dit duurt nu ruim een week, ze sliep altijd heerlijk snacht, maar nu wil madam niet meer naar bed, vecht tegen haar slaap<br /> ze gaat al bijna een maand niet meer smiddags slapen, omdat ze savonds minder makkelijk ging slapen<br /> als ze eindelijk slaapt, dan wordt ze midden in de nacht, 1.00/2.00 wakker en is dan klaar` (zoals ze zelf zegt) met slapen :shock:
ze gaat niet meer slapen en blijft aanhoudelijk gillen tot driftig worden toe, we hebben het geprobeerd te negeren, maar ze begint steeds harder te krijsen :roll:
ik heb op advies Sleepz gekocht en dat helpt iets met inslapen, maar ze slaapt haar nacht niet door :?
iemand tips
Geen tips, alleen een hele hoop herkenning. Rond die leeftijd ging onze oudste heel erg slecht slapen.
Volhouden en niet toegeven aan haar grillen. De aanhouder wint.
Uiteindelijk ging onze zoon weer slapen tot een uur of 5 en nu (2,5 jaar later) is dat uitgebouwd tot ongeveer half 7. Maar daar hebben heel wat half slapenloze nachten tussen gezeten.
Succes!
Ow ja:
Heeft ze geen last van haar oren? Daar had zoonlief regelmatig last van en vooral dan leek hij uitgerust midden in de nacht, terwijl hij niet wilde liggen vanwege de druk op zijn oren.
nee geen last van de oren, ze wil alleen maar bij ons zijn en gewoon niet toegeven aan de slaap
maar laten gillen is geen optie, ze blijft gewoon doorgaan ( we hebben haar al eens ruim een uur gelaten)
plus dat er nog 1 ligt te slapen en mijn man moet s`morgens weer vroeg op
En bij jullie in bed? bij jullie op de slaapkamer slapen (co sleeping)?
@schaap wrote:
nee geen last van de oren, ze wil alleen maar bij ons zijn en gewoon niet toegeven aan de slaap
maar laten gillen is geen optie, ze blijft gewoon doorgaan ( we hebben haar al eens ruim een uur gelaten)
plus dat er nog 1 ligt te slapen en mijn man moet s`morgens weer vroeg op
Het langste bij ons was 2,5 uur. zucht Maar toen we er niet meer aan toegaven was het ook binnen 1 week over. Helaas kwam het een aantal maanden later weer terug.
Maar ik wil er eigenlijk niet aan terugdenken, ik vond het echt heftig :shifty:
Overigens hier ook (gehad). Na onze vakantie, vorige week (toen sliep hij door en uit), is hij alleen nog maar wakker als wij naar bed gaan.
Ik hoop dat het nu voorbij is.
Flesje water is dat wat? of hij wat laten drinken?
En slaapt ze wel eens bij familie (misschien zou je dat een keer kunnen doen, kan me voorstellen dat je zoiets moeilijk vind). Voor je zelf om even een nachtje bij te tanken. Het is erg slopend.
Wij sliepen wel eens om en om bij hem op de kamer. Dan kan de een wel even bij tanken.
@Kwakje wrote:
En bij jullie in bed? bij jullie op de slaapkamer slapen (co sleeping)?
bij ons in bed heeft ze afgelopen nacht uiteindelijk geslapen, maar ze gaat porren , pulken, draaien, staan tegen het hoofdbord, bovenop je liggen etc… :lol: dus niet prettig
@Kwakje wrote:
Flesje water is dat wat? of hij wat laten drinken?
ze heeft altijd een flesje water in bed
@Kwakje wrote:
En slaapt ze wel eens bij familie (misschien zou je dat een keer kunnen doen, kan me voorstellen dat je zoiets moeilijk vind). Voor je zelf om even een nachtje bij te tanken. Het is erg slopend.
heel soms, toevallig vorige week bij mijn ouders, toen is ze tot 2.30/3.00
wakker geweest :?
@Kwakje wrote:
Wij sliepen wel eens om en om bij hem op de kamer. Dan kan de een wel even bij tanken.
maakt niks uit, als ik bij haar blijf, blijft ze gillen, ze kalmeert gewoon niet tot ze haar kamer uit is :roll:
ik ga morgen maar wat spullen uit haar kamer halen, misschien is ze ergens bang van, hoewel er niets is verandert de laatste weken
@cees77 wrote:
@schaap wrote:nee geen last van de oren, ze wil alleen maar bij ons zijn en gewoon niet toegeven aan de slaap
maar laten gillen is geen optie, ze blijft gewoon doorgaan ( we hebben haar al eens ruim een uur gelaten)
plus dat er nog 1 ligt te slapen en mijn man moet s`morgens weer vroeg op
Het langste bij ons was 2,5 uur. zucht Maar toen we er niet meer aan toegaven was het ook binnen 1 week over. Helaas kwam het een aantal maanden later weer terug.
Maar ik wil er eigenlijk niet aan terugdenken, ik vond het echt heftig :shifty:
wow heftig hoor, ik vond het heel moeilijk om haar te laten, hoewel ik het op deze leeftijd toch makkelijker vind dan dat ze baby zijn
maar ze wordt gewoon driftig, ze had haar slaapzak al uit toen ik kwam en stond al met 1 been over de rand van het ledikant, als ze eenmaal ontdekt heeft hoe ze eruit moet komen zijn we verder van huis ben ik bang :think: :?
Hoe sta je tegenover osteopathie? Hier in A’sfoort zit een hele fijne osteopaat. Als je een link wilt hebben van hem.
En wat je zelf zegt misschien spulletjes uit haar kamertje. Wij zijn dat op een gegeven moment ook gaan doen, gewoon wat minder speelgoed/spullen.
Bij de HA al geweest?
Tsja, ik begrijp je machteloosheid. Je bent echt op. pppfff
Sterkte :hug: :hug:
toen ze baby was ben ik al eens bij een osteopaat geweest, waarschijnlijk de gene die jij bedoeld 
als het langer aanhoud wil ik dat zeker overwegen 
ha heb ik vanmorgen gebeld, die doet niets, ik kan het cb bellen voor advies, die weet ik al, laten huilen!
en ze hebben een slaapcursus ofzo :think:
Ja, daar kun je het dan mee doen dan. Zo herkenbaar. Onze eigen HA die adviseerde ons om eens contact op te nemen met een kinderpsycholoog/gedragstherapeut.
Bij ons gaat het nu gelukkig beter. Vannacht is hij 1 keer geweest en ging gelijk weer slapen. Maar we hebben ook echt nachten gehad dat hij ons wakker hield. Wij proberen dan ook van alles.
Is zij een temperament en energie vol meisje?
Wat zielig voor je meisje dat ze niet lekker door kan slapen 's nachts. Maar wat mooi dat ze steun bij jullie zoekt. Voor jullie misschien vervelend met weinig slaap maar het is zo belangrijk om de aandacht te geven. Vooral 's nachts! Waarschijnlijk word ze wakker omdat ze een angstig gevoel heeft. Dromen begint nu ook veel meer te komen. En dat ze dan wil gaan spelen en keten begrijp ik wel. Met leuke dingen verdrijf je een vervelend gevoel natuurijk het snelst. Mooi dat ze dat al door heeft.
Wat ik zou doen. ( en wat ik ook gedaan heb) is troost en geborgenheid bieden. Geen lampen aan, wel even dicht bij haar zijn. Niet hardop praten maar fluisteren, desnoods het avondritueel over doen. Klein boekje bekijken ofzo. Je moet voorkomen dat ze heel wakker word door het huilen en boos worden. Dus het liefst zo snel mogelijk naar haar toe.
Laten huilen of geen aandacht aan geven zou ik nooit doen. Welke volwassene wil zich nu in slaap huilen met een verdrietig en angstig gevoel. En dan ook nog dat degenen waar je het meest van houd niet bij je is. Wat een eenzaamheid in zo’n slaapkamertje 
Waarom zou je dat bij baby’s en kinderen dan wel doen?
Advies van cb was bij ons: 5 minuten laten huilen, erheen en in bed laten liggen, even recht leggen en aai over de bol. Na ongeveer 1 minuut weer weg. Als huilen doorgaat (wat waarschijnlijk zo is) dan na 6 minuten teruggaan, ritueel herhalen, dan na 7 minuten enz…
Het is een slopend proces (maar dat is dit ook), maar bij ons doorbrak het wel het patroon. Ze hebben er een mooie folder van, wellicht dat je die eens kunt lezen.
@ariel wrote:
Wat zielig voor je meisje dat ze niet lekker door kan slapen 's nachts. Maar wat mooi dat ze steun bij jullie zoekt. Voor jullie misschien vervelend met weinig slaap maar het is zo belangrijk om de aandacht te geven. Vooral 's nachts! Waarschijnlijk word ze wakker omdat ze een angstig gevoel heeft. Dromen begint nu ook veel meer te komen. En dat ze dan wil gaan spelen en keten begrijp ik wel. Met leuke dingen verdrijf je een vervelend gevoel natuurijk het snelst. Mooi dat ze dat al door heeft.
Wat ik zou doen. ( en wat ik ook gedaan heb) is troost en geborgenheid bieden. Geen lampen aan, wel even dicht bij haar zijn. Niet hardop praten maar fluisteren, desnoods het avondritueel over doen. Klein boekje bekijken ofzo. Je moet voorkomen dat ze heel wakker word door het huilen en boos worden. Dus het liefst zo snel mogelijk naar haar toe.
Laten huilen of geen aandacht aan geven zou ik nooit doen. Welke volwassene wil zich nu in slaap huilen met een verdrietig en angstig gevoel. En dan ook nog dat degenen waar je het meest van houd niet bij je is. Wat een eenzaamheid in zo’n slaapkamertje
Hier sluit ik me absoluut bij aan!
Ik kan het niet begrijpen dat sommige ouders hun kindje zo ellendig lang kunnen laten huilen. Ook al weet je soms niet meer wat te doen, want ook hier de ervaring met een huilbaby (20 uur per dag huilen, langer dan een half jaar) maar het breekt je hart toch zo om je kindje te laten huilen, ze doen het echt niet bewust om mama of papa eens flink te irriteren.
kwakje ze erg vasthoudend, als ze iets wil blijft ze volhouden totdat je toegeeft :roll:
ik zei laatst al tegen mijn man, we moeten wat harder voor haar zijn, in de zin van minder toegeven en ze krijgt nu ook wel eens straf
ariel ik ben het met je eens, we hebben haar 1 keer laten huilen, ik kan het niet, haar in bed laten heeft geen zin, dan blijft ze doorgaan
dus we pakkken haar op en blijven op haar kamer troosten
als het te gek wordt of het is midden in de nacht, neem ik haar mee naar beneden
gisteravond wilde ze ook niet slapen, ik ben met haar in ons eigen bed gaan liggen, babytv aan (heel slecht ik weet het) , maar dan blijft ze rustig liggen/zitten
uiteindelijk ging ze een beetje liggen, ik zei gaan we slapen?
dus ik trek de dekens wat meer over me heen en madam kwam nog meer tegen me aan liggen, na een kwartier viel ze in slaap, het was ondertussen wel 10 uur geweest
maar ja dan komt het, dan moet ze naar haar eigen bed, ik moet r dan ff laten liggen en toen kon ik haar oppakken en in bed leggen
ze heeft nu wel de hele nacht doorgeslapen :thumbup: , maar dat deed ze eergister ook, ben benieuwd hoe het dus aankomende nacht gaat gebeuren
en bedankt voor jullie reactie`s 
Fijn dat ze toch door heeft geslapen. Heerlijk.
Ja consequent blijven. Soms zo lastig.
Ik ben wel blij dat onze zoon nog 's middags even een uurtje (of 2) slaapt. Gelukkig gaat het naar bed gaan (nog steeds) goed, al waren de afgelopen twee avonden ook wel weer iets, hij komt zelf z’n bed uit.
vanavond is ze gelijk gaan slapen :dance:
we hebben na het eten de tv niet meer aangehad, dat moet ook helpen had ik gelezen
ik heb wat spullen weggehaald van haar kamer
maar ik ben wel met haar in de stoel gaan zitten en heb haar in mijn armen in slaap laten vallen :inlove: want ze wilde toch niet in bed, maar ze was gelukkig wel moe :thumbup:
nu hopen dat ze ook de nacht weer doorslaapt 
Kijk dat is al fijn… misschien heeft ze dat wel eventjes nodig. In slaap vallen bij je op schoot en niet gelijk in bed.
voor een goede nacht.
Ik herken het!!
Hier hebben we vorig jaar (nouja, ik bedoel dan najaar 2012) ook een hele tijd (echt een paar maanden) dat onze jongste ontzettend aan het spoken was!! Uren en uren was ik er mee in de weer!
Ooit werd hij rond middernacht wakker (sliep ik net!!) en dan sliep hij pas weer rond 3u.
En om 6.15u gaat de wekker weer :shock:
Ik heb af en toe gewoon een potje zitten janken 's nachts… :oops:
Ook van alles uit de kast gehaald; wat drinken, liedje zingen, boekje lezen, bij ons in bed (ook geen succes :p), mee naar beneden, luchtbed naast zijn bed en door de spijlen zijn handje aaien…
We gingen toen in oktober een midweekje op vakantie. De eerste nacht was nog een drama…en daarna sliep ie ineens weer door!! :dance:
En… ineens begon hij te praten en te praten!!! Hij kletste de oren van ons hoofd af :inlove:
Dus achteraf zie ik het echt als een sprongetje (nouja, een lange sprong dan :mrgreen: ).
Maar het is slopend, sterkte en succes ermee :hug: