Niet willen slapen.

Wessel is nu 2 en een half jaar oud en wil savonds ineens niet meer slapen.

We leggen hem meestal tussen 7 uur en half 8 op bed en dan begint het drama.

Niet willen slapen, roepen, schreeuwen en huilen.

Als we daar niet op reageren word hij stil maar gaat dan zijn bed uit en doet de lamp aan om vervolgends te gaan spelen.

Als hij daar klaar mee is gaat hij weer roepen en huilen met als gevolg dat we hem maar even naar beneden halen.

Maar dan krijgen we hem met pijn en moeite tussen 9 uur en half 10 pas weer in bed.



Hij slaapt smiddags meestal nog een anderhalf uur.







Wie o wie heeft een tip of ervaring hiermee.

Ik word er namelijk een beetje moedeloos van :cry:

Is het misschien een optie om hem smiddags niet meer, of korter te laten slapen?

Een tijdje terug werd mijn zoontje steeds smorgens om 5 urr al wakker, ben toen zijn middagslaapje gaan verkorten van ong. 2,5 naar 1,5 uur en het hielp meteen. Nu een aantal weken verder word hij smiddags na max. 2 uur uit zichzelf wakker en smorgens ook op zijn vroegst om 6.30.

Succes!

Hier hebben we op het moment ook savonds wat problemen terwijl we dat eerder helemaal niet hadden. Hier weet ik dat hij erg bang is voor boren en dat ook zegt savonds. Ik merk dat hij hier als hij idd geslapen heeft smiddags savonds echt moeite heeft en dan ook niet voor hal 9 slaapt dus misschien wel een idee middag dutje eens over te slaan…



succes

Ons zoontje was rond 2 jaar toen we dit kregen…we hebben hem van de middagdut afgehaald…soms viel hij eind middag even in slaap in de auto of op de bank maar in de avond ging hij weer heerlijk slapen…

Denk dat die oplossing wel gaat werken hoor,hier met beide kids precies door gehad wanneer de middagdut eruit moest…

Hij heeft dat middag slaapje echt nodig.

Vanmiddag heeft hij geslapen en nu ligt hij stil op bed dus ik hoop dat het goed gaat vanavond!!

Volgens mij hoort het bij de leeftijd…



Wij hebben toen een tijdje een extra element aan het ritueel toegevoegd en zijn heel strak op de avondtijd en op het ritueel gaan zitten.

Voor ik naar beneden ging: nog een keer alles benoemen wat we hebben gedaan, slokje water/plassen/lezen/kusje/stoeien en dan in een bep. volgorde. en dan nu gewoon lekker slapen, hoor ik je wel dan maatregelen toepassen.

Hier was dat heel duidelijk uit bed en in de gang.

Na een week of 2 iedere avond hetzelfde en iedere avond consequent uit bed halen en in de gang zetten (klinkt heel eenvoudig maar ging ook gepaard met een hoop gehuil en gedoe hoor) was het alweer over.



Het is i.m.o gewoon aandacht vragen om te rekken en de kunst is dat te doorbreken met een voor jullie goede manier.



Succes.



Natas

hai meissie



hier nog een dochter van 2,5 jaar zelfde probleem

Zij slaapt al 1 jaar niet meer s’middags

Al slaapt ze maar overdag een half uur dan slaapt ze sávonds echt niet



Nu slaapt ze vanaf april elke nacht al slecht

elke avond janken en ligt vaak tussen ons in

Meer ook omdat ik zelf zo moe ben

Na wat slaaptraingen gaat ze nu wel na haar eigen bed sávonds en gaat ze slapen

Maar ze wordt elke avond om 21:30 uur wakker dan kan ik haar nog in slaap sussen

maar dan wordt ze ook s’nachts wakker en dan komt ze bij ons in bed

Ik heb weken lang haar ik haar eigen bed gestopt

Dat deed ik ongeveer 4 keer per nacht

Toen heb ik maar besloten om haar s’nachts tussen ons in te laten slapen dat vind ik beter voor haar en mijn rust



Straks in de kerstvakantie ga ik er maar weer voor om te proberen dat ze in haar eigen bed blijf



Ik hoop voor je dat het maar even duurt

Want al 8 maanden slapenloze nachten is ook geen pretje



Ik heb het gevoel dat maris nachtmerries heeft



Sorry niet echt duidelijke tips maar ik leef met je mee

Want nog een kleintje van een paar maanden erbij en ook zwanger vreet veel energie dan kan je eigenlijk geen slapenloze nachten erbij hebben



Sterkte :-*



Ik lees ook even mee voor tips

Kan ik die ook gebruiken in de kerstvakantie

Ja, volgens mij ook grenzen ontdekken.



Hier ook gehad en ten eerste z’n bedje gezelliger gemaakt: veeeel knuffels aan de randen. Echt een knus plekje van gemaakt. Jullie bepalen een bedtijd voor 'm en daar heeft hij zich aan te houden. Dat is niet grof, dat is je grenzen stellen. De avond is van jullie en hij heeft z’n slaap nodig.



Hier kwam hij uit bed uit bed uit bed.

Even de mouwen opstropen en je verstand op nul zetten: terugleggen, terugleggen, terugleggen. Lees evt Super Nanny hierover. Hier 3 avonden “werken” geweest voor mama (1e avond 104x terugleggen, 2e avond 76x terugleggen, 3e avond 50x terugleggen, 4e avond perfect gaan slapen).



Ik heb me in de theorie verdiept door boek van Jo Frost te bestellen en het is tot zover mijn grootste lesboek. En voordien gekeken naar haar programma’s, ook die van etterbakjes (paar gezinnen week in 1 huis). De theorie gezien: grenzen stellen en er zelf aan VASThouden. Kindje neemt het dan uiteindelijk over. Theorie lezen maakte mij sterk op momenten (tijdens die 104x terugleggen) dat ik toch vermoedde dat het niet zou werken. Het werkt WEL.



Het gaat erom dat je zo’n mannetje leert dat als mama en papa zeggen dat iets moet… dat het dan ook moet :wink:.



Heb het ook gedaan toen hij een poosje 's ochtends rond 5 of 6 uur zeurend huilend z’n bed uit kwam (met nog duidelijk slaap, zou hij klaarwakker zijn dan is het anders). Dat was maar één ochtend “bal” met zeggen dat het nog te vroeg was en ik wilde dat hij nog terug zou gaan slapen, met iets van 35x terugleggen, en daarna ging het goed.



Ben in die tijd ook met hem gaan babbelen erover. Dat ik het niet leuk vind dat hij 's nachts uit z’n bed komt, dat ik zo graag wil dat hij gewoon lekker slaapt. En dat papa en mama ook lekker willen slapen.



Sja het blijft wat idioot voelen om een volwassen gesprek te voeren met een 2,5-jarige, maar het lijkt best wel te helpen. Weet zo’n mannetje veel dat jij erop hoopt dat hij de hele nacht stil is? Dat we willen dat hij gewoon slaapt en dat we hem heus wel wakker maken als het tijd is om op te staan?



Ook in de dagelijkse dingen vind ik het verbazend hoe goed het werkt om letterlijk uit te spreken wat je verwacht van je kind. En hem dan belonen met complimenten en een blij gezicht omdat hij weer punten gescoord heeft bij je (en je het hem makkelijk hebt gemaakt door voor het voor te kauwen. Of werkt dat alleen bij mannetjes :silenced:) :mrgreen: