Niet kunnen wachten

Ok, dit zal jullie allemaal wel bekend voorkomen maar ik heb het nog nooit zo erg gehad!

Ik ben aanstaande vrijdag uitgerekend maar ik kan al een paar dagen niet wachten totdat de bevalling begint!! Echt ik ben er gewoon sjaggie van! Bij mijn eerste had ik dat helemaalniet! Ik heb last van de warmte en ik kan niet veel meer waardoor ik me eigenlijk heel erg verveel. Ik durf niet goed meer op pad te gaan en heb weinig fut om iets te gaan doen, als ik me maar iets inspan doet mijn lijf zeer. Boekjes lezen, forummen en tv kijken heb ik wel gehad nu. Voel me echt in een soort vacuum zitten ofzo, net alsof het leven weer verder gaat na de bevalling. Ik weet dat ik nu nog even moet genieten van mijn nachtrust en lekker van mijn rust moet genieten maar dat lukt dus niet meer, ben gewoon frusti! Erg he? Heb verder niks te klagen want ik heb geen ernstige dingen, beeb doet het goed en mijn dochter is een vreselijk lief kind waar ik geen drukte van heb, eerder afleiding. Zo, dit luchtte al heel erg op, om het even van me af te tikken. Misschien zijn het de hormonen wel, dat ik zo doe op het moment… :frowning:

Ehh ja klinkt bekend… ik lag de laatste maand van mn zwangerschap plat, wegens een te hoge bloeddruk. Nou wat heb ik de dagen vervloekt zeg. Het was januari, buiten was het grijs (of wit :wink: , nou het was niet om vrolijk van te worden.

dat geeft toch helemaal niks :hug:



ik kan ook al niet meer wachten maar meer omdat ik me kindje graag wil zien en zin heb in een baby :inlove:



en ook omdat me lijf niet wil wat ik wil harde buiken last van de warmte

ach heel normaal :-



Dat gezeur van iedereen dat je moet genieten JA ik probeer het zveel mogelijk want dit is de laatste keer dat ik zo’n dikke buik heb en het kan voelen schoppen en tuurlijk zal ik het straks wel gaan missen (soms)

maar ach dat zien we dan wel weer :wink:



sterkte :-

Volgens mij is dat heel normaal, omdat je er op zit te wachten. Eigenlijk moet je inderdaad dingen gaan ondernemen zodat de tijd omvliegt, maar goed als dat lichamelijk niet meer kan ( net als ik) dan moet je tijd toch op een andere manier zien door te komen. Ik ben er alleen gelukkig nog niet chaggie van, ik word er juist onrustig van omdat er wel allemaal andere beebjes worden geboren :mrgreen:

Hier hetzelfde verhaal hoor!

Maar omdat het de 2e is ben ik er automatisch minder mee bezig.

Daarnaast, hoe zwaar het ook is, probeer ik toch nog dingen te ondernemen en als ik dat 's avonds moet bekopen met extra rugpijn of harde buiken…nou ja, prima. Mijn kind heeft dan weer een leuke dag gehad en ik ben weer een tevreden moeder.



En tuurlijk, zware dingen lukt niet meer als je bijna bent uitgerekend. Hoeft ook niet.

Probeer gewoon kleine dingen te doen. Ga lekker op de bank zitten met een spannend boek, bakkie fruit erbij en je bent zo weer een tijdje zoet (dus de tijd gaat dan toch ook sneller voorbij) en ben je minder met wachten bezig.

Want met wachten schiet je echt niks op (helaas) Het kan zo nog bijna 2wk duren…en dan duurt wachten heeeeeeeeeeel lang.



Succes met de laatste daagjes.

Ik herken het van de eerste. Daar was ik al met 36 weken helemaal klaar, maar hij kwam 10 dagen na de uitgerekende datum :shifty:



Bij mijn 2e had ik er totaal geen last van, die kwam een week overtijd.



:hug: voor jou

:hug: :hug:

Wat een lieve reacties! :oops: :oops:

Voel me al weer wat opgelucht hoor, geduld is nu eenmaal niet mijn sterkste eigenschap… Het rommelt al ruim 2 weken, flinke krampen en harde buiken en elke keer dacht ik: zal het nu dan begonnen zijn? Maar iedere keer is het dus weer afgezwakt. Nou ja, in het ergste geval duurt het nog 2,5 week, na 2 weken overtijd gaan ze het hopelijk wel een keer halen?

Ga morgen maar weer nieuwe boeken halen bij de bieb en het proberen per dag te bekijken, als de kleine uk er is zal ik voorlopig geen tijd hebben om te lezen… Ik zeg dit wel maar ondertussen denk ik wat anders :roll:

Komt me erg bekend voor. Tijdens mijn zwangerschap van Annika telde ik de dagen letterlijk af. Af en toe genoot ik daardoor niet eens van de zwangerschap.

Ik kon echt niet wachten tot ze er was.



Net een ongeduldig kind dat al weken van te voren gaat zeuren wanneer ze nou EINDELIJK jarig is :slight_smile:



…ik wilde ook zo graag mijn cadeautje in mijn armen houden :smiley: :inlove: