Mijn dochter is nu 21 maanden. Ze is een engeltje maar wel met een sterk karaktertje. Nu zit ze heel erg in de NEE fase. Alles is nee en er kan bijna geen ja meer vanaf. Maar ze is sinds deze week ook ineens begonnen met ik noem het maar drifbuien. Dan gaat ze ineens huilen en gooit ze zichzelf op de grond. Je mag niet weggaan, blijven, aanraken niks mag en alles is nee. Ze rolt als een krokodil over de vloer/bed of waar ze dan ook is en schopt en slaat wild om zich heen. We laten haar dan gewoon haar gang gaan en negeren het en wachten een moment af dat ze iets bedaard en proberen haar dan af te leiden. Boos worden helpt helemaal niet en verergert de boel alleen maar. Dit kan gerust een uur doorgaan en daarna is ze ineens weer een engeltje en de oude lieve Tess. Herkent iemand dit gedrag en hoe gaan jullie ermee om? Is het idd de terrible two fase?
Alvast bedankt voor de tips.
Groetjes
Karlijn
Het klinkt wel zo. Besef je dus ook dat het maar een fase is. Neem haar gevoelens ook serieus, anders wordt ze nog bozer. Om conflicten te voorkomen: probeer geen gesloten vragen te stellen waar zij Nee op kan roepen. Een open vraag is beter. Laat haar bijvoorbeeld kiezen uit twee dingen. Of vraag hoe zij het zou willen/doen en geef haar ook de ruimte om zelf dingen te doen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
@ Moriah
Ik besef ook dat het een fase is en probeer ook de tijd uit te zitten 
tot ze weer uit haar fase uitkrabbelt maar het is zo frustrerend om haar zo te zien en niet te kunnen helpen.
Het lijkt wel of ze buiten zichzelf treed ofzo. Ik kan haar niks vragen of laten meebeslissen. Probeer haar af te lijden maar dat gaat dan op dat moment gewoon niet. Gesloten vragen stel ik idd ook niet meer om te voorkomen dat ze nee zegt maar ja ze zegt alleen nog maar nee soms :lol: gesloten vraag of niet. Ook als ze iets wel wil dan is het eerst nee en dan toch maar wel.
Maar heel erg bedankt voor je reactie, schijnbaar komt het niet veel voor aangezien het topic toch al een aantal keer gelezen is
Liefs
Karlijn
Ja wel hoor. Mijn lieve dochter is op dit moment ook niet echt zichzelf. Zij zit ook in de nee fase en verder doet ze alles wat niet mag :eh: .
Vannochtend zat ze in 1 keer met de billen op de tafel. Na twee keer waarschuwen wat niet hielp maar even op de gang om af te koelen. Dat ging goed maar toen had ze besloten om zichzelf en het interieur te gaan kleuren, ook erg leuk.
Ach het hoort er bij. Ik blijf consequent. Twee keer waarschuwen en de derde keer op de gang. Dat werkt hier tot nu toe het beste.
Mijn dochter heeft ook een sterke persoonlijkheid die weet wat ze wil
Hier ook herkenning hoor, het ‘hoort er bij’, maar goed, daar heb je niks aan. Ik merkte dat mijn zoon heel erg ruimte nodig had, dus ik liet en laat hem altijd leiden. Als wij ergens heen gaan neem ik uitgebreid de tijd, want hij wil keuvelen, kletsen, alles aanwijzen, alles bewonderen. Als je weinig tijd hebt ga je een kind dan opjagen, en dat alleen al was reden voor een flinke uitbarsting bij hem. Hoe meer hij zich ‘gevangen’ voelde, hoe onhandelbaarder hij werd.
Zolang hij de ruimte krijgt om te doen wat hij wil, dan gaan dingen veel makkelijker. Dingen ook zo leuk mogelijk voor hem maken. Met boodschappen doen in de winkelwagen zetten, boodschappenlijst in zijn hand, en hij gaat zogenaamd ‘voorlezen’ wat we moeten kopen. Hij heeft het gevoel heel actief mee te doen en ik heb mijn handen vrij. Bij dingen die niet mogen (want dat vinden ze altijd interessanter), andere dingen aanbieden die wél mogen. Dus niet alleen terecht wijzen, ook een alternatief aanbieden.
Sterkte, het gaat over
Dat doe ik idd ook met Tess, maar vaak gebeurd het als ze geslapen heeft. Maandag bij mijn ouders had ik haar net afgezet en neem altijd de tijd en begon te vervelend te doen toen ikw eg was. Afgelopen dinsdag na haar middagslaapje waren we boven nog aan het aanmodderen en ze deed iets wat niet mocht en had het al een paar keer gezegt en toen werd ze ineens sjago en begon het. Vanmorgen haalde ik haar super sjago uit bed. Dat kwam omdat ik binnen kwam en ze op alles nee zei en ze er steeds niet uit wilde, dus op een gegeven moment er wel uitgehaald en toen kreeg ze ook zo’n aanval. Woensdag op de opvang was ze ook zo met drinken weet niet of ze eerst geslapen had.
Nou ja het is niet te achterhalen en laat haar zo vrij mogelijk maar je voelt je zo machteloos en je wilt zo graag begrijpen waarom ze zo reageerd.
Liefs
Karlijn
Die van mij is 14 maanden en die heeft het ook. Als je zegt dat ze bv. de afstandbediening niet mag gaat ze op de grond liggen en keihard krijsen. En als ze dan toevallig op de bank zit of bij ons op schoot, dan gooit ze zich keihard naar achteren.