Tenminste, fris terug van wintersport zijn we vanavond met goede moed begonnen…
Eerst stukje historie: vanaf dat ie anderhalf was, is Stan een steeds moeilijkere eter geworden. De ene na de andere groente viel af, sauzen door pasta en rijst werden niet meer gegeten, rijst zelf ook niet meer, en uiteindelijk eet hij (naast de 4 p’s: pannenkoeken, patat, poffertjes en pizza :mrgreen: ) alleen nog worteltjes, boontjes, aardappels (gekookt of gebakken), macaroni met alleen maar kaas, en vlees. En elke avond zitten we de hele maaltijd van alles uit te halen om 'm maar een hapje te laten eten. Sowieso mag ie sinds een paar weken een sticker plakken als z’n bordje leeg is, en volle kaart is cadeautje. Werkte als een speer bij het zindelijk worden (na één week was ie zindelijk en vergat zelf te stickeren, dus was ook gauw klaar 
); werkt helaas iets minder snel bij het eten, maar het is in elk geval een positieve beloning. Praktijk is dat ie met stickeren zo eens in de drie dagen in elk geval met veel moeite z’n bordje leeg eet.
Maar goed, hubbie en ik hadden toch allebei wel zoiets van ‘hij vraagt én krijgt wel héél veel negatieve aandacht tijdens het eten, terwijl het advies toch is om slecht eten vooral te negeren’. We dachten ook eigenlijk dat we dat altijd deden, maar het toch maar steeds weer aandringen, smeken, bevelen etc. (ja je probeert alle varianten) om een hapje te eten is er langzaam maar zeer zeker in geslopen door de tijd.
Dus vanavond een nieuw begin: ik heb Stan voor het eten verteld dat ie nog steeds een sticker mag plakken als ie z’n bordje leeg eet, maar dat wij verder niks meer tegen 'm zeggen dat ie een hap moet nemen ofzo, en dat als ons toetje op is, zijn bord weggaat.
Zo gezegd zo gedaan. Nou, we moesten ons allebei vooral heel goed blijven verbeelden dat we van een afstandje naar dit tafereel aan tafel keken tijdens een aflevering van de Nanny, om het vol te houden. Jeetje, wat haalt zo’n jongen eigenlijk alles uit de kast als je het even niet als ouder (ach wat zielig, misschien lust ie het echt niet) maar als buitenstaander bekijkt (jeetje, hij weet echt van geen opgeven zeg). Bord is dus weggegaan na ons toetje, en vervolgens nam ie eerst ook geen hap van het toetje. Nadat ik gezegd had dat zijn schaaltje toch echt de vaatwasser in zou gaan als de rest van de vaat er in stond, ging ineens de lepel erin en at ie hem in één keer leeg. Vroeg zelfs om een tweede, maar dat doen we natuurlijk niet!
Dus de start is er. Ik ga de vorderingen (hoop ik tenminste) hier een beetje bijhouden, zodat ik er wellicht anderen mee kan steunen, gesteund kan worden, en het in elk geval van me af kan schrijven (want dat heb ik wel nodig… :mrgreen: )
Succes ermee. Hopelijk werpt de nieuwe methode vruchten af 
Ook ik wens jullie veel succes(en sterkte :-* ) :thumbup:
En het werkt hoor! Zo ook gedaan met ons doerakkie 8) :mrgreen:
Gewoon gezegd, oke als je niet wilt, geeft niets maar dan krijg je ook helemaal niets! (Ook geen toetje). Wij zeggen er niets van. Wij gaan niet zeuren, wij gaan niet pushen…
Tjeeeeeeeeeeeee…meneer koos eieren voor zijn geld 
, hij ging eten! Althans ik moest hem voereen.
Het voeren heb ik daarna ook meteen afgeschaft. Hij moest zelf eten (bij 3-jarigen kan ik dat wel verwachtene)! Nu is het helemaal niets meer aan de handje. Hij weet dat wij erg consequent zijn en dat hij het mag proberen, maar dat hij de gevolgen wel heeft.
Succes!
Liefs,
Moon
Nou, zover zijn wij nog niet, maar er is wel vooruitgang:
Hij heeft van de 5 dagen slechts één keer z’n bord echt leeg gegeten, maar het is wel een stuk rustiger en gezelliger aan tafel. Ben ik allang blij mee! Ik ben bang dat hij toch altijd wel moeilijke eter zal blijven, ben ik zelf ook altijd geweest. Maar als ie dan toch slecht eet, dan liever in een goede sfeer dan in een constant getouwtrek!
Maar goed, ik zal het hier vertellen als ie ook nog eens echt goed gaat eten…
Hier nog een slechte eter.
Tim is in het ziekenhuis beland toen hij 1 jaar en 1 week oud was met een heftig buikvirus.
Voorheen at hij bijna alles en nu 2,5 jaar later nog steeds bijna niets meer.
Ja inderdaad, de 4 p’s wel. :roll:
We hebben echt alles al geprobeerd. Niks helpt. Hij weegt met zijn 3,5 jaar nog maar 13,5 kilo :shock:
Hij is intens bleek en klaagt de hele tijd over moe zijn.
Hebben jullie de oplossing? Wij weten het niet meer namelijk :shifty:
Niet direct een oplossing voor je. Stan groeit gelukkig nog wel goed, weegt 16,5 kilo. Waar ie van groeit is mij ook af en toe een raadsel, ik denk van de boterhammen (2 of 3 per dag) en z’n 200 á 300 ml melk… :think:
Geef ‘m wel kauwvitamine pil, 1 per dag, en moet zeggen dat ie vrijwel nooit ziek is!
Update van m’n verhaal: hij eet nog steeds niet veel, maar we hebben wel kleine successen. Zoals gisteren toen ie zei ’ ik wil niet meer’ en ik zei ’ nou dan stop je toch’ waarop hij (op zo’n eigenwijs peutertoontje ) zei ’ ‘echt niet’ en gewoon weer verder at. Uiteindelijk 2/3 van z’n bord met macaroni (met enkel kaas erover :roll: ) op! :thumbup:
En zoals gezegd is het in elk geval stuk rustiger en gezelliger aan tafel geworden, dat is me ook wat waard!
Hier maken we ook geen strijd van het eten verder. We bieden het aan en als hij het niet wil, dan niet.
Hij eet wel redelijk veel brood en fruit en krijgt ook een vitamine kauwtablet per dag. Maar snoep en koek raak je ook niet echt aan hem kwijt, dus dik wordt hij niet gauw zo. Hij loopt nu constant met zijn handen aan zijn broekrand omdat zijn broek telkens afzakt. We hebben al smalle broeken maatje 92 terwijl hij 1 mtr lang is. Maar omdat ze zo afzakken, zijn ze nog lang genoeg
Tip (als je dat wilt): bretels!
Toevallig heeft hij die vandaag aan gehad. Het is echter wel lastig met zindelijkheidstraining. Hij kan dan niet zelf zijn broek uitkrijgen :think:
Tja, da’s lastig. Heeft ie ze over of onder z’n shirt? Want er over, kan ie ze misschien gewoon over z’n armen naar beneden schuiven?
Hij heeft ze onder zijn shirt. Erover heen vind ik er niet uit zien.
We kregen als tip om de rand van de broek om te slaan. Dat werkt erg goed moet ik zeggen :thumbup:
Hij heeft ze onder zijn shirt. Erover heen vind ik er niet uit zien.
Ik ook niet eerlijk gezegd... :mrgreen: