Deze meestal zelf wel oplossingen bedenkende mama zit nu toch met iets waar ze niet uit komt…
Peter wilde graag een Ds, zijn zus heeft er ook 1 (zelf bijeen gespaard en op haar verjaardag in 2009 gekregen) We hebben gezegd… oke, maar dan moet je er net als Aniek zelf voor sparen.
Dat is hem gelukt en dit jaar heeft hij dus zijn gewenste DS gekregen.
Maar sindsdien is het met zijn gedrag ontzettend misse boel.
Als hij achter zijn ds zit en aan het spelen is word hij agressief als iemand hem stoort. Zus die komt kijken kan een trap krijgen. Broer die komt vragen of hij met Peters lego mag kan een snauw en grauw krijgen.
Hij heeft al 2x in zijn broek gepoept omdat hij door wil spelen en veel te laat naar de wc gaat.
Met andere woorden… Peet slaat door in zijn gedrag.
We hebben al regels ingesteld, eigelijk golden die al voor de Wii.
Geen spelcomputer voor school of tussen de middag en na schooltijd eerst wat eten en drinken en rustig doen en dan mag hij 45 minuten op zijn DS.
In het weekend mag hij in de loop van de ochtend even en in de loop van de middag even.
Maar eigelijk veranderd zijn gedrag niet. Hij blijft een beetje boel hangen in zijn agressiviteit en reageert alleen nog maar op een manier die doet denken dat hij zich onjuist en oneerlijk bejegend voelt. Terwijl de regels ook voor Niek gelden.
Het liefst zou ik dat ding dus weer wegdoen, maarja… Aniek heeft er ook 1 en je wilt je ene kind niet boven t andere stellen.
Maar nou ben ik dus wel benieuwd hoe jullie kinderen omgaan met spelcomputers en welke regels jullie hanteren. :think:
wij hebben nog geen ds’en in huis, de oudste is er voor aan het sparen en de middelste roept van ook :lol:
We hebben wel een Wii. Papa en mama voor zichzelf gekocht :mrgreen: maar kids mogen er ook (met mate) op spelen. Allemaal prima.
De oudste had echter een tijdje ook dat hij ontzettend boos werd als hij alleen maar moest stoppen (hadden we bijv. afgesproken allebei 1 rondje mario karten = 4 races en dan gaat die uit) of idd als de jongste er voor langsliep.
Tja vervelend, maar niet iets om zo boos over te worden.
Wij hebben hem toen tijdelijk een compleet Wii verbod opgelegd… de middelste mocht toen wel gewoon in het weekend even karten, hij niet.
Daar werd hij ook ontzettend boos om, want dat was niet eerlijk etc je kent het wel.
Toen nogmaals uitgelegd waarom dat was, dat hij dat ook wel wist en dat als de rest van de week normaal zou doen hij het weekend erop weer mocht proberen of hij dan gewoon kon doen achter de Wii.
Tot nog toe gaat het prima.
Wii is hier in principe alleen in het weekend en in de vakantie, maar laatst studiedag van de docenten en enorm sjompeweer… toen is die in de middag ook even aan gegaan en voelt het voor hun echt als een beloning.
Misschien is het bij jullie Peter ook nog een idee om hem echt de ruimte te geven? Dus prima dat je op de je DS gaat, maar op je kamer. En dan voor Niek en Mies is dat ook even verboden terrein?
Zonder je flauw te willen maken, mede om dit te voorkomen komen dit soort dingen er hier nog niet in. Vind ik geen speelgoed voor deze leeftijd. Onze oudste van 5 zit af en toe eens achter de computer een spelletje te spelen, maar meer komt er hier eerst niet in. Genoeg andere speelgoed en anders lekker buiten spelen!
Als hij dit soort gedrag blijft vertonen zou je hem er een tijdje (dag, halve dag, 2 dagen…wat jezelf wil) niet mee kunnen laten spelen. Kijken of het dan beter zal gaan. Zijn zus mag dan natuurlijk wel, die kan er immers wel mee omgaan.
janet, dat mag je gewoon zeggen hoor…
Ik denk dan… tja… dat is levensbeschouwelijk een vinden waar een andere ouder weer wat anders van vind…
Aniek speelt er oa sudoku achtige spelletjes op en doet er spelletjes met opdrachten op. Daar leert ze Engels mee en ook rekenen.
Dus compleet onverantwoord vind ik het niet (dat is mijn levensbeschouweling vinden 
)
Peter is echter een ander verhaal… beetje ruimte zou wel wat zijn en idd… een ds stop als hij doorslaat.
Je kan dat idd wel uitleggen en duidelijk regels opstellen ala… gewoon zitten op de bank en niet trappen of agressief doen. Doe je dat wel gaat hij op de kast en krijg je hem afhankelijk van… een dag, 2 dagen, een week of iets niet terug.
We werken al wel voor veel andere dingen met gele en rode kaarten, misschien dat we dat hiervoor ook moeten inzetten. Met dit verschil dat een rode kaart voor ds-en betekent dat hij zijn ds tijdelijk inlevert… :think:
Max heeft dat ook. Hij word er boos van, wil niets anders meer doen. Verslavingsgevoelig noem ik het. Als wij merken dat dat gebeurt dan is het verboden voor hem. Hij mag dan een poos ( soms paar dagen soms paar weken) niet meer met zoiets spelen. Alleen in de auto mag hij dan nog op de ds. ( We maken nogal wat km en ik begrijp heel goed dat als je 2 uur in de auto zit met een slapend broertje naast je dat je je dan verveeld )
Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en is het gedrag nagenoeg weg. Hij heeft nu door dat hij er boos van word en dat hij er hoofdpijn van krijgt. Dus nu legt hij hem uit zichzelf weg.
Denk dat je in je laatste berichtje een prima oplossing hebt.
Ik weet niet welke spelletjes hij speelt, maar mischien zijn die te druk voor hem?
@Cell wrote:
We werken al wel voor veel andere dingen met gele en rode kaarten, misschien dat we dat hiervoor ook moeten inzetten. Met dit verschil dat een rode kaart voor ds-en betekent dat hij zijn ds tijdelijk inlevert… :think:
Dat vind ik een hele goeie om die kaarten daar ook voor te gebuiken, als jullie dat toch al toepassen. En de ds tijdelijke inleveren,is dat een probleem ?Dat zijn dan wel de consequentie’s en daar zal hij dan misschien ook van leren. Lijkt mij juiste wel een hele goede manier op dat gedrag aan te pakken.
Hier mogen ze woensdagmiddag en in het weekend spelen.
ALs ze boos worden (op het spel) of niet ‘leuk’ spelen gaat hij uit, klaar…
oke… nou nog uitvoeren :mrgreen:
Ik merk dat ik er al wel over dacht, maar op 1 of andere manier niet doorzet in het daadwerkelijke doen.
Misschien ook wat gemakzucht, oke… ruzies zijn niet gemakkelijk. Maar als hij aan het ds’ en is, dan is hij in andere opzichten juist weer rustiger :oops:
Gezien onze toch al lange waslijst met allerlei zaken waarmee we in geval van Peet rekening moeten houden, zat ik een beetje tegen consequent zijn aan te hikken.
Soms is een beetje bevestiging echt nog alles wat je nodig hebt. Vooral dat andere ouders het ook zo doen is precies wat ik even wilde lezen… :-*
Mijn ervaring met Max is dat het niet werkt om maar een paar uur of paar dagen dat ding te verbieden. Dan is hij alleen nog maar boos omdat hij niet meer verder mocht. Na een langere periode is hij de woede kwijt en speelt hij weer gewoon leuk. Op een overwacht moment krijgt hij alles weer terug.
Wat Max ook deed was dan speelafspraken maken met kinderen die daar wel mee mochten spelen. Daar stak ik dan een stokkie voor 8) Kindjes hier spelen of niet spelen.
En er komen hier ook geen spelletjes die niet voor hun leeftijd bedoeld zijn. Niet te veel schiet en vecht spellen ( je ontkomt er niet aan omdat ook in bijvoorbeeld mario al iets kapot geschoten moet worden. )
oja… herkenbaar… Aniek mocht er niet op tot ze eindelijk eens door ging zetten met fietsen. Het hielp, want toen fietste ze binnen een maand.
Maar toen wilde ze idd wel opvallend vaak met Kim spelen… die mocht er namelijk wel op… sneaky’s :lol:
We gaan vanmiddag es kijken hoe het wil. En anders maar eens een ds stop. Ben dat gejump op de bank en dat getrap achteruit meer dan beu
Hoi Cell,
ik heb ook weleens gelezen dat kindjes speel minuten moesten verdienen.
Dus door kleine klusjes in en om huis verdienen ze minuten speeltijd op de ds.
Misschien is dat voor Peter een stimulans om zich goed te gedragen omdat ie anders zijn zuurverdiende speeltijd op het spel zet.
Ik ken ook zo’n variant, speel-kaartjes. In het weekend krijgt dat kind vijf kaartjes die elk 20 min waard zijn en daar moet hij een week mee doen. Zo mag hij wel zelf bepalen (bij hem werd het brullen als dat ding uitmoest) en speelt hij soms wel drie kaartjes, maar heeft hij er ook vrede mee dat het dan pas zaterdag weer kan.
Hier met de tv een dergelijk mannetje, ook nogal verslavingsgevoelig.
Wij zetten dan de tv echt een paar weken niet meer aan.
Tja ik zou dan het ene kind wel boven het andere stellen. :think:
Hij kan er duidelijk niet mee omgaan en zijn zus wel, dat verschil zou hij wat mij betreft dan ook mogen zien/merken.
En zus hoeft natuurlijk niet gestraft te worden voor zijn gedrag…
Dus in mijn geval was de DS dan even verleden tijd…
Cell,
Ik snap helemaal wat je meemaakt.
Hier is de situatie vergelijkbaar.
M.ilou heeft een DSi XL, maar die komt echt maar sporadisch, vergeet soms dat ze die ook nog kan meenemen ergens heen, maar gaat meestal tekenen, dammen, lezen.
Y.annick had een periode dat hij dat nou echt nooit zou vergeten, was heel druk. Hier is dat opgelost met positieve benadering, dus belonen voor goed gedrag, door goed gedrag tijd op de ds laten verdienen. Niet straffen voor slecht gedrag, maar belonen door goed gedrag.
En bij hem werkte het ook nog eens. Daarnaast kreeg hij ook stickers voor alle dagen dat hij niet naar zijn ds vroeg, en bij een x aantal stickers kreeg hij een extraatje (koekjes of pepernoten bakken met mama ofzo).
En uiteindelijk vond hij de extraatjes zo leuk dat hij de ds standaard laat liggen. (en wij hebben voldoende pepernoten, hihi)