een erg kundige arts te zijn maar een sociale vaardigheden van een tuinboon
groetjes
marlies