Afgelopen maandag ben ik ziek geworden, griep en bronchitus, Aniek volgde dinsdag en ook zij hoest zich een ongeluk.
Het is geen longontsteking, ze zegt ook niet dat ze pijn heeft, alleen “hoofpijn” en dan wijst ze op haar slapen. Volgens de arts zitten haar bijholten aardig vol.
Maar goed, ze is dus “nie lekkuh” en is moe, slaapt veel enz.
Als ze wakker is huilt ze alleen maar… ik word er radeloos EN knettttergek van. :shifty:
Dat ze niet lekker is, ala, dat is nou eenmaal zo, maar dit is zo overdreven, alleen maar huilen, huilen, huilen en ze wil niks, geen drinken, wel drinken, geen eten, wel eten, niet spelen en wel spelen en ondertussen… huilen, oneindig huilen vanaf het moment dat ze wakker is tot ze gaat slapen.
Ik krijg haar niet getroost want al zit ze een uur bij me, dan zit ze dat uur dus ook te huilen, te sniffen, te gieren, enz…
Ik ben nu na 3 dagen full time kleutergehuil helemaal gaar en heb haar nu “straf” gegeven… in zoverre… gezegd dat mama het niet meer weet en dat als ze dan zo verschrikkelijk moet huilen zonder dat ze weet waarom, ze dit dan maar op haar kamer moet doen.
Ik heb haar naar boven gebracht en heb de deur dichtgetrokken.
en nu… nu is ze stil en roept me…
Wat moet ik hier nu mee :roll:
iemand een idee? Ik weet t namelijk niet meer 
Ik zou als het mijn kind was haar een paractamol geven en ook in bed leggen en dan als ze vanavond weer naar bed gaat weer 1 geven
Ik denk aan me zelf als je niet lekker bent neem je ook een paracetamol dus als kinderen niet lekker zijn kan af en toe een paracetamol geen kwaad
thx, maar dat krijgt ze dus al, we zijn bij de huisarts geweest en die zei ook al, gewoon paracetamol geven en rust.
Ze gaat dus nu al 2x per dag naar bed, maar ze is bijna 3 en kan zelf naar beneden, ze heeft geen koorts verder dus je houd haar niet in bed.
Ze komt gewoon weer naar beneden als ze “klaar slapen” is
Het is meer dat ik knetter word van het voortdurende gehuil, naar bed sturen is daar geen oplossing voor…
Gaat het alweer beter??
Ik had hier vorige week een jongetje van 20 maanden, wel wat jonger maar toch, die ook steeds zat te dreinen, later bleek hij dus flink verkouden te worden(en te zijn)…
Ik was het gehuil ook erg zat en het is dubbel, je kan ze niet helpen, je wil weten wat er is, ze vertellen het niet…
Ik heb na 1,5e dag een doosje gebruikt, gewoon een klein tupperware doosje… als hij begon… gaf ik hem een kus en een kroel en zei, mama is er toch voor je als je huilt omdat er iets is mag je huilen maar er is nu niets dus huilen we ook niet… doe dan je tranen maar in je doosje en het deksel erop…
Nou na 3 aanvallen was het over en ging hij snikken zei ik Niels je huilt nu om niets, doe je tranen maar in een doosje en zowaar hij deed het deksel eraf, wreef door zijn oogjes en deksel er weer op… Kaar zei hij… nie uilen, tanen weg… mama kus… pelen…
Natas
Hoe gaat het nu?
Ze huilt niet meer de hele dag, dat is wel over, maar nu zijn de nachten pet.
Steevast om kwart over 1 a half twee snachts word ze gillende huilend wakker en al troost je haar, zodra ik weg ga ik het weer hommeles.
uiteindelijk lukt het me wel om haar weer slapend te krijgen, maar meestal zijn we dan anderhalf uur verder en is mijn nachtrust dus aan gort :?
We gaan volgende week woensdag naar de huisarts, ik wil graag dat ze een keer helemaal word nagekeken. Ze is 3 maar slaapt nog best heeel veeel, ziet nogal witjes al een poos, heeft snel last van blauwe plekken en bloedneuzen en klaagt vaak over pijn in d’r benen.
Ik vind dat om niet nader te noemen persoonlijke ervaringen nogal eng
Verder hebben we afgelopen nacht besloten dat we vannacht een matras naast ons leggen, ik wil d’r niet bij ons in bed want dan slapen we niet meer, maar op een matras naast me vind ik niet zo erg.
Kijken of het dan beter gaat.
Ze zit echt niet oke in d’r vellegie… :roll:
Lekker op je kamer nemen idd. Volgens mij heeft ze echt behoefte aan jouw gezelschap en aanwezigheid, en ik denk dat je daar in dit geval best aan toe mag geven.
’
Heel veel sterkte, het is niet niks he, dit soort gedoe