Het lukt me niet goed om onze jongste overdag in bed te leren slapen. Bij mijn zoontje was dit ook moeilijk, maar omdat ik bleef doorzetten ondanks regensputtering en huilen lukte dit uiteindelijk prima en meneer gaat sindsdien zelfs graag naar bedje toe 
nu vind ik dit doorzetten lastig want madame ligt zowieso het liefste op schoot te slapen, en in bed is het al snel huilen wat ze ook vreselijk lang vol kan houden als ze haar zin niet krijgt. Mijn zoontje wordt daar dan ook smiddags wakker van want ik probeer ze tegelijk te laten slapen. Als ik haar dan naar beneden haal slaapt ze dus op schoot.
Hebben jullie tips voor mij?
Denk dat het een kwestie is van doorzetten. Wij hebben een vast ritueeltje voor het slapen gaan. Zo bereiden we haar voor op het slapen. We doen dan samen de gordijntjes dicht enzo. En ik weet niet of die van jou al een speentje heeft? Mijn dochtertje gaat alleen maar slapen met een speentje in. En een tutteldoekje erbij. Wellicht helpt het om de eerste keren er bij te blijven tot de kleine slaapt? En dat steeds wat meer afbouwen? Hoop dat je er wat aan hebt.
Heel veel succes!
Wij blijven bij ons meisje zitten tot ze slaapt zing een liedje wrijf over haar ruggetje
Ze is pas twee maanden… ik vind het echt niet kunnen om haar lang te laten huilen om te voorkomen ‘dat ze dr zin doordrijft’. Baby’s huilen niet om hun zin te krijgen, maar in dit geval lijkt me duidelijk omdat ze gewoon liever niet alleen wil zijn. Ik kom die behoefte liever tegemoet, ookal betekent dat dat ik op de bank zit met een slapende baby (of rondloop met een slapende baby in een draagdoek) en dus niet zoveel kan doen.
Ik bleef het overigens wel proberen, ritueeltje erbij idd, vooral zorgen dat het bedje leuk/gezellig blijft. In de buurt rommelen, bijv een was opvouwen ofzo, dat helpt ook nog weleens.
@Lune wrote:
Ze is pas twee maanden… ik vind het echt niet kunnen om haar lang te laten huilen om te voorkomen ‘dat ze dr zin doordrijft’. Baby’s huilen niet om hun zin te krijgen, maar in dit geval lijkt me duidelijk omdat ze gewoon liever niet alleen wil zijn. Ik kom die behoefte liever tegemoet, ookal betekent dat dat ik op de bank zit met een slapende baby (of rondloop met een slapende baby in een draagdoek) en dus niet zoveel kan doen.
Ik bleef het overigens wel proberen, ritueeltje erbij idd, vooral zorgen dat het bedje leuk/gezellig blijft. In de buurt rommelen, bijv een was opvouwen ofzo, dat helpt ook nog weleens.
:thumbup:
Daarom blijf ik dus ook bij mijn dochter, zij vind alleen slapen niet leuk, maar als ik er bij ben, liedjes zing (Olifantje in het bos vind ze fijn), dan slaapt ze wel .
Helemaal eens met Lune! Dus er lekker bij blijven en zorgen dat ze het gaan slapen als iets prettigs en veiligs gaat ervaren. Maar wel steeds blijven proberen (dat bedoelde ik met doorzetten) en het erbij blijven na een tijdje steeds wat afbouwen.
@dama16 wrote:
Helemaal eens met Lune! Dus er lekker bij blijven en zorgen dat ze het gaan slapen als iets prettigs en veiligs gaat ervaren. Maar wel steeds blijven proberen (dat bedoelde ik met doorzetten) en het erbij blijven na een tijdje steeds wat afbouwen.
Afbouwen doen ze vaak zelf, dan hoef je er zelf steeds korter bij te blijven…
Ik sluit me aan bij Lune. Lijkt me dat ze huilt omdat ze graag bij iemand wil zijn. Ik heb mijn zoontje pas rond 9 maanden geleerd om alleen in slaap te vallen. Daarvoor sliep hij overdag in de draagdoek (tot 6 maanden ongeveer) of legde ik hem pas slapend in z’n bedje.
Misschien huilt ze niet omdat ze jou mist maar omdat ze je warmte mist. Op mamma’s schoot/in mamma’s armen is het natuurlijk veel warmer dan in bed. Als dat het is, dan helpt erbij blijven ook niet, want ze ligt dan nog steeds niet op je schoot.
hier lagen ze met die leeftijd nog niet in hun bedje te slapen… overdag in elk geval niet.
Wat zeg ik… onze jongste ligt nu ook naast me in de kinderwagen te slapen :lol: . Overdag echt boven slapen duurt hier denk ik nog wel eventjes (als hij uit de kinderwagen is misschien).
Maar met 2 maand werd er hier ook ontzettend veel op schoot geslapen en eerlijk? Ik vond dat juist wel fijn.
Oké er blijven andere dingen liggen, maar dat komt allemaal wel weer.
En gelijk krijgen met het slaapje van de oudste… dat is hier verder ook nog niet ‘gelukt’. Soms slapen ze tegelijkertijd en is dat best lekker, maar vind het juist ook weleens fijn dat ik dan de jongste even alleen ‘heb’ als de grootste 2 dan op school zitten.
Uiteindelijk komt het wel denk ik dan. Nu ze nog zo klein is is de behoefte aan mama/ warmte gewoon nog heel erg groot.