niet willen slapen

pfff ik moet ff van me afschrijven.

Mijn zoontje is altijd al een moeilijke slaper geweest.

Hij heeft een jaar lang altijd 30 tot 60 min gehuild voor hij ging slapen.

Ik heb meerdere keren iemand van het CB thuis gehad om daarmee te helpen.

Toen ging het goed heb ik zijn slaap tijden van 1.00 naar 19.15 terug kunnen brengen.



Maar nu sinds 3 weken is hij weer opnieuw begonnen eigenlijk nog erger dan te voren.

Hij word helemaal boos en schreeuwt enorm hard als ik hem in zijn bedje leg. Ik heb zijn slaapje al veranderd van 19.00 naar 20.00 maar dan huilt hij tot 21.30.

Dus nu gaat hij toch weer om 19.00 naar bed.



Hij gaat dan rond 20.30 eindelijk slapen.

Ik vind het zo zielig maar als ik naar hem toe ga begint de anderhalf uur weer opnieuw.

vorige week begonnen met slaapliedjes zingen en kriebelen als ik hem naar bed bracht.

een week is het goed gegaan en ging hij dan meteen slapen.

Maar nu sinds 3 dagen is het ook met slaapliedjes echt zinloos.

Hij huilt zo hard en roept maar steeds mama en papa.

gaat echt door merg en been.

Ik kan er wel van huilen z’n pijn doet het me.



En smorgens moet ik hem wakker maken omdat hij zo moe is.



We hebben geprobeerd smiddags niet meer naar bed te doen maar dan valt hij in slaap in zijn stoel onder het avond eten.

dat is ook weer niet de bedoeling natuurlijk.

Hoe lang slaapt hij 's middags? Misschien wel laten slapen maar dan korter?

Jee wat zielig zeg…

Kan hij je uitleggen wat het probleem is? Angst, pijn, iets anders? Gewoon bozigheid of dwarsigheid?

Huilt hij niet als je erbij bent? Misschien kun je dan beginnen met op zijn kamer te blijven terwijl hij in slaap valt en dan stap voor stap hem weer laten wennen aan alleen slapen door de afstand steeds wat te vergroten?



Bij Lara gingen we ieder 5 minuten terug, gaven een zoen of aai en zeiden ‘ga maar slapen’. Dat vond ik een goede combi tussen niet-haar-zin-geven en toch laten weten dat je er bent. Maar zij was wel een stuk jonger.



Vast slaapritueel, lampje aan, muziekje laten lopen etc. heb je allemaal geprobeerd?

vast ritueel hebben we altijd.

Een lampje of muziekje wil hij niet.



Hij is stil als ik over zijn rug wrijf maar zodra ik ophoud gaat hij huilen.



Ik heb nu op het KDV gezegd dat hij smiddags nog maar 2 uur mag slapwn maximum.



hoop dat dat werkt.



Hij gaat nu ook wat later naar bed maar dan is hij smorgens nof moe dus dat is ook niet de oplossing.



Hij maakt me niet echt duidelijk wat er is, alleen dat hij niet wil slapen.

Hij wil gewoon niet naar bed , niet slapen .

Dat hebben wij ook gehad toen zoonlief rond de 2 was. Niet dat hij niet wilde slapen, maar om 4 / 5 uur iedere dag wakker was. En dan dus nog doodmoe waardoor hij overdag lang sliep en chagerijnig was etc…



Ik dacht toen dat de oplossing was een groot bed, maar helaas dat was het niet. Ik geloof dat deze leeftijd wel de leeftijd is dat ze heel levendig gaan dromen. Wellicht dat hij daar bang van is geworden? Ik heb toen na een aantal maanden (wil je verder niet ontmoedigen :wink: ) contact opgenomen met het cb. Van hen heb ik toen een folder gekregen (en een gesprek met de wijkvp) met handige tips.



Zij gaven ook aan dat het een ritueel is geworden en dat hij misschien helemaal niet meer bang was, maar dat dit een ritme is. Er waren volgens hen 3 manieren om dit te doorbreken.


  1. bij hem gaan liggen op een matrasje en daar dan zelf op slapen. Het matrasje iedere nacht steeds verder weg leggen totdat je op een gegeven moment op de gang beland. Dan zou hij het alleen moeten kunnen.


  2. als hij gaat huilen er heen gaan, niet uit bed halen, maar terugleggen, troosten en na 1 minuutje weer weg. Als hij blijft huilen, dan na 5 minuten weer terug en na 1 minuutje weer weg. Dan na 6 minuten weer terug, na 7 etc.


  3. zeggen dat het bedtijd is en dat hij moet slapen en er dan niet meer naartoe gaan.



    Dat laatste viel voor ons sowieso af en de eerste optie was ook niets omdat het niet zo erg was/leek. Dus wij hebben voor optie 2 gekozen. Het was een paar nachten echt bikkelen, maar binnen 1 week sliep hij weer als vanouds.



    Heel veel succes meid, het is dodelijk vermoeiend op deze manier :hug:

Ons zoontje is van jan 2009.Hij slaapt ook slecht.s nachts wordt hij opeens wakker en begint ontzetted te huilen/gillen/roepen.Zo ben ik uren druk met m snachts. Gisteren was hij niet lekker en nam ik m bij me in bed.Toen zag ik hoe onrustig hij is als hij slaapt.Met zn armen in de lucht zwaaien/mn vriend aaien,tig keer omdraaien.Volgens mij verwerkt hij een hele hoop snachts.(en wordt dat soms teveel?)

Sinds een krappe week laten wij de lamp aan op de gang,ook snachts en dit helpt best wel goed.Er zijn zowaar nachten achterelkaar dat hij doorgeslapen heeft.

Als we hem in bed leggenis hj meestal stil,maar zodra ik beneden ben,begint hij ,sinds kort, weer met huilen. Mn vriend gaat dan naar hem toe.Hij pakt zn knuffel en gaat op de stoel zitten,als mn zoontje dan over de top van zn huilbui heen is,geeft hij zn knuffel weer terug en zoonlief gaat heerlijk slapen!



Ik hoop dat t niet te lang meer voor jullie duurt en dat je met enkele tips geholpen bent.

Schiet me nog te binnen:alles goed met zn oortjes? Zn bed anders/andere plek neerzetten mss…

Dit is hier geen fase.

Hij heeft dit eerder al een half jaar gedaan.

daarna een paar weken niet en nu dus weer wel



CB is al meerdere keren langs geweest ze adviseerde om er niet heen te gaan omdat hij dan weer opnieuw aandacht heeft gehad en weer opnieuw begint.



Hij word snachts niet wakker dus er met een matras naast gaan liggen heeft geen nut.

Dan heb ik geen avond meer want dan zou ik om half 8 al daar gaan moeten liggen.



om de paar minuten gaan kijken hebben we geprobeerd maar dat helpt niet hij blijft dan doorgaan steeds weer opnieuw.



We hebben toen de tip gekregen om hem pas om 9 uur in bed te leggen en dat iedere dag 2 min naar voren te verschuiven.

Dit werkte wel maar duurde dus weken voor hij gewoon om 7 uur half 8 naar bed ging.

En dat heeft helaas dus maar een paar weken geholpen en daarna begon hij weer opnieuw.



Mijn moeder zegt alleen steeds dat mijn broer dat vroeger ook had en die blijkt nu zwaar ADHD te hebben. Die gedachte brengt me niet echt rust helaas.

en opnieuw proberen om hem er om 9 uur in te leggen en dan weer steeds vervroegen? Beter om 9 uur lekker slapen dan eerst anderhalf uur huilen en dan toch pas laat slapen… Misschien de bedtijd dan niet helemaal vervroegen naar 7 uur, maar naar 8 uur?



Wat zegt je eigen gevoel: doet hij het om de aandacht, is het een machtsstrijd om het slapen gaan? Of is er echt iets aan de hand en heeft hij je gewoon nodig? In het eerste geval helpt negeren, in het tweede geval werkt het averechts.



Overigens: kinderen met adhd hebben inderdaad vaak moeite om in slaap te komen. Dat is niet hetzelfde als gillen en huilen als je naar bed moet. Andersom zijn er veel kinderen die moeite hebben met gaan slapen en die hebben absoluut niet allemaal adhd.

Bovendien: als dit het enige is dat op adhd wijst, dan zou ik me daar echt geen zorgen om maken.

ik heb het gevoel dat hij het doet om aandacht en omdat hij niet moe genoeg is.



heeft geloof ik het vreemde ritme van mama ofzo.

Ik kan s avonds nooit slapen en s morgens kom ik mijn bed niet uit.



Ik weet dat dit niet alleen op ADHD wijst heb toevallig maandag een afspraak bij de kinderpsycholoog voor een ADHD test voor mijn dochter.



Die overigens totaal geen problemen heeft met slapen( al bestrapte ik haar deze week toen ze op het bed danste en zong terwijl ze hoorde te slapen)

Dus miss kan ze het gewoon goed verbergen :think:

Misschien kan je zoon dan bij je dochter in de leer. Beter dansen en zingen dan krijsen :wink:



Succes maandag :thumbup: