Nee je bent zeker niet de enige.
Ik spreek vaak ook met meerdere nationaliteiten tegelijk en dan wil het nog wel eens gebeuren dat ik me vergis in de persoon en duits spreek tegen die engelsman en engels tegen die duitser.
Dan krijg je inderdaad weleens van die blikken van huh?!
@Astrid wrote:
Nee je bent zeker niet de enige.
Ik spreek vaak ook met meerdere nationaliteiten tegelijk en dan wil het nog wel eens gebeuren dat ik me vergis in de persoon en duits spreek tegen die engelsman en engels tegen die duitser.
Dan krijg je inderdaad weleens van die blikken van huh?!
Ik heb dit ook gehad met mijn gastgezin in amerika en mijn ouders die op visite waren en die ook totaal geen engels verstaan…die gezichten die ik kreeg!
hub spreekt op het werk engels, dus begint huis ook nog wel eens in het engels, maar dan doe ik lekker met hem mee. ook schakelen we nog wel eens over als het onderwerp niet voor de kids bestemd is, al merk ik dat ze meer begrijpen van het engels dan me lief is :roll: .
(en bedankt he, Dora en Diego :mrgreen: )
gr Louwina
@lowietje wrote:
hub spreekt op het werk engels, dus begint huis ook nog wel eens in het engels, maar dan doe ik lekker met hem mee. ook schakelen we nog wel eens over als het onderwerp niet voor de kids bestemd is, al merk ik dat ze meer begrijpen van het engels dan me lief is :roll: .
(en bedankt he, Dora en Diego :mrgreen: )
gr Louwina
Handig zeg :). Dat deed de moeder van voormalige cliënten van me ook, als t over de kids ging waar ze bij waren…
Omschakelen na een paar dagen in t Engels te hebben gesproken vind ik ook lastig en merk t ook aan mn broertje die voor een aantal maanden in t buitenland zit. :mrgreen:
Dat van de telefoon opnemen! dat vind ik toch wel zo irritant. Ik heb een vriendje in Canada gehad. Had een stuk of 7 broers en zusjes. Ik had werkelijk waar geen idee wie ik tekens aan de telefoon kreeg. Had ik zijn moeder dan dacht ik zijn zusje etc. Dus ik stotterde mijn onzekere butt door de eerste zinnen heen en kreeg dan de juiste wel aan de lijn. Ik heb er nu nog een trauma van hahahaha…
Verder sprak mijn vader veel engels thuis, en dat heb ik tot irritants aan toe wel overgenomen. Ik lees veel engelstalige boeken en droom zelfs in het engels vaak :inlove:
Moest zo lachen om je ‘als mijn gezicht op moord staat’ haha. Ik ken je helemaal niet maar zie het wel voor me 
@Anita-1982 wrote:
Ik heb precies hetzelfde maar dan met fries.
Ik ben zelf fries, maar ben verhuisd voor mijn hub naar het westen des lands.
Als ik net mijn moeder of een vriendin aan de foon heb gesproken, dan wil het nog wel eens gebeuren dat de eerste zin naar mijn man toe ook fries is, haha.
Ik denk ook in het fries!
Hier hetzelfde met Fries. Als ik net met iemand Fries gesproken heb dan is het ook wel eens even moeilijk omschakelen.
Aaah charmant hoor haha :mrgreen:
@Nefarious wrote:
Gelukkig ben ik dus niet de enige! :lol:
:mrgreen: nee hoor. Als ik in Zwitserland lekker aan tafel de Telegraaf zat te lezen begon ik vaak ook hele verhalen in het NL, waarop het droge commentaar volgde: het is vast bere-interessant wat je aan het vertellen bent maar in het Engels of Frans volgen we het wat beter :oops:
(Amerikaans/Zwitsers gezin waar overigens ook een interesting mix van amerikaans en frans gesproken werd 8) )